تاکتیک طرف غربی وقت کشی و افزایش فشار است

گروه سیاست سایت فردا - امیدواری‌ها برای حصول توافق در وین و احیای برجام دو ماهی می‌شود که پایان یافته و جایش را انتظار برای تعیین تکلیف اوضاع گرفته است. در روزهای اخیر اما بعد از آن گزارش آژانس و مطرح شدن گمانه صدور قطعنامه علیه ایران، شاهد برخی نگرانی‌ها نیز هستیم. مقامات ایرانی و حتی دیگر طرف‌ها برجامی مثل روسیه و چین البته موضع خود را مشخص کرده و هشدارهای لازم را در این رابطه داده‌اند. با این وجود تا وقتی که این نشست شورای حکام پایان نیابد و تکلیف صدور قطعنامه معلوم نشود، نمی‌توان این گمانه را نادیده گرفت. اگرچه که برخی از کارشناسان و تحلیلگران داخلی بدون تمرکز بر این موضوع به دولت توصیه می‌کنند که همزمان با پیگیری مساله هسته‌ای به فکر اصلاح ساختار اقتصادی بوده و همچنان که وعده داده بود بدون گره زدن مسائل معیشتی مردم به برجام و سیاست خارجی، مشکلات موجود را حل کند.

یکی از این کارشناسان رامین مهمانپرست است. او در گفت‌وگو با «فردا» به ارزیابی و تحلیل وضعیت مذاکرات هسته‌ای پرداخت و گفت: «شرایط کلی نشان‌ می‌داد که هر دو طرف مایل به توافق هستند اما خواسته‌های خارج از چارچوب‌های برجام آمریکایی‌ها وضعیت را تغییر داد و شرایط را پیچیده کرد.»

وی افزود: «این طور که به نظر می‌رسد تحلیل طرف غربی این است که گذشت زمان برگ برنده آنهاست لذا سعی دارند با کشتن زمان و بهانه‌های مختلف توافق را دور از دسترس کنند تا ما ناگزیر به پذیرش شرایط آنها شویم. آنها سعی می‌کنند فشار بیشتری به مردم ایران آورند و از وضعیت اقتصادی به عنوان یک اهرم در مذاکرات خود استفاده کنند.»

مهمانپرست تاکید کرد: « در این شرایط لازم است که ما ضمن اینکه روی چارچوب‌های اصولی خود بر توافق ایستاده‌ایم و از آمادگی برای برگشت به شرایط انجام تعهدات دو طرف می‌گوییم، برنامه‌های کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلند‌مدت خود را برای اصلاح ساختارهای اقتصادی نیز در دستور کار قرار دهیم. شیوه این اصلاح ساختار اقتصادی البته باید به گونه‌ای باشد که کمترین فشار به مردم وارد شود و مردم احساس گشایش در وضعیت اقتصادی خود کنند و همراهی جدی‌تر و پشتیبانی بیشتری از سیاست‌های خارجی کشور داشته باشند.»

وی ادامه داد: «اگر ما از خنثی‌سازی تحریم سخن می‌گوییم باید با تحول بزرگی در داخل کشور هزینه‌ها را کاهش و درآمدها را افزایش دهیم. منتها شکل این کار باید به گونه‌ای باشد که نه تنها فشارهای تورمی را روی مردم زیاد نکند، بلکه قشر آسیب‌پذیر را با گشایش جدی در زندگی رو‌به‌رو کند تا آنها بتوانند این دوره سخت را راحت بگذرانند و همراهی کنند.»