یکی از اقدامات داریوش هخامنشی حفر کانال سوئز بود

احسن نیوز: محمدامین حیات مقدم پژوهشگر سیاسی نوشت: داریوش از سال ۵۲۲ ق. م تا ۴۸۶ ق. م سرکار بود و بر ایران پادشاهی میکرد. مصر امروزی و تونس امروزی نیز جز ایران هخامنشی محسوب میشد و ساتراپی ایران بودند. سنگ نبشته بیستون بزرگترین کتیبه دوره هخامنشی است. در زمان پادشاهی داریوش قلمرو ایران تا لیبی امروزه گسترش داشت. داریوش شورش‌هایی که علیه او بود را سرکوب میکرد که یکی از این شورش‌ها در آسیای صغیر بود.

کوروش کبیر در حدود سی سال. کمبوجیه هفت سال. داریوش سی و شیش سال پادشاه بودند. همانطور که در برخی از اسناد ثبت شده داریوش پس از کشتن گوماته مغ پادشاه شد. گوماته مغ مانند کوروش در مسایل دینی با پیروان سایر ادیان به نرمی برخورد نمیکرد و گوماته زرتشتی متعصبی بود. گوماته به دلیل کاهش مالیات‌ها محبوبیت بالایی کسب کرده بود. او خود را به جای بردیه جا زده بود و کسانی را که میدانستند که گوماته بردیه نیست را کشت.

داریوش در مصر به این فکر افتاد که دریای مدیترانه را از راه رود نیل به دریای سرخ متصل سازد. داریوش کانالی در نزدیکی سوئز حفر کرد و دستور داد کتیبه‌ای به چهار زبان پارسی پاستان. عیلامی. بابلی و مصری قدیم بنویسند. تا در آینده نیز برای همگان روشن شود که کانال سوئز توسط داریوش احداث شده است.

سک‌ها یکی از شاخه‌های نزاد هند و ایرانی بودند که در شمال ایران میزیستند. حدود کشور ایشن از دریاچه آرال تا حوالی رود دانوب بود و خود سک‌ها به چند قبیله و طایف تقسیم میشدند. داریوش سک‌ها را شکست داد و ایشان به روسیه فعلی فرار کردند. البته، چون قحطی و سرما در کمین لشکریان ایران بود داریوش بیشتر از این سک‌ها را دنبال نکرد. در برخی اسناد آمده است که کوروش کبیر در طی جنگ با سک‌ها کشته شد و سک‌ها را افرادی نیمه وحشی خوانده اند که ازداوج دسته جمعی میکردند.

از اقدامات و یا کار‌های داریوش در افریقا این بود که مردم قرطاجنه یا همان تونس امروزی را از قزبانی انسان در برار بتان منع کرد. در قرطاجنه این حرکت به گفته برخی مورخین صورت میگرفت و جز آداب و روسوم دینی و آیینی بود که داریوش این کار و یا حرکت را به دور از انسانیت میدانست و شاید با ادبیات امروزی بگوئیم داریوش به دلیل حفظ موازین حقوق بشر جلوی این کار را گرفت. داریوش در قرطاجنه دستور منع خوردن گوشت را صادر نمود. در قرطاجنه رسم و سنت دینی این بود که در پیشگاه بت بزرگ خود آدم قربانی میکردند که نام بت بزرگ ایشان نیز مولوخ بود.

کمبوجیه فرزند کوروش کبیر بود و توانسته بود که مصر را فتح کند و در ابتدا با مردم مصر مهربان بود، ولی در اواخر کار تند خو شده بود و عصبانی مزاج. طوری که مردم مصر از کمبوجیه متنفر شده بودند. ولی داریوش با مردم مصر مهربان بود و حتی با کاهنان مصر که در آن کشور نفوذ داشتند نیز رابطه خوبی داشت. داریوش در مصر به تعمیر و بازسازی پرستش گاه‌های مصریان پرداخته بود. داریوش در سال ۵۱۲ ق. م مغرب هند را فتح کرد.

نبرد مارتن در دوران سلطنت داریوش بود. داریوش دو تن از سرداران خود به نام آتیس و ارتافرن را به سمت آتن فرستاد. در نبرد ماراتن سپاه ایران با کشتی‌های خود به شبه جزیره آتیک رفته بودند. لشکریان ایران در دشت ماراتن پیاده شدند. آتنیان به فرماندهی میلتادیس با ایرانیان جنگ کردند. میلتادیس فرزند کیمون از سرداران کار آزموده بود. در برخی از اسناد تاریخی آمده است که سپاه ایران از سپاه آتن از لحاظ نفرات سواره که در دشت ماراتن در حال جنگ بودند کمتر بود. در هر صورت ایران نتوانست به سمت آتن حرکت کند، زیرا قصد ایشان چنین بود.

داریوش نتوانست نبرد ماراتن را جبران کند و نبرد دیگر صورت نگرفت، زیرا در سال ۴۸۶ ق. م درگذشت. البته او قصد این کار را داشت که بار دیگر برای گرفتن اتن اقدام کند که وقت او کافی نبود.

منبع:کتاب تاریخ ایران زمین نوشته دکتر محمد جواد مشکور.

برچسب‌ها: