چرا امارات در حال تعمیق روابط با چین است؟
پایگاه «میدل ایست آی» در یادداشتی درباره سفر اخیر رئیس‌جمهور چین به امارات متحده عربی، به تشریح اهداف ضد ایرانی ابوظبی از تقویت پیوندهایش با پکن پرداخت.
خبرگزاری فارس: یک پایگاه خبری- تحلیلی انگلیسی درباره سفر اخیر رئیس‌جمهور چین به ابوظبی یادداشتی با این عنوان منتشر کرد: «چرا امارات متحده عربی در حال تعمیق روابط و پیوندهایش با چین است؟»
«میدل ایست آی» در ابتدای یادداشت تاکید می‌کند که سفر «شی جینپینگ» به امارات که اولین سفر رئیس‌جمهور چین به این کشور طی ۳۰ سال اخیر بوده، تلاشی از سوی پکن برای تقویت حضور خود در منطقه غرب آسیا است.
در نتیجه سفر رئیس‌جمهور چین و دیدار‌های او با مقام‌های اماراتی، دو کشور ۱۳ توافق در بخش‌های مختلف از قبیل: همکاری در حوزه انرژی امضا کردند.
میدل ایست آی می‌نویسد: «ناظران سیاسی با احتیاط در حال رصد اهداف بلندمدت استراتژیک پکن در منطقه هستند. چین با پیش بردن روایت خود از بی طرفی و عدم مداخله در امور داخلی دیگران، در حال سود جستن از رقابت‌های منطقه‌ای به نفع اهداف و جاه‌طلبی‌های خود است؛ رقابت‌هایی که دارد خلیج (فارس) را به هم می‌ریزد».
این رسانه ادامه داد: «کشور‌های خلیج (فارس)، در سال‌های اخیر چین را وارد کننده عمده نفت جهان و یک بازیگر بیش از پیش مهم ارزیابی کرده‌اند. ورای تجارت در حوزه انرژی، آنچه که توجهات این کشور‌ها را به خود جلب کرده، "ابتکار کمربند و جاده" است؛ طرحی که با مرکزیت چین، هدف آن ایجاد یک شبکه جهانی از مسیر‌های تجاری زمینی، هوایی و دریایی است».
بنا به گزارش این رسانه، کشور‌های خلیج فارس در طرح «کمربند و جاده» چین جایگاهی کلیدی در اتصال اروپا، آفریقا و آسیا ایفا می‌کنند؛ طرحی که به دنبال احیای «جاده ابریشم» است.
میدل ایست آی می‌نویسد: «امارات متحده عربی به طرزی خاص در حال نشان دادن خود به عنوان شریکی کلیدی در جاه‌طلبی‌ها و بلندپروازی‌های منطقه‌ای چین است. همین حالا هم، چین یکی از شرکای اصلی تجاری امارات است و امارات همچنین می‌تواند مزیت‌های زیادی به طرح جاده و کمربند ارائه دهد. دوبی به یک مرکز تجاری منطقه‌ای عمده تبدیل شده و بندر جبل علی، دوبی بزرگترین بندر کانتینری منطقه است.»
این رسانه در ادامه به برخی موارد اختلافی امارات و چین پرداخت و تصریح کرد: «در چندین مقطع، دو کشور به دنبال منافعی بوده‌اند که آن‌ها را در رقابت در برابر هم قرار داده است. چین در جیبوتی توانست مجوز ایجاد پایگاه نظامی به دست آورد و این کار به ضرر امارات تمام شد. در مقابل، جیبوتی برای همکاری با چین، قرارداد قبلی خود با "دی‌پی ورلد" برای مدیریت بندر «دوراله» را پایان داد.»
دی‌پی ورلد، یک شرکت ترابری دریایی اماراتی است، که در زمینه ارائه خدمات کشتیرانی، اپراتوری بنادر و خدمات لجستیکی فعالیت دارد.
میدل ایست آی درباره دیگر موارد اختلافی بین چین و امارات نوشت: «از سوی دیگر سرمایه‌گذاری‌های چین در بنادر عمان یا قطر هم، رقابتی مستقیم با بندر جبل علی محسوب می‌شود».
در ادامه یادداشت آمده است: «در حالی که چین خود را در مسائل داخلی دیگر کشور‌ها بی‌طرف جلوه می‌دهد، سیاست خارجی تهاجمی فزاینده امارات از قبیل: محاصره قطر و تشدید لفاظی ضد ایرانی این کشور، سبب افزایش نگرانی‌ها در چین شده است. چین از شرکای خلیج (فارس) خواسته که بحران قطر را حل کنند. پکن درباره تاثیرات منفی این بحران بر آزادی تجارت منطقه‌ای نگرانی دارد».
میدل ایست آی ادامه داد: «چین برای اجتناب از وابستگی به یک کشور خاص، با احتیاط در حال تنوع بخشی در مشارکت‌ها و سرمایه‌گذاری‌های خود در منطقه بوده است و این موضوع شامل رقبای ابوظبی هم می‌شود. چین گا‌ها به منظور پیش بردن اهداف خاص خودش، با هوشمندی در قبال رقابت‌های منطقه‌ای ایفای نقش کرده است».
به نظر این رسانه انگلیسی، «چین روابط دوجانبه نزدیک خود با قطر را حفظ کرده، دو کشوری که در سال ۲۰۱۴ یک توافق مشارکت استراتژیک امضا کردند. میزان تجارت بین دو کشور در یک سال گذشته به طرز قابل ملاحظه‌ای زیاد شده و چین در سال ۲۰۱۸ با گذر از آمریکا، بزرگترین صادرکننده به قطر شد. چین همچنین مبالغ زیادی در زیرساخت بندر "حمد" سرمایه‌گذاری کرد و از سوی دیگر، گزارش‌ها حاکی است که قطر موشک‌های بالستیک برد کوتاه اس وای ۴۰۰ چین را خریداری کرد».
میدل ایست آی در ادامه به نقش مهمی که چین می‌تواند درباره تحرکات ضد ایرانی دولت آمریکا ایفا کند، می‌پردازد و می‌نویسد: «با توجه به اینکه آمریکا در حال تهدید به بازگرداندن تمام تحریم‌های صادرات نفت ایران در ماه نوامبر است، شاید چین بتواند نقشی مهم درباره ایران ایفا کند. جمهوری اسلامی موقعیتی استراتژیک در طرح جاده و کمربند دارد و پکن و تهران بعد از توافق هسته‌ای ۲۰۱۵ (برجام) روی یک طرح برای افزایش ۱۰ برابری تجارت دوجانبه در دهه پیش رو موافقت کردند. البته خروج آمریکا از توافق هسته‌ای پیش‌بینی آینده روابط چین و ایران را سخت‌تر می‌کند».
در ادامه این یادداشت آمده است: «جنگ تجاری علنی بین آمریکا و چین و خروج سرمایه‌گذاری‌های بالقوه و محتمل اروپا و آمریکا از ایران می‌تواند چین را به افزایش واردات نفت و تقویت روابط تجاری‌اش با ایران برانگیزد».
میدل ایست آی در پایان می‌نویسد: «برای امارات توسعه مشارکت با پکن شاید روشی برای اطمینان از ایفای نقش این کشور در طرح جاده و کمربند و حفظ اهرم فشار و نفوذ در قبال ایران باشد. امارات متحده عربی درباره اهداف و جاه‌طلبی‌های بلندمدت چین در منطقه و اینکه این اهداف چه معنایی می‌تواند برای منافع استراتژیک امارات داشته باشد، تصویر محدودی دارد، اما نیازش به جذب سرمایه‌گذاری‌ها در برهه‌ای که بهای نفت در حال کاهش است، گزینه‌های محدودی برای امارات باقی می‌گذارد».
دیدگاه تان را بنویسید