میلگرد کامپوزیت چیست؟

این محصول نسل جدیدی از میلگرد به شمار می‌آید که برای ساخت آن از فولاد استفاده نمی‌شود. بلکه موادی مانند الیاف و رزین پلیمری مخصوص جهت تولید آن به کار گرفته می‌شوند. این مقاطع در صنعت با عنوان میلگرد کامپوزیتی یا  FRP شناخته می‌شوند. FRP مخفف عبارت Fiber Reinforced Polymer بوده و نام بین المللی این محصولات به شمار می‌آید. ساختار این نوع محصول به گونه ای است که از دو بخش مختلف تشکیل می‌شود. به این ترتیب که الیاف در قسمت میانی آن قرار گرفته و هسته را تشکیل می‌دهند. لایه رزین پلیمری هم اطراف هسته قرار گرفته و نقش محافظتی از آن را ایفا می‌کند. در واقع، الیاف مورد استفاده برای ساخت این مصالح در قالبی از رزین پلیمری ریخته می‌شوند.

مهمترین الیاف مورد استفاده برای تولید میلگردهای کامپوزیتی شامل کربن، شیشه، آرامید یا بازالت هستند که هسته داخلی آن را تشکیل می‌دهند. رزین پلیمری یا سطح محافظ خارجی این محصول هم معمولا از موادی مانند پلی استر، اپوکسی استر یا وینیل استر ساخته می‌شود. رزین پلیمری در رنگ های مختلفی وجود داشته و همین موضوع باعث می‌شود تا میلگردهای کامپوزیتی در رنگ های متنوعی به بازار عرضه شوند. به منظور افزایش درگیری این مقاطع با بتن، در زمان تولید یک فرورفتگی مارپیچ در سطح آن ایجاد می‌شود. به این ترتیب، نمونه های کامپوزیتی میلگرد هم اغلب به صورت آجدار وارد بازار می‌شوند.

میلگرد آجدار فولادی چیست؟

سال هاست که میلگرد آجدار در ساختمان سازی و پروژه های عمرانی مورد استفاده قرار می‌گیرد و اکثر ما آن را دیده ایم. در یک تعریف ساده می‌توان آن را یک میله با برآمدگی و فرورفتگی هایی معرفی کرد که دارای مقاومت کششی مناسب بوده و جهت افزایش استقامت بتن در برابر تنش های کششی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این محصول از جنس آلیاژ فولادی بوده و طی فرایند نورد گرم در دما و حرارت بالا تولید می‌شود. میلگردهای فولادی با وجود مقاومت بالا در برابر کشش، در برابر خوردگی‌های ناشی از اکسیداسیون و رطوبت چندان مقاوم نبوده و امکان آسیب دیدگی شان وجود دارد.

میلگرد آجدار فولادی عملکرد بهتری دارد یا کامپوزیت؟

با ظهور نسل های جدید میلگرد از جمله نمونه های کامپوزیتی، مصرف کنندگان با این سوال مهم رو به رو می‌شوند که عملکرد کدامیک بهتر است و جهت انجام پروژه های خود باید از چه نوعی استفاده کنند. در این باره باید بگوییم که هر کدام از نمونه های فولادی و کامپوزیتی دارای یک سری مزایا بوده و البته معایبی هم دارند. از این رو شما باید ویژگی های این محصولات را با هم مقایسه کرده و بسته به مورد مصرف خود، بهترین گزینه ممکن را انتخاب نمایید. تعدادی از مهمترین جنبه های تفاوت عملکرد میلگردهای آجدار فولادی و کامپوزیتی عبارتست از:

• مقاومت در برابر خوردگی.
• خاصیت مغناطیسی.
• مقاومت فشاری.
• تفاوت قیمت میلگرد آجدار با کامپوزیت.

مقاومت در برابر خوردگی

مقاومت در برابر رطوبت، زنگ زدگی و در نتیجه خوردگی و فساد، از مزایای اصلی میلگردهای کامپوزیت به شمار می‌آید. لایه رزین پلیمری قرار گرفته در سطح بیرونی این محصولات از مقاومت فوق العاده ای در برابر خوردگی برخوردار است. بنابراین، مقاومت کلی این محصول هم در برابر مواد شیمیایی خورنده موجود در بتن یا موارد دیگر، افزایش می‌یابد. این در حالی است که مقاومت در برابر خوردگی ناشی از مواد شیمیایی و رطوبت، در میلگرد آجدار و ساده فولادی پایین‌تر است. از این رو اگر قصد استفاده از میلگرد در محیط های خورنده را داشته باشید، میلگردهای کامپوزیتی گزینه مناسب تری خواهند بود. در مواردی مانند سازه های دریایی و عرشه های پل ها که در معرض خوردگی شدید قرار داشته و سازه هایی که در معرض محیط های حاوی نمک یخ زدا هستند، استفاده از نوع کامپوزیت کاربردی خواهد بود.

خاصیت مغناطیسی میلگردهای آجدار

از جمله ویژگی های مهم مقاطع کامپوزیتی (FRP می‌توان به خاصیت غیر مغناطیسی آن ها اشاره نمود. این محصولات هیچ گونه حالت مغناطیسی (آهنربایی) از خود بروز نداده و در مواردی که نسبت به این قضیه حساسیت وجود دارد، کاملا کاربردی هستند. به عنوان مثال، در ساخت بیمارستان‌ها، درمانگاه ها و آزمایشگاه هایی که وجود خاصیت مغناطیسی باعث تداخل در کار می گردد. فولاد دارای خاصیت مغناطیسی بوده و می‌تواند در چنین مکان‌ هایی باعث تاثیر در میدان های مغناطیسی و ایجاد خطا در نتایج گردد. بنابراین، استفاده از میلگردهای کامپوزیت در بخش هایی مانند ام آر آی و سایر تجهیزات پزشکی یا تجهیزاتی این چنینی در صنایع دیگر، نسبت به نمونه های فولادی از مزیت فراوانی برخوردار است.

مقاومت فشاری، برتری میلگرد آجدار فولادی!

مقاومت فشاری، برتری میلگردهای فولادی نسبت به انواع کامپوزیت به شمار می‌آید. با وجود خاصیت غیر مغناطیسی این مقاطع و مقاومت فوق العاده مناسبی که در برابر خوردگی دارند، از نظر مقاومت فشاری در مقابل نمونه های فولادی حرفی برای گفتن ندارند. معمولا نمونه های کامپوزیتی امکان تحمل فشار را بیشتر از یک جهت دارند. در مقابل، میلگرد آجدار فولادی از استحکام و مقاومت بالاتر در برابر فشار از جهات مختلف برخوردار است. از این رو، نباید از میلگردهای کامپوزیت برای مسلح کردن ستون ها و سایر اعضای تحت فشار سازه استفاده کرد. همچنین نباید به عنوان میلگرد فشاری جهت تقویت اعضایی که تحت تاثیر نیروی خمشی هستند، به کار گرفته شود.

تفاوت قیمت میلگرد آجدار فولادی نسبت به کامپوزیت

یکی از مهمترین دلایل تولید مصالح جدید، پایین آمدن هزینه ها است. میلگردهای کامپوزیت هم از این نظر نسبت به نمونه های سنتی و فولادی مزیت دارند. به این ترتیب که هزینه ساخت این محصولات تقریبا ۳۰ درصد پایین تر از هزینه تولید انواع فولادی خواهد بود. مسلم است که معیار قیمت را نباید به تنهایی جهت انتخاب و خرید میلگرد در نظر گرفت و سایر عوامل هم باید به خوبی سنجیده شوند.

کدام را انتخاب کنیم؛ میلگرد آجدار فولادی یا کامپوزیت؟

به منظور انتخاب انواع میلگردها باید به کاربرد و مورد مصرف خود دقت کنید. اگر مقاومت در برابر خوردگی یا خاصیت غیر مغناطیسی در پروژۀ شما اهمیت زیادی دارد، میلگردهای کامپوزیتی گزینه مناسبی خواهند بود. اما اگر مقاومت فشاری و تحمل بالا در برابر لنگرهای خمشی حائز اهمیت است، باید سراغ نمونه های فولادی بروید. زیرا انواع کامپوزیتی مقاومت فشاری چندان زیادی ندارند. در رابطه با هزینه ها هم باید گفت که هزینه تهیه و حمل و نقل میلگردهای کامپوزیت نسبت به میلگرد آجدار و ساده فولادی کمتر است.