سبد حمایتی کفاف مصرف چند روز رامی‌دهد؟

اقتصادپرس: براساس آخرین اظهارات بیان شده از سوی مدیر اجرایی طرح سبد کالایی در وزارت صنعت، معدن و تجارت، ارزش هر سبد کالایی رایگان دولت به مردم 80 هزار تومان است که در سال‌جاری قرار است در دو مرحله سبد کالایی ارائه شود.

بهمن حاج‌علی در این رابطه گفته است: ارزش 80 هزار تومانی سبد کالایی 20 درصد کمتر از قیمت این کالاها در بازار است، این در حالی است که یک ماه اخیر ارزش این سبد بین 30،50، 60، 70 هزار تومان گمانه‌زنی می‌شد، اما سرانجام مشخص شد ارزش آن معادل 80 هزار تومان است.

براساس آخرین سرشماری کشور که در سال90 انجام شده، ۲۰ میلیون و ۷۰۳ هزار و ۹۵۳ خانوار ایرانی داریم که اکنون بیش از 15 میلیون و 527 هزار 964 خانوار چشم به راه آمدن بهمن هستند تا بتوانند از سبد کالایی دولت استفاده کنند.

دولتمردان بر این باورند که سبد هدیه دولت در اصل برای تامین معیشت مردم و تامین بخشی از مایحتاج آنها در دو ماه باقی مانده سال تهیه شده است.

کالاهای این سبد شامل 10 کیلوگرم برنج هندی بسته‌بندی، 4 کیلوگرم مرغ، دو بسته 12 عددی تخم‌مرغ، دو بطری روغن مایع 900 گرمی و دو بسته 400 گرمی پنیر یوفو است که گفته می‌شود ارزش آنها 20درصد کمتر از قیمت این کالاها در بازار برآورد شده است.

گفتنی است تمام کالاهای این سبد به جز برنج تولید داخل بوده (هرچند گفته می‌شود در مرحله دوم توزیع، برنج ایرانی جایگزین برنج هندی شود) و این سبد هزینه‌ای برابر با 1500 میلیارد تومان برای دولت دارد.

سبد حمایتی کفاف مصرف چند روز رامی‌دهد؟

با توجه به این جدول می‌توان نتیجه گرفت که سبد حمایتی تنها برای مدت زمان بسیار کوتاهی می‌تواند از فشارهای اقتصادی بر خانوارهای ایرانی بکاهد. همچنین باید اضافه کرد این سبد در خانوارهایی با جمعیت بیش از 6 نفر که معمولا بیشتر خانوارهای روستایی جمعیتی بیش از این تعداد دارند، مهمان مدت زمان کوتاهی است.

متوسط درآمد و هزینه‌های خانوارهای ایرانی

بر اساس آخرین آمار مرکز آمار ایران متوسط درآمد و هزینه سالانه یک خانوار شهری و روستایی در سال 91 را یک خانوار شهری به ترتیب حدود یک میلیون و 369 هزار تومان و یک میلیون و 393 هزار تومان برآورد شده است.

به گزارش خبرنگار اقتصاد پرس ، همچنین متوسط کل هزینه‌های خالص سالانه یک خانوار شهری 164 میلیون و 281 هزار ریال بوده است که نسبت به رقم مشابه در سال قبل 23.8 درصد افزایش نشان می‌دهد.

از کل هزینه سالانه خانوار شهری 44 میلیون و 570 هزار ریال با سهم 27.1 درصد مربوط به هزینه‌های خوراکی و دخانی و 119 میلیون و 711 هزار ریال با سهم 72.9 درصد مربوط به هزینه‌های غیرخوراکی بوده است. در بین هزینه‌های خوراکی و دخانی، بیشتری سهم با 24 درصد مربوط به هزینه گوشت و در بین هزینه‌های غیرخوراکی بیشترین سهم با 46 درصد مربوط به مسکن بوده است.

در همین حال، متوسط درآمد اظهار شده سالانه یک خانوار شهری 167 میلیون و 241 هزار ریال بوده که نسبت به سال قبل 28.3 درصد افزایش داشته است. منابع تامین درآمد خانوارهای شهری نشان می‌دهد که 27.7 درصد درآمد از مشاغل مزد و حقوق‌بگیری، 168 درصد از مشاغل آزاد کشاورزی و غیرکشاورزی و 556 درصد از محل درآمدهای متفرقه خانوار تامین شته است.

93 درصد از خانوارهای آمارگیری شده شهری از گاز لوله‌کشی، 92 درصد از تلفن همراه و 42 درصد از اتومبیل شخصی استفاده کرده‌اند. این ارقام برای سال 1390 به ترتیب 92، 90 و 40 درصد بوده است. همچنین نحوه تصرف محل سکونت 22 درصد از خانوارهای شهری، اجاری و رهنی است که در سال 1390 این رقم 23 درصد بوده است.

گزارش مرکز آمار ایران می‌افزاید: متوسط کل هزینه خالص سالانه یک خانوار روستایی 108 میلیون و 188 هزار ریال بوده است که نسبت به سال قبل 28.8 درصد افزایش نشانمی‌دهد.

از کل هزینه سالانه خانوار روستایی 45 میلیون و 796 هزار ریال با سهم 42.3 درصد مربوط به هزینه‌های خوراکی و دخانی و 62 میلیون و 391 هزار ریال با سهم 57.7 درصد مربوط به هزینه‌های غیرخوراکی بوده است.

در بین هزینه‌های خوراکی و دخانی بیشترین سهم با 25 درصد سهم مربوط به هزینه آرد، رشته، غلات، نان و فرآورده‌های آن و در بین هزینه‌های غیرخوراکی، بیشترین سهم با 28.1 درصد مربوط به مسکن بوده است.

به گزارش خبرنگار اقتصادپرس ، متوسط درآمد اظهار شده سالانه یک خانوار روستایی 101 میلیون و 281 هزار ریال بوده است که نسبت به سال قبل 27 درصد افزایش داشته است. منابع تامین درآمد خانوارهای روستایی نشان می‌دهد که 24.9 درصد از مشاغل مزد و حقوق بگیری، 28.8 درصد از مشاغل آزاد کشاورزی و غیرکشاورزی و 46.4 درصد از محل درآمدهای متفرقه خانوار متفرقه خانوار تامین شده است.

48 درصد از خانوارهای آمارگیری شده روستایی از گاز لوله کشی، 81 درصد از تلفن همراه و 22 درصد از اتومبیل شخصی استفاده کرده اند. این ارقام برای سال 1390 به ترتیب 45، 78 و 20 درصد بوده است. همچنین نحوه تصرف محل سکونت 5 درصد از خانوارهای روستایی، اجرای و رهنی است که در سال 1390 این رقم 5.2 درصد بوده است.

چند سوال؟!

با توجه به این آمار باید گفت اختصاص 80هزار تومان به سبد حمایتی تقریبا در برابر سایر هزینه‌ها از جایگاه خوبی برخوردار نیست و این سوال پیش می‌آید که چگونه می‌توان با این مبلغ ناچیز بخشی از هزینه‌های خانوارهای ایرانی را جبران کرد؟ و حتی این سوال مطرح می‌شود که با توجه به کسری شدید بودجه دولت و نیز نقدینگی بالای جامعه که 530 هزار میلیارد تومان است، آیا لازم است که نقدینگی جدیدی وارد جامعه کرد و یا این‌که دولت زیر بار تعهد مالی جدید برای مردم برود؟