عدم "حمایت" دولت از مترو ادامه دارد+آمار

چرا قانون تسهیلات ارزی برای متروی تهران و کلان شهر‌ها و حمل و نقل عمومی سایر شهر‌ها، علی رغم نیاز مبرم این شهر‌ها به روان سازی ترافیک خصوصا با آغاز هدفمند شدن یارانه حامل‌های انر‍ژی، ابلاغ اما اجرا نشده است...» این اولین پرسش نمایندگان مجلس از رئیس جمهور بود. هر چند برخی تلاش داشتند سوال نمایندگان مجلس از رئیس جمهور را منتفی بدانند اما در نامه‌ای که به امضای یکصد تن از نمایندگان مجلس رسیده؛ اولین دغدغه مجلس اجرای قانون ارائه تسهیلات ارزی به حمل ونقل ریلی است. به گزارش «فردا» اسفندماه سال سال ۸۸ بود که نمایندگان مجلس قانون «برداشت ۲ میلیارد دلارکمک به مترو» را به تصویب رساندند که بر اساس آن شهرداری تهران می‌توانست تا پایان سال ۸۹ یک میلیارد دلار برای توسعه مترو از اعتبارات حساب ارزی برداشت کند. اما این قانون با مخالفت شورای نگهبان روبرو شد و سرانجام مجمع تشخیص مصلحت نظام آن را به تصویب نهایی رساند. قانونی که نه توسط رئیس جمهور بلکه از سوی رئیس مجلس ابلاغ شد. این‌‌ همان قانونی است که دولت هیچگاه تن به اجرای آن نداد تا آنجا که مجلس به جای تمدید آن در سال ۹۰ آن را در قالب بند ۳۶ به لایحه بودجه الحاق کرد که بر اساس این بند حداقل مبلغ دو میلیارد دلار تسهیلات از محل صندوق توسعه ملی برای قطارهای شهری و حمل و نقل عمومی شهری اختصاص یابد تا طبق اساسنامه و ضوابط این صندوق پرداخت شود که این بند قانونی هنوز هم اجرایی نشده است. این درحالی است که هر‌گاه سخن از کمبود اعتبارات در بحث مترو پیش می‌آید اعداد نجومی است که ردیف می‌شود. اما کمک‌های دولت به حمل و نقل شهر تهران از محل بودجه سال ۹۰ کل کشور تا به امروز چه میزان بوده است؟ با آغاز طرح هدفمند شدن یارانه‌ها و افزایش قیمت سوخت انتظار می‌رفت، حمایت‌ها برای توسعه حمل و نقل عمومی افزایش یابد اما با گذشت پنج ماه از سال هنوز ریالی از سوی دولت به شهرداری‌ها داده نشده است. حمزه شکیب، رئیس کمیسیون عمران شورای شهر تهران که در روزهای ابتدایی سال با اشاره به بالا رفت هزینه‌های مترو خواستار کمک‌های روزانه به مترو ی تهران شده بود در دومین ماه تابستان به فردا می‌گوید: شورا پیگیرکمک به مترو و اتوبوس رانی است اما هنوز اعتبارات در هیچ بخشی تخصیص داده نشده است.

اعتبارات سال90 كل كشور (جدول بالا)

در سال گذشته نیز نیازهای مالی شهرداری در بحث حمایت و توسعه از حمل و نقل عمومی مورد توجه قرار نگرفت و دولت کمک ناچیزی در این حوزه به شهرداری کرد. شهرداری در سال ۸۹ برای احداث خطوط اولویت دار متروی تهران رقم ۷ هزار ۷۷۲ میلیارد ریال پیشنهاد کرد که در لایحه بودجه رقم پیشنهادی ۴ هزار ۴۵۰ میلیارد ریال بود در مجلس ۳ هزار۲۱۳ میلیارد ریال به تصویب نهایی رسید که تنها ۴۸ درصد آن یعنی ۲ هزار ۱۵۷میلیارد ریال پرداخت شد. در بحث بازپرداخت دیون از سال ۸۲ که رقمی معادل ۵ هزارو ۵۱ میلیارد ریال بود رقمی به شهرداری پرداخت نشد. در این سال اعتباری معادل ۴۵۰ میلیار ریال برالی حقوق و عوارض گمرکی واردات واگن و تجهیزات شرکت‌های قطار شهری مصوب شد که دولت همانند یک میلیارد دلار حق برداشت از صندوق زخیره ارزی به این مصوبه نیز بی‌اعتنایی کرد. کمک دولت درحوزه یارانه بلیت اتوبوسرانی ۳۳۷میلیارد ریال بود که این رقم تنها ۱۷ درصد مصوبه مجلس بود. در این سال دولت هیچ کمکی در رابطه با احداث خطوط وی‍ه اتوبوسرانی، کمک به بازپرداخت بدهی شرکت واحد و کمک به ترخیص واگن از محل اعتبارات در اختیار سازمان شهرداری‌ها به شهرداری تهران نکرد. سال ۸۸ را می‌توان سال سخت شهرداری در راه توسعه حمل و نقل عمومی دانست در این سال کمک‌های اندک دولت در بحث یارانه‌ها بلیت مترو و اتوبوس شرایط را برای شهرداری و شهروندان سخت کرد. در این سال تنها یک هزار و ۱۱۴ میلیارد ریال یارانه بلیت مترو از سوی دولت پرداخت شد که ۲۳ در صد سهم واقعی دولت بود. در این سال هیچ کمکی برای توسعه ناوگان اتوبوسرانی و تجهیز به اتوبوس‌ها دو کابین نشد و تنها برای یارانه بلیت اتوبوس ۴۸. ۲ میلیار ریال به شهرداری پرداخت شد. بودجه احداث خطوط اولویت دار متروی تهران که از سوی شهرداری رقم ۸ هزار ۴۲۷ میلیارد ریال پیشنهاد شده و در مجلس رقم ۳ هزار ۲۰۰ میلیارد ریال به تصویب رسید ودر بوجه دولت به رقم ۲هزار ۲۰۰ میلیارد کاهش پیدا کرد اما تنها ۶۹ در صد آن تحقق پیدا کرد. در سال ۸۷ که در آستانه انتخابات دولت دهم قرار داشت اوضاع پرداخت یارانه‌های بلیت مترو و اتوبوس بهتر بود در این سال صد درصد یارانه بلیت مترو و ۷۱ در صد یارانه بلیت اتوبوس پرداخت شد. کمک دولت به حمل و نقل شهر تهران از محل بودجه سال ۱۳۸۷ کل کشور (جدول بالا) کمک دولت به حمل ونقل شهر تهران از مجل بودجه سال ۸۶ (جدول بالا) با مرور این اعداد و ارقام دلیل توجه نمایندگان مجلس را متوجه می‌شویم که چرا به عنوان اولین سوال عدم توجه به حمل و نقل عمومی را مورد تاکید قرا داده‌اند.