اقدامات اورژانسی برای حمله عصبی صرع

فارس:پرویز بهرامی فوق تخصص مغز و اعصا درباره اختلال صرع و انواع آن اظهار کرد: اختلال صرع به دو نوع کلی منتشره و کانونی تقسیم می‌شود که نوع کانونی آن علائم شدیدی از خود بروز نمی‌دهد. وی افزود: نوع کانونی اختلال صرع را می‌توان با جراحی درمان کرد در صورتیکه در نوع منتشره به علت انتشار به کل مغز معمولا از جراحی استفاده نمی‌شود و دارو درمانی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این فوق تخصص مغز و اعصاب خاطرنشان کرد: این اختلال با دو یا سه نسخه قابل درمان نیست بلکه طول درمان 3 ساله دارد و در تمام این مدت بیمار باید با پزشک خود در ارتباط باشد تا اثرات و عوارض این داروها بر روی فرد تحت نظارت قرار بگیرد و در صورت لزوم درمان و دارو تغییر کند. بهرامی ضمن تأکید بر لزوم برطرف کردن عامل زمینه‌ای بروز صرع برای درمان این اختلال گفت: دارو باید براساس نوع صرع به مقدار کافی و زمان کافی صورت گیرد و قطع ناگهانی دارو یکی از عوامل تشنج در مبتلایان به بیماری صرع است بنابراین داروهای مبتلایان صرع باید در 4 تا 5 ماه به تدریج قطع شود. وی خاطر نشان کرد: علت صرع نامشخص است و به صورت خود به خود اتفاق می‌افتد بیماری‌های دوران جنینی، اختلالات متابولیک مغز، ضربه‌ها، سکته‌ها و تومورهای مغزی نیز می‌توانند در بافت مغز اختلال به وجود آورده و موجب شوند تا آن نقطه به عنوان منطقه ایجاد تخلیه الکتریکی همزمان چند سلول شود که در نهایت موجب اشکال در ساختار مغز و تشنج خواهد شد. این فوق تخصص مغز و اعصاب افزود: صرع می‌تواند به صورت اولیه وجود داشته باشد یا به طور ثانویه ایجاد شود برای مثال در اکثر سکته مغزی و یا تورم مغزی صرع ثانویه ایجاد می‌‌‌شود. این متخصص مغز و اعصاب از افراد خواست هنگامی که فردی تشنج می‌کند خونسردی خود را حفظ کنند و چیزی بین دندان‌های فرد دچار حمله عصبی صرع قرار ندهند اما پس از 5 دقیقه اگر تشنج فرد قطع نشد به اورژانس خبر دهند. وی از اطرافیان فرد دچار حمله عصبی صرع خواست اشیاء خطرناک را از اطراف وی دور کنند و یقه فرد را باز کنند و فرد را به پهلو و ترجیحا پهلوی راست بچرخانند. اگر فرد دچار حمله عصبی صرع دیابت داشته باشد یا باردار بوده یا آسیب دیده باشد باید سریعا از اورژانس کمک گرفت.