ساخت‌وساز خانه‌های انبوه و ارزان چگونه به خانواده‌ها و اقتصاد محلی کمک می‌کند؟
توسعه‌ي مسکن قابل استطاعت نقش و اثر مثبتی بر روی اجتماع و محله دارد و یکی از مهم‌ترین آثار آن ایجاد اشتغال برای اهالی محل است.
به گزارش فردا به نقل از هافینگتون پست عنوان یک بساز و بفروشی که خانه‌های قابل استطاعت می‌سازد اثرات مثبت بلند مدت آن را بر اجتماع و محله‌ای که در آن کار می‌کنیم مشاهده می‌کنم؛ ساخت‌وساز خانه‌های قابل استطاعت منافع اقتصادی‌ای دارد که از بخش مسکن و سرپناه فراتر می‌رود و به ویژه به اشتغال کمک می‌کند. اوایل امسال بود که انجمن مسکن قابل استطاعت نیویورک پژوهشی را منتشر کرد که در آن اثرات مسکن قابل استطاعت در ایالت نیویورک را اندازه‌گیری کرده بود.
بر اساس این گزارش مسکن قابل استطاعت تنها برای خانواده‌هایی که می‌توانند در این خانه‌ها ساکن شوند مفید نیستند بلکه اقتصاد محلی را هم رشد می‌دهند. بین سال‌های ۲۰۱۱ و ۲۰۱۵ پروژه‌های ساخت مسکن قابل استطاعت ۳۲۹۴۰۰ شغل ایجاد کرد. این مشاغل در بخش‌های ساخت‌وساز، معماری، مهندسی و همچنین کسب‌وکارهایی مانند رستوران‌داری و خرده‌فروشی هستند.
با اتصال راهبردی بخش توسعه‌ی املاک و مسکن با تلاش‌ها برای اشتغال‌زایی، توسعه می‌تواند عاملی برای تقویت و رشد محلات باشد. سازمان‌های متنوعی در نیویورک مشغول به کار هستند تا با همکاری با توسعه‌دهندگان مطمئن شوند پروژه‌هایی که اجرا می‌شود شمول گرا باشند و به شکلی مؤثر برای همگان فرصت ایجاد می‌کند. ما در شرکت خودمان با سازمان‌های محلی کار می‌کنیم تا به نیروهای متقاضی کار مهارت کار بیاموزیم و افراد بیکار را در صنعت ساخت‌وساز مشغول کنیم.
فارغ‌التحصیلان این دوره‌های کارآموزی معمولاً می‌توانند در ناحیه‌ی کلان‌شهر نیویورک شغلی در زمینه‌ی ساخت‌وساز پیدا کنند. این راهی مؤثر برای ایجاد یک آینده‌‌ی شغلی مطمئن برای اهالی جوامع محلی است.
ارتباط می‌تواند خیلی سرراست باشد- یک پروژه‌ی ساخت‌وساز شغل جدید ایجاد می‌کند. بر اساس گزارش انجمن مسکن قابل استطاعت نیویورک ساخت ۱۲۸۲۷۵ واحد مسکن جدید قابل استطاعت دارای اثرات دائمی بر اقتصاد محله است. بین سال‌های ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۵ در مجموع ۴۶ هزار و ۸۰۰ شغل ثابت و همیشگی ایجاد شده است. عوامل دخیل در این رونق اقتصادی فقط ساخت‌وساز نیستند بلکه تجارت، افزایش شمار مشتریان که ساکنان این خانه‌ها باشند و ایجاد اشتغال در بهره‌برداری و اداره‌ی مجتمع‌های مسکونی ( مدیریت، مهندسی و تأسیسات و نگهداری) هم جزو مسیرهای ایجاد شغل و رونق اقتصادی هستند.
علاوه بر استخدام شرکت‌های محلی و صاحبان کسب‌وکار محلات در پروژه‌ها، توسعه‌دهندگان می‌توانند به قرارداد بستن با شرکت‌های کسب‌وکار اقلیت و کسب‌وکارهای زنانه اولویت بدهند. ما پیشنهاد می‌کنیم از شرکت‌های کوچک متعلق به اقلیت‌ها که می‌خواهند برای به دست آوردن پروژه‌ها با دیگران رقابت کنند حمایت شود. اقلیت‌ها و زنان صاحب کسب و کار معمولاً کسب‌وکار کوچکی دارند هم از نظر ظرفیت عملیاتی و هم اندازه‌ی نیروی کار.
بساز بفروش‌ها ضمناً این فرصت بی‌نظیر را دارند که هنگام آغاز یک پروژه‌ی جدید برای اجتماع محلی اشتغال ایجاد کنند. ایدئال این است که ایجاد این فرصت‌ها شمول گرا باشد و در فرآیندی اجتماع‌محور رخ دهد. در مشارکت با سازمان‌های خاصی که کارشان توسعه‌ی نیروی کار است، بساز بفروش‌ها می‌توانند مستقیماً با جامعه‌ی محلی کار کنند. در پروژه‌ی تریبورگ ما با سازمان «نیروی شهر سبز» که یک سازمان برای جوانان کم‌درآمد است همکاری کردیم تا فرصت‌های شغلی در زمینه‌ی مدیریت و نگهداری پروژه‌ها یا پایداری ایجاد کنیم. فقط در همین پروژه ما ۲۱ فارغ‌التحصیل را استخدام کردیم. شریک دیگرمان انجمن آزبورن است که یک برنامه‌ی تربیت نیروی کار برای آموزش و تربیت جویندگان کاری است که سابقه‌ي زندان دارند و به آن‌ها کمک می‌کند شغل مناسب پیدا کنند. این سازمان‌ها از طریق مهارت‌آموزی و ایجاد فرصت موفقیت زیادی در بازگرداندن این گروه از افراد به جامعه داشته‌اند.
توسعه‌ي مسکن قابل استطاعت نقش و اثر مثبتی بر روی اجتماع و محله دارد و یکی از مهم‌ترین آثار آن ایجاد اشتغال برای اهالی محل است. البته این علاوه بر فایده‌ی اصلی آن که ایجاد مسکن با کیفیت و ارزان‌قیمت برای افراد نیازمند است می‌باشد. ما امروز با کمبود مسکن قابل استطاعت روبرو هستیم، یک بحران واقعی که بخش ساخت‌وساز می‌تواند به حل آن کمک کند اما به شرطی که با رویکرد نیازهای محله باشد و با همکاری با شرکای محلی برای کمک به اهالی برای حفظ ریشه‌های خود درون اجتماعاتشان. فقط خانه‌ی ارزان‌قیمت بیشتر ساختن به خودی خود کافی نیست.
منبع
دیدگاه تان را بنویسید