تومورهای گوش و بیماری های گوش

گوش یکی از اعضای مهم بدن و مسئول یکی از حواس پنجگانه است. در صورتی که این ارگان مهم دچار هرگونه نقص یا مشکلی شود، ممکن است زندگی فرد کاملا مختل شود. در این مقاله، قصد داریم به معرفی انواع مختلف تومورها و بیماری های گوش بپردازیم. مسلما اختلالات گوش بسیار زیاد هستند. اما مشکلاتی که در ادامه معرفی خواهیم کرد، از شایع ترین مشکلات گوش هستند.

کد خبر : 1110119

تومورهای گوش چیست؟

تومورهای گوش توده های سلولی هستند که در قسمت بیرونی گوش یا داخل مجرای گوش رشد کرده اند. مجرای گوش لوله ای است که قسمت بیرونی گوش شما را به پرده گوش شما متصل می کند.

تومورهای گوش می توانند سرطانی یا غیرسرطانی باشند.

تومورهای غیر سرطانی که در کانال گوش شما رشد می کنند می توانند باعث انسداد گوش، کاهش شنوایی و تجمع جرم گوش شوند.

معمولا کاهش سطح شنوایی، یکی از اولین علامت های تومور گوش است. معمولا زمانی که پزشک به گوش شما نگاه می کند، ممکن است تومور را ببیند.

گاهی اوقات، توجه به اینکه نمی توانید به خوبی همیشه بشنوید، اولین علامت تومور گوش است

پزشکان وقتی به گوش شما نگاه می کنند ممکن است تومور شما را ببینند.

 

تومورهای غیرسرطانی گوش

تومورهای غیر سرطانی(خوش خیم) که می توانند روی گوش یا در مجرای گوش شما رشد کنند عبارتند از:

  • کیست(کیسه های کوچک پر از مایع)
  • تومورهای استخوانی

پزشکان برای از بین بردن این توده ها که گوش شما را مسدود کرده یا باعث کاهش شنوایی می شوند، عمل جراحی انجام می دهند.

تومورهای سرطانی گوش

تومورهای سرطانی گوش می توانند یکی از موارد زیر باشند:

  • سرطان در سلول های سازنده جرم گوش
  • سرطان های پوست، که می توانند روی گوش یا مجرای گوش شما باشند

سرطان های پوستی که می توانند گوش را تحت تاثیر قرار دهند عبارتند از:

  • کارسینوم سلول بازال
  • سرطان سلول سنگفرشی
  • ملانوما

برای درمان سرطان پوست در گوش، پزشکان ممکن است از روش های زیر استفاده کنند:

  • عمل جراحی
  • پرتودرمانی (نوعی درمان که تومورها را کوچک می کند و سلول های سرطانی را از بین می برد)

سرطان کانال یا مجرای گوش

سرطان کوچکی که به مجرای گوش محدود است را می توان از طریق جراحی و برداشتن کل کانال، پرده گوش و بخش کوچکی از گوش خارجی درمان کرد.

سرطان مجرای گوش در صورتی که به موقع تشخیص داده شود و تنها محدود به کانال باشد در 85 درصد بیماران قابل درمان است. دکتر کوهی برای درمان این تومور، کانال، پرده گوش و استخوان های شنوایی را طی یک جراحی حذف می کند. گاهی اوقات بعد از جراحی گوش، پزشک توصیه می کند که پرتودرمانی هم انجام دهید تا از نابودی کامل تومور مطمئن شود. معمولا سرطان مجرای گوش منجر به ناشنوایی می شود. جراحی سرطان مجرای گوش معمولا جراحی سنگینی نیست و حتی افراد مسن هم میتوانند به راحتی آن را تحمل کنند. البته اگر بیماری پیشرفته‌ باشد و به موقع تشخیص داده نشود، نیاز به پرتودرمانی و جراحی گوش گسترده‌تری دارد.

حتما بخوانید: سکته گوش یعنی چه !؟

تومور گلوموس

پشت پرده گوش فردی که دچار تومور گلوموس است، قرمز رنگ می باشد.

تومور گلوموس از ساختارهای تخصصی پشت پرده گوش ایجاد می‌شود و به گوش محدود می‌شود (گلوموس تمپانیکوم) یا می‌تواند به گردن گسترش یابد(گلوموس ژوگولار). تومور گلوموس اگرچه خوش خیم و آهسته رشد می کند، می تواند عملکردهای حیاتی گوش را از بین ببرد، صورت را فلج کند و در صورت عدم درمان حتی به مغز سرایت کند.

دکتر کوهی معمولا برای درمان این نوع تومور گوش، انجام جراحی را توصیه می کنند. چون عوارض جانبی و خطرات جراحی گلوموس تمپانیکوم بسیار کم است. جراحی معمولاً بسته به اندازه تومور از طریق کانال یا پشت گوش انجام می شود. در بیماران جوان تر می توان برای درمان تومور گلوموس ژوگولار هم از روش جراحی استفاده کرد. از آنجایی که عوارض جانبی جراحی گلوموس ژوگولار بیشتر از گلوموس تمپانیکوم است، معمولا به جای جراحی پرتودرمانی با اشعه گاما توصیه می شود.

 

نوروم آکوستیک

شوانوم دهلیزی(نوروم آکوستیک) یک تومور خوش خیم عصب تعادل در کانال استخوانی بین گوش و مغز است که گاهی اوقات به سمت مغز بزرگ می شود. تومورهای بسیار کوچک معمولا خود به خود خوب می شوند. اما لازم است هر شش ماه یا هر یک سال تحت نظر باشند. اگر تومور رشد کند، مداخلات درمانی صورت می گیرد که شامل جراحی نوروم آکوستیک برای بیماران جوان با سطح سلامتی خوب یا پرتودرمانی با اشعه گاما برای بیماران مسن‌تر یا افراد دارای سطح سلامتی پایین است.

گاهی اوقات در صورت کوچک بودن تومور می توان شنوایی را حفظ کرد. معمولا روش های درمان عوارض جانبی خاصی ندارند. البته بعضی بیماران گزارش ضعف عضلات صورت را می دهند که بعد از مدتی به حالت عادی برمی گردد. نشت مایع نخاعی در کمتر از پنج درصد بیماران رخ می دهد، اما ممکن است به جراحی نورومای آکوستیک اضافی نیاز داشته باشد. عوارض مغزی بسیار نادر است.

 

بیماری های گوش

با اینکه همه انواع بیماری های گوش باعث کاهش شنوایی نمی شوند، انواع خاصی از بیماری ها و عفونت های گوش می توانند این مشکل را ایجاد کنند. از دست دادن شنوایی می تواند ناشی از عوامل مختلفی از جمله قرار گرفتن در معرض صدای بلند، آسیب فیزیکی به گوش، افزایش سن، مشکلات ارثی و برخی عفونت ها باشد.

کم شنوایی حسی عصبی شایع ترین نوع کم شنوایی است و زمانی ایجاد می شود که چیزی عصب شنوایی شما را تحت تاثیر قرار دهد. یکی دیگر از انواع کم شنوایی، کم شنوایی رسانایی است که می تواند ناشی از انواع خاصی از بیماری ها و عفونت های گوش باشد.

برای آشنایی بیشتر با شایع ترین بیماری های گوش به خواندن ادامه دهید.

بیماری منیر(Meniere’s Disease)

بیماری منیر بر گوش داخلی و به ویژه کیسه اندولنفاتیک تأثیر می گذارد. این مجاری نیم دایره ای وظیفه پردازش و ارسال سیگنال های صوتی به مغز و درک تعادل را دارد.

علائم بیماری منیر عبارتند از عرق کردن، سرگیجه، تپش قلب و وزوز گوش، شنیدن صدای خش خش، سوت، زنگ، غرش یا وزوز که منشا آن از محیط بیرون نیست. علاوه بر علائم دیگر، ممکن است فرد مبتلا به این بیماری درجاتی از کاهش شنوایی را نیز تجربه کند.

عفونت های گوش میانی

گوش شناگر در درجه اول بر گوش خارجی تأثیر می گذارد. با این حال، اکثر عفونت‌های گوش در گوش میانی ایجاد می شوند. یعنی قسمتی بین پرده گوش و حلزون گوش.

انواع مختلفی از میکروب ها می توانند باعث عفونت گوش شوند. به طور معمول، این عفونت ها از قسمت دیگری از بدن شروع می شوند. به عنوان مثال، افرادی که در افراد مبتلا به سرماخوردگی یا آنفولانزا، احتمال ابتلا به عفونت گوش بسیار بیشتر است. ویروس‌ها و باکتری‌ها می‌توانند از لوله‌هایی که دستگاه تنفسی را به گوش متصل می‌کنند به گوش مهاجرت کنند و منجر به عفونت گوش داخلی شوند.

 

گوش شناگر

Otitis externa یا Swimmer’s Ear نوعی بیماری گوش است که با التهاب مجرای گوش مشخص می شود. این بیماری نتیجه تجمع رطوبت در کانال گوش است که باعث ناراحتی می شود. اگر این موضوع بدتر شود، می تواند منجر به عفونت و کاهش شنوایی شود.

قرمزی در مجرای گوش و همچنین ترشحات بی بو و شفاف و خارش از علائم گوش شناگر هستند. برخی افراد ممکن است تب و همچنین التهاب غدد لنفاوی داشته باشند.

اتواسکلروز

به  رشد غیر طبیعی استخوان در گوش اتواسکلروز می گویند.

گوش یک سیستم پیچیده است که برای تبدیل امواج صوتی ورودی به تکانه های عصبی به یک سری مکانیسم ها متکی است. بخشی از این مکانیسم متکی بر یک استخوان کوچک است که استخوان رکابی نامیده می شود. معمولاً این استخوان آزاد است و می تواند در مکان خود حرکت کند و اطلاعات را منتقل کند. اما در افراد مبتلا به اتواسکلروز، می تواند آنقدر بزرگ شود که دیگر حرکت نکند و هنگامی که این اتفاق می افتد، دیگر نمی تواند سیگنال های صوتی دریافتی را به گوش داخلی منتقل کند.

دکتر کوهی برای درمان اتواسکلروز معمولا یکی از دو راه زیر را استفاده پیشنهاد می کنند. یا به بیمار توصیه می کنند که از سمعک استفاده کند یا برای کاهش اندازه استخوان پیشنهاد جراحی می دهند. این جراحی استاپدکتومی نامیده می شود.

ماستوئیدیت

ماستوئیدیت یک عفونت باکتریایی استخوان پشت گوش است. این بیماری معمولاً زمانی رخ می دهند که عفونت گوش نادرست درمان شود یا کاملا درمان نشود و به استخوان اطراف گسترش یابد. در صورتی که ماستوئیدیت به درستی درمان نشود می تواند باعث مسمومیت خون، ناشنوایی، آسیب مغزی، مننژیت یا مرگ شود.

کلستئاتوم

کلستئاتوم مجموعه ای غیرطبیعی از سلول های پوست در عمق گوش است.

این اختلال نادر است، اما اگر درمان نشود، می تواند به ساختارهای ظریف داخل گوش که برای شنوایی و تعادل ضروری هستند آسیب بزنند.

کلستئاتوم می تواند منجر به موارد زیر شود:

  • عفونت گوش که باعث ترشح از گوش می شود.
  • کاهش شنوایی که می تواند دائمی باشد.
  • سرگیجه
  • وزوز گوش (برای مطالعه مقاله کامل وزوز گوش به وی سایت رسمی کلینیک دکتر علی کوهی به آدرسDrKouhi.Clinic  مراجعه نمایید)
  • آسیب به عصب صورت که می تواند باعث ضعف در نیمی از صورت شود.

در موارد بسیار نادر، عفونت می تواند به گوش داخلی و مغز سرایت کند و منجر به آبسه مغزی یا مننژیت شود.

 

علائم کلستئاتوم

کلستئاتوم معمولا فقط یک گوش را تحت تاثیر قرار می دهد. 2 علامت شایع آن عبارتند از:

  • ترشحات آبکی مداوم یا مکرر و اغلب بدبو از گوش که می تواند بیاید و برود یا ممکن است مداوم باشد.
  • از دست دادن تدریجی شنوایی در گوش آسیب دیده

برخی از افراد ممکن است ناراحتی جزئی را در گوش خود تجربه کنند.

چگونه می توان کلستئاتوم را درمان کرد؟

درمان اولیه ممکن است شامل تمیز کردن دقیق گوش، تجویز آنتی بیوتیک ها و قطره های گوش باشد. هدف از درمان، توقف ترشحات گوش و کنترل عفونت است. کلستئاتوم‌های بزرگ یا پیچیده‌تر ممکن است نیاز به جراحی داشته باشند. اگر کلستئاتوم ها حذف نشوند، اغلب به رشد خود ادامه می دهند.

جمع بندی

معمولا اکثر بیماری ها و تومورهای گوش، باعث کاهش سطح شنوایی در گوش می شوند. بنابراین بسیار مهم است که در صورت مشاهده هرگونه تغییر در سطح شنوایی یا ناراحتی در گوش، به یک متخصص مجرب مراجعه کنیم.

دکتر علی کوهی فوق تخصص اتولوژی نورواتولوژی(جراحی گوش و قاعده جمجمه) هستند که دوره فلوشیپ اتولوژی_نوراتولوژی و جراحی قاعده جمجمه خود را در دانشگاه استنفورد آمریکا سپری نمودند. جهت مشاوره به  سایت رسمی دکتر علی کوهی مراجعه نمایید

منابع:

لینک کوتاه :

با دوستان خود به اشتراک بگذارید: