آقای وزیر، مگر بازار ارز محل کسب تجربه است؟!

سرویس اقتصادی «فردا»: روز گذشته، گزارش خبری‌ای از رسانه ملی پخش شد که در آن به بررسی وضعیت ارزی کشور و فعالیت‌های صورت گرفته در قبال این نوسانات پرداخت. در این گزارش با کارشناس اقتصادی، مردم و بالاخره با وزیر اقتصاد گفتگوهایی انجام شد که در زیر بخش‌هایی از سخنان آقای وزیر را مشاهده می‌کنید. لازم به ذکر است که وزیر اقتصاد، سخن‌گوی اقتصادی دولت نیز محسوب می‌شود و عملا با احتساب این جایگاه با او گفتگو انجام شده است: به گزارش مهر، سیدشمس الدین حسینی با بیان اینکه برخی تحریم کنندگان می‌خواستند کشور ما را فلج کنند، اما ما حتی یک‌بار هم پایمان پیچ نخورد، گفت: تحریم‌ها کف روی آب است. حسینی در این زمینه که اگر من متهم هستم باید دفاع کنم، بیان داشت: اما من متهم نیستم ولی مسئولیت دارم. بانک مرکزی زمانی که به کالاها ارز 1226 تومانی داد، بهتر بود برای ارز مسافری رقم دیگری مثلا 1600 تومان را در نظر می گرفت. من در مورد نرخ ارز معتقدم می‌توان مدل بهتری را پیدا کرد، البته امروز می توان اینگونه قضاوت کرد که تجارب زیادی از بازار ارز به دست آمد. فرض کنید اگر وزارت صنعت انتظار داشت واردکننده ایرانی وقتی ارز 1226 تومانی می گیرد با همان نرخ نیز بفروشد، این مسئله را باید به پای اعتماد وزارت صنعت گذاشت. به گفته حسینی، گفتگوهای مختلف مربوط به بورس ارز باعث شد تا به تصمیم ارزی امروز برسیم. با این حال بازار سیاه ارز باید جمع شود و ما در این زمینه برنامه داریم. وزیر امور اقتصادی و دارایی، گفت: امروز دیگر نمی توان از یک مدل ارزی به مدل دیگر رفت و همین بازار موجود را باید عمق ببخشیم و تلاش شود تا صادرکننده غیرنفتی ارز خود را به بازار مبادله بیاورد. سخنگوی اقتصادی دولت با اعلام اینکه رئیس جمهور در میدان مدیریت ارزی حضور دارد، اظهار داشت: در این زمینه حداقل هفته ای 3 بار جلسه منظم تشکیل می شود که این نشستها غیر از جلسات دولت در راستای مسائل اقتصادی است که البته عمدتا معطوف به ارز می شود. وی با اشاره به اینکه برای راه اندازی مرکز مبادلات ارزی، در یک روز تعطیل به منزل رئیس جمهور رفتیم، گفت: در آنجا کار را ارائه دادیم و سپس رئیس جمهور گفت که آن را بخشنامه می کند و در نهایت مرکز مبادلات ارزی با بخشنامه رئیس جمهور شکل گرفت. وزیر امور اقتصادی و دارایی با بیان اینکه دولت به هیچ وجه از رفع موانع معیشتی مردم نمی گذرد، تصریح کرد: اگر بخشی از جامعه تحت فشار است، دولت آسوده سر بر بالین نمی گذارد و نپندارید که دولت برنامه ای ندارد. حسینی ادامه داد: دولت واقعیت‌ها را می بیند و می پذیرد که در برخی بخش‌ها باید بهتر عمل کند. یک زمانی احساس این بود که بایستی کمتر از ابزارهای نظارتی غیراقتصادی کمک گرفته شود، اما امروز نظارت ها را تقویت کردیم. وی رفتار مردم را بسیار موثر خواند و از مردم خواست که به دولت اعتماد کنند، چون بهترین پشتوانه دولت، اعتماد مردم خواهد بود. وزیر اقتصاد به مردم توصیه کرد که در جایی که می توانند به دولت کمک کنند. اگر نگاه دقیقی به گفته‌های فوق داشته باشید، خواهید دید که در گفته‌های سخنگوی اقتصادی دولت نیز همچون رئیس دولت، تحریم‌ها پر رنگ است و همچنان بار اصلی به دوش تحریم‌ها می‌افتد. اما جالب اینجاست که آقای وزیر، تحریم‌ها را کف روی آب می‌خوانند و می‌گویند که حتی پایمان هم پیچ نخورده است. اینکه وضعیت ارزی کشور به اینجا رسیده و ثبات قیمت‌ها از بین رفته و بازار و صنعت جملگی در شوک به سر می‌برند، گواه پیچ خوردن پا نیست؟! اگر پایمان پیچ خورده بود، آن وقت احتمالا باید درب اقتصاد کشور را پلمپ می‌کردیم! در بخش دیگری از سخنان شخص متولی اقتصاد کشور، مشاهده می‌کنیم که یافتن مدل بهتری را برای وضعیت ارزی ارائه می‌دهد و می‌گوید که تجارب زیادی از بازار ارز به دست آمده است! اما مگر بازار ارز جای کسب تجربه برای دولت است؟! آیا دولت باید افکار خود را در بازاری با چنین التهاب و تأثیرگذاری به بوته آزمایش بسپارد؟! دولت مجالی برای کسب تجربه‌های این چنینی ندارد چرا که زندگی مستقیم مردم با نوسانات ارزی در هم آمیخته و صنوف مختلف به تبع آن آسیب می‌بینند. پس باید گفت که پیش‌بینی و ارزیابی قبل از پروژه‌ای به این عظمت، چه مختصاتی داشته است؟ اول تصمیم گرفته می‌شود، اجرا می‌شود، بعد می‌بینیم که وضعیت خوب شد یا نه!! اینکه وزارت صنعت، معدن و تجارت چه اعتمادی به مردم دارد و انتظارش از رفتار مردم چیست، به بحث نظارتی دولت بر می‌گردد؛ وگرنه این چه توجیهی است که چون فلان سازمان یا وزارت‌خانه به مردم اعتماد داشته، حالا وضع چنین شده است! کأنه درب‌های بانک مرکزی را رو به همگان بگشاییم و سپس ادعا کنیم که چون به مردم اعتماد داشتیم، بودجه نداریم!! این بخش از سخنان وزیر اقتصاد که با وضع معیشتی مردم همدردی می‌کند و دولت را همراه مردم نمایش می‌دهد، خوب و نیکوست و باید نیز این‌گونه باشد؛ اما مردم انتظار دارند که مشکلات حل شود و راه به جایی باز گردد، نه اینکه دولت و مردم با هم متضرر وضع موجود شوند. باید یه یاد داشته باشیم که مردم بین تحریم و سوء مدیریت تفکیک قائل هستند.