نزدیک شدن به خشنودی پروردگار/ گفتاری از آیت الله جوادی آملی در باب عظمت ماه رمضان/ گزیده‌ای از تفسیر جزء دوم قرآن کریم/ صوت:مناجات«یا حبیب الباکین» حاج منصور ارضی

سرویس فرهنگی «فردا» : ماه رمضان، تجلی رحمت الهی است تا جایی که نشان «شهر الله» بر آن جلوه می‌کند. این ماه زمانی است برای غوطه‌ور شدن در دریای مغفرت پرورگار و زمانی است برای تحقق وعده دیدار خدا. باید بکوشیم تا در این ضیافت الهی، از کسب معرفت بازنمانیم و همت خویش را بر جاری ساختن توفیقات بیشتر سازیم. برای غنیمت شمردن لحظه لحظه چنین اوقات مبارکی و رقم زدن فردایی نیکوتر برای خود، هر روز در قالب چند بخش به استقبال این روزهای پرنشاط می‌رویم. همراهمان باشید. :: دعای روز اللهمّ قَرّبْني فيهِ الى مَرْضاتِكَ و جَنّبْني فيهِ مِن سَخَطِكَ و نَقماتِكَ و وفّقْني فيهِ لقراءةِ آياتِكَ برحْمَتِكَ يا أرْحَمَ الرّاحِمين. خدایا مرا در اين ماه به سوى خوشنوديت نزديك كن و در آن از خشم و انتقامت بركنارم دار و مرا در آن براى خواندن آيات قرآن ات توفيق ده؛ به رحمت خودت اى مهربانترين مهربانان. :: کلام روز آیت الله العظمی جوادی آملی: امام سجاد (سلام‌الله‌عليه) ماه مبارك رمضان را عيد اولياء الله مى‌داند. در صحيفه سجّاديه دعايى درباره مقام دعا و وداع ماه مبارك رمضان وجود دارد كه در مقدمه اين دعا حضرت كليّات نعمتهاى الهى را مى‌شمارد و اينكه بخششهاى خداى سبحان ابتدايى است، نه از روى استحقاق. بعد از آن مقدمه مى‌فرمايد: يكى از بهترين بخششهاى خداوند سبحان، ماه مبارك رمضان و روزه اين ماه است(1). شاعر مى‌گويد: عارفان هر دمى دو عيد كنند عنكبوتان مگس قديد كنند(2) كار عنكبوت آن است كه بتنَد و با اين تارها مگس را صيد كرده قديد و قورمه درست كند. او كارش غير از ذخيره كردن چيز ديگرى نيست؛ اما عارف در هر دم و هر نفس دو عيد دارد كه سعدى گفت: هر نفسى كه فرو مى‌رود ممدّ حيات است و چون بر مى‌آيد مفرّح ذات؛ پس در هر نفسى دو نعمت موجود است و بر هر نعمتى شكرى واجب. لذا عارف در هر دم دو عيد دارد. و بهترين دمى كه انسان دارد در ماه مبارك رمضان است كه «أنفاسكم فيه تسْبيح» نفس كشيدن در اين ماه «سبّوحٌ قُدّوس» گفتن است. اين كه در آخر ماه مبارك رمضان عيد فطر مى‌گيرند، چون جايزه‌هاى يك ماه را به ما مى‌دهند، كه در حقيقت محصول ماه مبارك رمضان است. ضيافة الله، لقاء الله را به دنبال دارد. پس عظمت از آنِ ماه شوال نيست؛ بلكه عظمت از آنِ ماه مبارك رمضان است كه نتيجه يك ماهه را در روز عيد مى‌دهند. روز عيد است و من مانده در اين تدبيرم كه دهم حاصل سى‌روزه و ساغر گيرم (1) صحيفه سجاديّه، دعاى 45. (2) ديوان سنايى غزنوى. («قديد» گوشت مانده و خشك را گويند). :: تفسیر روز آیه 229 از سوره مبارکه بقره: «تِلْکَ حُدُودُ اللَّهِ فَلَا تَعْتَدُوهَا وَ مَن یَتَعَدَّ حُدُودَ اللَّهِ فَأُوْلَئکَ هُمُ الظَّالِمُونَ»‏َََ. این فراز در پایان آیه‌ای قرار دارد که خداوند متعال تعدادی از احکام الهی را در آن بیان کرده و در نهایت فرموده است: این‌ها حدود و مرزهای الهی است؛ از آن تجاوز نکنید و آن‌ها که از آن تجاوز می‌کنند ستمگرند. در این آیه تعبیر لطیفی درباره قوانین الهی به چشم می‌خورد و آن تعبیر به «حد» و «مرز» است. بر این اساس، در میان کارهایی که انسان می‌تواند انجام دهد یک سلسله مناطق ممنوعه‌ای وجود دارد که ورود در آن‌ها فوق‌العاده خطرناک است. خداوند متعال با قوانین و احکام این مناطق را مشخص کرده و بسان علائمی هشدار دهنده انسان را از ورود به آن منع می‌کند. بنابراین کسی که معصیت کرد و به این قوانین بی اعتنایی نمود در حقیقت با تجاوز از حد و مرز الهی خود را به دست خود به هلاکت انداخت و بدبخت کرد. با توجه به این اصل است که در آیه 187 همین سوره می‌بینیم که حتی از نزدیک شدن به این مرزها هم نهی شده است تِلْکَ حُدُودُ اللَّهِ فَلا تَقْرَبُوها؛ زیرا نزدیکی به این مرزها، انسان را بر لب پرتگاه قرار می‌دهد و نیز در روایات وارده از طرق اهل بیت علیهم السلام می‌خوانیم که از موارد شبهه‌ناک نهی فرموده‌اند و گفته‌اند: این کار در حکم نزدیک شدن به مرز است و چه بسا با یک غفلت انسانی که به مرز نزدیک شده گام در آن طرف بگذارد و گرفتار هلاکت و نابودی شود. :: مناجات حاج منصور ارضی