چرا فوتبالیست ها سکته می کنند؟

کد خبر: 513937

وینستون چرچیل جمله مشهوری دارد که تا آخرین لحظه عمر هم به آن پای بند بود. این که ” ورزش مساوی است با مرگ!” او با اعتقاد به این جمله بود که ۹۱ سال عمر کرد در حالی که بیشتر از نیم قرن آن را سیگار کشید و یک بار هم ورزش نکرد.

خبرآنلاین: هر چند روزهای آخر دیگر از فشار خون بالا نمی‌توانست تکان بخورد و بعد یک سکته قلبی و ۲ بار سکته مغزی از دنیا رفت. اما آیا واقعاً اعتقاد چرچیل درست است؟ این روزها با شنیدن خبر فوت ورزشکارهای زیر ۴۰ سال به خصوص ورزشکارهای حرفه‌ای، از جمله مرحوم مهرداد اولادی آدم ناخودآگاه یاد حرف آقای سیاستمدار می افتد. نکند واقعاً ورزش آن قدرها هم که می گویند مفید نباشد؟
ورزشکارها هم می میرند

بازی کامرون در رقابت‌های جام کنفدراسیون‌های سال ۲۰۰۳ را خیلی‌ها هنوز یادشان هست. همان که مارک ویوین فو هافبک آن زمان تیم فوتبال منچسترسیتی و شماره ۱۷ تیم ملی کامرون در دقیقه ۷۲ بازی دچار حمله قلبی شد و در میان بهت و حبرت بازیکنان و هواداران دو تیم در زمین چمن استادیوم ژرلاند از دنیا رفت. آن زمان خیلی‌ها خیلی‌ها نفهمیدند دانستند علت مرگ بازیکن چه بود. تا این که سال‌ها بعد ماکنوس فه هر، بازیکن ۲۴ ساله مجارستانی که عضو تیم بنفیکا بود و در دیدار مقابل بوویستا در دقیقه ۹۲ پس از خنده تلخ روی زمین افتاد و مرد. اینجا بود که تازه داستان مرگ فوتبالیست‌ها به میان آمد. به خصوص وقتی وقتی موردهای دیگر این اتفاق هم به مرور زیاد شد. سرجینهو، بازیکن تیم پالمیراس در دیدار مقابل سائو پائولو به روی زمین افتاد و مرد. این بازیکن فقط ۳۰ سال داشت یا جونیور، بازیکن تیم باشگاهی ایندیا که پس از به ثمر رساندن گل به روی زمین افتاد و بعد دیگر نفسی نداشت. کم کم صحبت از سکته قلبی به میان آمد اما کسی باز هم باور نمی‌کرد که ورزشکارها هم دچار چنین عارضه‌ای شوند. داستان به زمانی برای ایرانی‌ها عجیب‌تر شد که یک روز خبر رسید هادی نوروزی کاپیتان تیم پیروزی به خاطر سکته قلبی فوت شده. چند وقت بعد خبر فوت ریحانه بهشتی قهرمان دو و میدانی به علت سکته مغزی بود و حالا هم مهرداد اولادی ۳۰ سال که ناگهانی و بی صدا با سکته از میان ما رفت. آیا ورزش عامل سکته این ورزشکاران بوده؟

علت مرگ فوتبالیست ها چیست؟

واقعیت فقط یک نکته است. "ورزش باعث مرگ ورزشکارها نیست اما می‌تواند زمان رسیدن به لحظه آخر را جلو بیندازد!" البته فقط در مواردی خاص. آن هم زمانی که ورزشکار مبتلا به بیماری قلبی وعروقی ارثی و مادرزادی باشد و خودش از آن بی خبر. آن وقت در حالی تن به ورزش‌های سنگین می دهد که هر حرکتی برایش مانند سم می‌ماند. تا امروز تحقیقات زیادی روی مرگ ناگهانی ورزشکاران توی دنیا انجام شده است. محققان تا کلی آزمایش و زیر و رو کردن شرایط جسمی ورزشکارهای حرفه‌ای فقط به این باور رسیده‌اند که در بیشتر موارد مرگ ورزشکارها به خاطر اختلال " هایپرتروفیک کاردیومیوپاتی" است؛ عارضه ای که در آن سلول‌های ماهیچه قلب به طور غیرعادی بزرگ و منجر به ضربان نامنظم قلب می‌شوند. سندرم کیو- تی طولانی و سندرم بروگادا هم می‌تواند باعث مشکل الکتریکی در عملکرد قلب می‌شوند. مشکل در خون‌رسانی قلب هم باید به این فهرست اضافه کنید. اما داستان این است که بیشتر این عارضه‌ها به صورت مادرزادی در طرف وجود دارند یا به صورت ارثی از زمانی در او بروز کرده‌اند که خودش بی خبر بوده. البته نکته اصلی اینجاست که خطر مرگ ورزشکارهایی با عارضه‌های پنهانی قلب در مقایسه با کسانی که ورزشکار نیستند و همین مشکلات قلبی و عروقی را دارند، ۳ برابر بیشتر است. پس با این اوصاف ورزش عامل مرگ حرفه‌ای ها نیست مگر این که بیماری خاصی داشته باشند و خودشان بی خبر که آن وقت هر حرکتی می‌تواند خطرناک باشد!

۰

دیدگاه تان را بنویسید

 

اخبار مرتبط سایر رسانه ها

    نیازمندیها

    تازه های سایت

    سایر رسانه ها