بامبول‌های متعفن آمریکا کی تمام می شود؟

باراک اوباما، 4 مارچ 2012: «در طول سه سال گذشته، در سمت رئیس جمهور ایالات متحده‌ی امریکا، به تعهدهای خودم به دولت اسرائیل وفادار باقی مانده‌ام. در هر وضعیت حیاتی مشترک‌مان - در هر پیچ سنگین جاده - ما در کنار اسرائیل باقی مانده‌ایم. هر مرتبه... تعهد دولت من در حمایت از امنیت اسرائیل به گونه‌ای بی حد و مرز بوده است. همکاری امنیتی و اطلاعاتی ما هیچ‌گاه بیشتر از این به هم نزدیک نبوده است. آموزش‌ها و تمرین‌ةای مشترک ما هر سال افزایش یافته است. به‌رغم مشکلات شدید بودجه، همکاری‌های امنیتی ما هر سال افزایش یافته است. ما در تسهیلات جدیدی سرمایه‌گذاری کرده‌ایم. ما فن‌آوری‌های پیش‌رفته‌تری در اختیار اسرائیل قرار خواهیم داد - تولیدات و سیستم‌هایی که فقط به نزدیک‌ترین دوستان و همراهان ما داده می‌شود.»

دنیا به جایگاه دولت امریکا در قبال از اسرائیل آگاه است و جهان می‌داند امریکا از این دولت در مقابل قوانین بین‌المللی دفاع می‌کند. در 29 نوامبر سال جاری، به‌رغم اینکه اسرائیل ده‌ها بار خواسته‌های شورای امنیت را بدون توجه رد کرده بود، واشنگتن و همراهان همیشگی‌اش در کنار دولت تل آویل ایستادند و در جلسه‌ی مجمع عمومی سازمان ملل به حق مردم فلسطین برای داشتن دولت رای منفی دادند.

ایالات متحده عضو شورای امنیت سازمان ملل است، شورایی که در حکم 487 خود خواسته است تا «اسرائیل سریعاً امکانات هسته‌ای خود را تحت قوانین IAEA درآورد.» اسرائیل چنین کاری نکرد. هیچ‌وقت هم نخواهد کرد. و همین حکم همچنین «با شدت تمام» اسرائیل را «به‌خاطر نقص قوانین سازمان ملل متحد و عموم قراردادهای بین‌المللی» محکوم کرده است. در سال‌های پس از آن، واشنگتن سیاست‌گذاری‌های خود نسبت به اسرائیل را علنی‌تر ساخته است و هم‌اکنون شورای امنیت هیچ حکمی علیه اسرائیل اعلام نمی‌کند.

امریکا علناً اجازه نداده است حمله‌ی اسرائیل به خاک لبنان محکوم بشود، همچنین نگذاشته است اسرائیل مجبور به اجرای کنوانسیون ژنو در قبال مردم فلسطین بشود، همچنین اجازه‌ی گسترش غیرقانونی شهرک‌های صهیونیستی در خاک غصب شده‌ی مردم فلسطین و دیگر سرزمین‌های اشغالی را داده است.

امریکا از سال 2000 ده مرتبه از حق وتوی خود در کمک به اسرائیل استفاده کرده است و حتی قطعنامه‌ی سازمان ملل در محکومیت کشته شدن چهار مامور رسمی این سازمان را وتو کرد. قطعنامه‌ای که رئیس وقت سازمان ملل، کوفی عنان، در موردش گفته بود: «حمله‌ی هماهنگ هوایی و توپ‌خانه‌ای اسرائیل به جایگاه قدیمی با علامت بزرگ سازمان ملل به‌رغم این انجام شد که نخست‌وزیر اسرائیل تعهد رسمی داده بود به جایگاه‌های سازمان ملل حمله نخواهد کرد.»

البته امریکا اعتقادی ندارد که سازمان ملل می‌تواند صلح را به جهان بیاورد. در میان 1981 ناظر نظامی سازمان ملل در سرتاسر جهان تنها هفت نفر امریکایی هستند. همچنین در میان 81 هزار و 319 سرباز حافظ صلح سازمان ملل، تنها 25 نفر شهروند امریکا به‌شمار می‌روند.حمایت بی‌حد و مرز واشنگتن از اسرائیل شامل بر جلوگیری از محکوم کردن شهرک‌سازی‌های گسترده‌ و غیرقانونی اسرائیل بر خاک فلسطین است که مانعی بزرگ در جلسات شکننده‌ی صلح بین دو طرف به‌شمار می‌رود.

سازمان ملل اسرائیل را به‌خاطر سرکوبی از دستور شورای امنیت در قبول قوانین IEAE مجازات نکرده است اما دولت ایران را مرتب تحت تحریم‌هایی سنگین‌تر از پیش قرار می‌دهد. 138 کشور جهان اخراج فلسطینی‌ها از سرزمین خود را محکوم کرده‌اند و خواستار این شده‌اند تا جلوی شهرک‌سازی‌ها در خاک فلسطین گرفته شود اما تل آویو هیچ‌وقت توجه به حرف جهان نشان نداده و تنبیه هم نشده است. دولت اسرائیل علاقه‌ای به قوانین بین‌المللی ندارد چون واشنگتن همیشه مراقب آن‌هاست. اما در مقابل، سازمان ملل تاکنون شش مرتبه تحریم‌ها علیه ایران را تصویب کرده است.

چرا امریکا همیشه طرفدار تحریم‌های بیشتر علیه ایران است اما همیشه جلوی تنبیه جهانی علیه اسرائیل را می‌گیرد؟ قطعنامه‌ی 1322 سازمان ملل رسماً می‌گوید: «از اسرائیل می‌خواهیم، به عنوان قدرت اشغال‌گر، به تعهدهای قانونی خود وفادار مانده و تحت کنوانسیون چهارم ژنو رفتار بکند.» اما تاکنون هیچ گونه عملی انجام نگرفته تا دولت اسرائیل را وادار به انجام تعهدهای خود نسبت به مردم فلسطین و نسبت به قوانین بین‌المللی بکند. هم‌اکنون بیش از نیم میلیون اسرائیلی، کاملاً غیرقانونی در سرزمین‌های متعلق به فلسطینی‌ها زندگی می‌کنند اما چون امریکا حامی اسرائیل است، هیچ‌ عکس‌العمل جهانی نسبت به این موضوع صورت نمی‌گیرد. 30 نوامبر امسال دولت تل آویو اعلام کرد 3 هزار خانه‌ی دیگر در بیت‌المقدس شرقی و کرانه‌ی باختری برای یهودی‌ها ساخته می‌شود و پوزخند دیگری به جهان زده شد.