چرا پیوند «عضو محکوم به اعدام» بد نیست؟
«پزشکان زیر بار «پیوند عضو از محکومانِ اعدام» نمی‌روند» این جمله را شاید متعدد این روز‌ها شنیده باشید؛ جمله‌ای که براساس یک گزاره اشتباه عنوان شده است؛ برخی از جراحان با وجود تکذیب سخنگوی دستگاه قضا همچنان معتقدند که ماده ۴۷ آئین‌نامه اجرای احکام کیفری مبنی بر استفاده از اعضاء بدن محکومین به اعدام اجرایی خواهد شد.
سرویس جامعه فردا: احسان گل محمدی روزنامه نگار در واکنش به اظهار نظر دکتر ایرج فاضل رئیس جامعه جراحان در یادداشتی نوشت: «پزشکان زیر بار «پیوند عضو از محکومانِ اعدام» نمی‌روند» این جمله را شاید متعدد این روز‌ها شنیده باشید؛ جمله‌ای که براساس یک گزاره اشتباه عنوان شده است؛ برخی از جراحان با وجود تکذیب سخنگوی دستگاه قضا همچنان معتقدند که ماده ۴۷ آئین‌نامه اجرای احکام کیفری مبنی بر استفاده از اعضاء بدن محکومین به اعدام اجرایی خواهد شد.
موضوعی که پیش‌تر سخنگوی قوه قضاییه درمورد آن توضیح داده بود و تاکید کرده بود تاکنون از ناحیه قوه قضاییه هیچ ابلاغیه، آیین نامه و دستورالعملی در مورد اهدای عضو توسط محکومان به قصاص، اعدام و سایر محکومیت‌های کیفری تصویب و ابلاغ نشده است؛ آنطور که این مقام قضائی گفته موضوع اهدای عضو به صورت داوطلبانه از ناحیه محکومان، نیازمند بررسی‌های فقهی، حقوقی، بهداشتی و پزشکی، اجتماعی و اجرایی است و اگر قرار باشد در این زمینه نفیاً یا اثباتا تصمیم گرفته شود، همه ابعاد آن بررسی خواهد شد.
در این نوشته فرض را بر این میگیریم که نکته‌ای که بار‌ها توسط قوه قضائیه تکذیب شده درست باشد:
۱. پزشکان زیر بار پیوند عضو از محکومان اعدام نمی‌روند! این گزاره که بار‌ها توسط برخی از جمله رئیس جامعه جراحان گفته شده دقیقا به چه معناست؟
این موضوع را اینگونه در نظر بگیرید: فرض کنید یک مجرم که بدترین جرم‌ها را انجام داده در زندان به سر می‌برد، آیا انسانی است که پزشک در پاسخ به درخواست این زندانی بگوید، چون تو فلان خلاف را مرتکب شدی من تو را درمان نمی‌کنم؟
در این موضوع که برعکس است، قرار است یکی از اعضای بدن یک اعدامی به بدن فرد بی گناهی پیوند زده شود تا از مرگ نجات پیدا کند!
منظور از مثال فوق این است که حتی برعکس این موضوع هم قابل قبول نیست و پزشک باید یک مجرم را هم درمان کند چه برسد به اینکه قرار است فرد بی گناهی در این زمینه منتفع شود و زنده بماند.
۲. با دکتر فاضل عزیز در مورد این اظهارنظر گپ و گفتی را انجام دادم، از ایشان پرسیدم وقتی «گیرنده‌ی عضو» با اطلاع کامل از گذشته «دهنده عضو» اقدام به فراهم کردن مقدمات پیوند عضو می‌کند، و هر دو طرف رضایت دارند جامعه محترم پزشکان و من و شما چه کاره هستیم! که ایشان پاسخ داد: در تمام دنیا همین گونه است!
قطعا وقتی دکتر فاضل عزیز می‌گوید در تمام دنیا همینگونه است درست می‌گوید، اما همه دنیا خیلی از نکات دیگر هم رعایت می‌شود چرا آن‌ها را رعایت نمی‌کنیم و به همین یک نکته پافشاری می‌کنیم!
۳. ان شاالله برای هیچکس خدا نیاورد، اما شما بین اینکه یکی از عزیزانتان هم اکنون جان خود را از دست بدهد و اینکه کبد یکی از «اعدامی‌های حتی بدنام» به بدن او پیوند خورد و چند سالی بیشتر بین شما زندگی کند، کدام یک را انتخاب می‌کنید؟
۴. با احترام برای جامعه پزشکان باید گفت که اگر این ماده ابلاغ شود، اینکه پزشکان بخواهند با آن مقابله کنند انسانی نیست؛ چرا که آن‌ها باید آنطور که مریض می‌خواهد انجام دهند و نمی‌توانند نظر شخصی خود را در مورد نحوه زنده ماندن یک انسان به جامعه تحمیل کنند.
دیدگاه تان را بنویسید