استعفای ظریف مقدمه خروج ایران از برجام است؟ / گمانه زنی‌ها درباره استعفای ظریف چه می‌گویند؟!

هم چنین شنیده ها حکایت از استعفای چندباره محمدجواد ظریف بعد از خروج آمریکا از برجام دارد و گویا این بار بسیار جدی بوده است.

رئیس دفتر روحانی نیز نوشته است: اخبار منتشر شده مبنی بر پذیرش استعفای دکتر ظریف از سوی رئیس جمهوری قویا تکذیب می شود.

واکنش ها به استعفای وزیر خارجه

عباس عبدی روزنامه نگار اصلاح طلب لحظاتی پس از استعفای ظریف در متن کوتاهی نوشت: اگر استعفای ظریف قطعی باشد کار خوبی کرده، احتمالا با هماهنگی قبلی است.

هم چنین عبدالله شهبازی نیز در متن کوتاهی نوشته است: ظاهراً هشت سال بعدی را باید با آقای ظریف زندگی کنیم.

به گزارش همشهری آنلاین ظریف در سال ۱۳۵۵ با ویزای دانشجویی به آمریکا رفت و ۱۳۶۷ دکترای مطالعات بین المللی خود را از دانشگاه دنور ایالت کلرادو گرفت. وی پیش از این نیز کارشناسی ارشد خود را در حوزه روابط بین‌الملل و در دانشگاه ایالتی سانفراسیسکو به پایان برده بود.

او سال‌های ۵۷ تا ۵۹ مشاور سرکنسولگری ایران در سانفرانسیسکو بود. پس از آن تا سال۶۱ مشاور سیاسی، رایزنی و کارداری نمایندگی ایران در سازمان ملل را تجربه کرده است. ظریف هم‌چنین سال‌های ۶۷ و ۶۸ مشاور علی اکبر ولایتی، وزیر خارجه وقت بوده است.

وی سال ۶۸ تا ۷۱ سفیر و معاون نماینده دایم نمایندگی در سازمان ملل شد و با پایان ماموریتش در سازمان ملل، ۱۰ سال معاونت حقوقی و بین‌المللی وزارت امور خارجه را برعهده داشت.

از ۸۱ تا ۸۶ برای بار دوم به عنوان سفیر ایران مسوولیت نمایندگی دائم ایران در سازمان ملل را پذیرفت و به نیویورک اعزام شد. ظریف پس از بازگشت تا سال ۸۹ دستیار ارشد وزیر امور خارجه بود. پس از آن به دانشگاه آزاد رفت و معاون بین‌الملل دانشگاه آزاد اسلامی را مدیریت کرد.

ظریف در مجامع بین‌المللی مسوولیت‌هایی را نیز برعهده داشته است.

وی سال ۷۱ رییس کمیته حقوقی مجمع عمومی چهل و هفتم سازمان ملل متحد در نیویورک بود و سال ۷۲ ریاست کمیته نگارش اجلاس آسیایی حقوق بشر را در بانکوک برعهده داشت. در اجلاس افتتاحیه کنگره حقوق بین الملل ملل متحد در نیویورک رییس بود. او هم‌چنین ریاست اجلاس‌ها و نشست‌های متعددی مانند کمیته حقوقی مشورتی آسیایی - آافریقایی، کمیته سیاسی هشتمین اجلاس سران کنفرانس اسلامی تهران، نشست کارشناسان ارشد هشتمین اجلاس سران کنفرانس اسلامی تهران، کمیته کارشناسان اعتمادسازی، کمیته سیاسی دوازدهمین اجلاس سران غیرمتعهدها در دوربان، سمپوزیوم اسلامی گفت‌وگوی تمدن‌ها، کمیسیون خلع سلاح ملل متحد، کنفرانس آسیایی نژادپرستی و تبعیض نژادی، کمیته متخصصان گفت‌وگوی تمدن‌ها در جده، کمیسیون فرهنگی یونسکو در نیویورک را برعهده داشته است.

وی از ۸۲ تا ۸۴ معاون مجمع عمومی سازمان ملل متحد بود. ظریف سخنگویی هشتمین اجلاس سران کنفرانس اسلامی تهران در تهران را نیز برعهده داشت.

او عضو هیات علمی گروه عمومی دانشگاه تهران بوده است و در مقاطع دکتری و کارشناسی ارشد در حوزه‌های دیپلماسی در سازمان‌های بین‌المللی، ‌ سازمان‌های بین‌المللی و موضوعات جهانی، حل و فصل اختلافات در سازمان ملل متحد، امنیت منطقه‌یی و بین‌المللی، مبانی حقوق بشر، حقوق بشر و سازمان‌های بین‌المللی، حقوق بشر و سیاست جهانی تدریس کرده است. ظریف از جمله مشهورترین دیپلمات‌های برجسته ایران به شمار می‌آید.

وی تالیفات متعددی در حوزه سیاست خارجی، حقوق و روابط بین‌الملل به زبان‌های فارسی و انگلیسی دارد.

محمد جواد ظریف مرداد سال ۱۳۹۲ به عنوان گزینه دولت یازدهم برای تصدی وزارت امور خارجه به مجلس شورای اسلامی معرفی شد و با کسب اکثریت آرا (اخذ شده ۲۸۱/ موافق: ۲۳۲ رای؛ مخالف: ۳۶ رأی؛ ممتنع: ۱۳ رأی) از مجلس رای اعتماد گرفت و به عنوان وزیر امور خارجه مشغول به فعالیت شد.

ظریف همچنین در دولت دوازدهم به عنوان وزیر امور خارجه مشغول به فعالیت شد.