تکرار یک دور باطل در آنکارا/ اردوغان به سوی غرب می چرخد

«فردا» - طی روزهای اخیرمقامات روسی نتوانسته اند نارضایتی خود را نسبت به اقدامات خاص دولت ترکیه کتمان کنند! ترکیه ضمن موافقت با عضویت سوئد در پیمان آتلانتیک شمالی ( ناتو)، از شکل گیری روندی جدید بر مبنای نزدیکی بیشتر به آمریکا در حوزه سیاست خارجی کشورش خبر داد. فراتر از آن، زلنسکی اخیرا در داخل هواپیما در کنار 5 فرمانده نظامی عکسی گرفت و آن را با چنین پیامی منتشر کرد: «ما از کشور  ترکیه به خانه باز می‌گردیم و قهرمانان خود را با خود می‌آوریم».

این نظامیان، همان پنج فرمانده‌ای بودند که سال گذشته به مدت 3 ماه از شهر ماریوپل و کارخانه فولاد آزوفستال دفاع کردند. آنان بر اساس توافق و با میانجیگری اردوغان، پس از اسارت به دست نیروهای روسیه، به ترکیه فرستاده شدند و قرار شد تا پایان جنگ، در آنجا بمانند. اما اردوغان بر خلاف تعهدی که به کاخ کرملین داده بد،  تصمیم گرفت این فرماندهان را با زلنسکی به خانه بفرستد. 

مجموع این موارد نشان می دهد که رئیس جمهور ترکیه تصمیم گرفته است در دور جدید حضور جنجالی خود در کاخ ریاست جمهوری آنکارا، روند چرخش به غرب را تکمیل کند.اما سوال اصلی اینجاست که چنین محاسبه ای تا چه انداز ای واقع بینانه است؟رسانه‌های طرفدار دولت پوشش گسترده‌ای به اظهارات اردوغان دادند و تیتر روزنامه ملیت این بود: «پیام‌های گرم اردوغان و بایدن. برگی جدید [در روابط].»

تحلیلگران همچنین به سایر تحولات اخیر مانند حمایت آشکار اردوغان از عضویت اوکراین در ناتو، ترخیص جنگنده‌های آزوف اوکراین(  که خشم روسیه را برانگیخت ) و چراغ سبز نشان دادن به عضویت سوئد در ناتو پس از بیش از یک سال مخالفت، اشاره کرده‌اند.سران حزب عدالت و توسعه معتقدند  که تصمیمات اخیر ترکیه در سیاست خارجی، با وجود سال‌ها اصطکاک با ایالات متحده و اتحادیه اروپا به دلیل اختلاف نظر در موارد مختلف، در راستای منافع بلندمدت این کشور است.اما به نظر می رسد رئیس جمهورترکیه بار دیگر در حال تکرار یک خطای پرهزینه است! اردوغان می گوید در صدد بازگرداندن اولویتی به نام "عضویت در اتحادیه اروپا"به حوزه سیاست خارجی  ترکیه است. گویا رئیس جمهورترکیه فراموش کرده است که مخالفت برخی اعضای اروپایی با عضویت کشورش دراروپای واحد نه "راهبردی"، بلکه "ذاتی"می باشد! نیکولا سارکوزی رئیس جمهور اسبق فرانسه در سال 2010 میلادی، در اظهار نظری که منجر به خشم مقامات ترکیه ای شد، پیوستن کشوری مسلمان به باشگاه کشورهای مسیحی( اعضای اتحادیه اروپا) را بی منطق دانست! حتی آلمانی ها نیز در پیامهای پنهان خود به مقامات آنکارا از آنها خواستند تا عضویت در اتحادیه اروپا را فراموش کند و بر روی گزینه دوم، یعنی "شراکت بااولویت با اروپا"متمرکز شود.اما اکنون ترکیه حتی شریک بااولویت اتحادیه اروپا نیز محسوب نمی شود! 

اکنون در سال 2023 میلادی، اردوغان تصورکرده است اعلام حمایت سوئد از عضویت ترکیه در اتحادیه اروپا به معنای پایان ماجراست! این در حالیست که با توجه به ظهور و بروز احزاب ملی گرا در معادلات پارلمانی و دولتی اروپا و پیچدگی حل بحرانهای جاری میان ترکیه و دوکشور اروپایی قبرس و یونان (که هر دو باید موافقت خود را با عضویت ترکیه در اتحادیه اروپا اعلام کنند)طی شدن چنین روندی دشوار است! به نظر می رسد اردوغان در یک معادله ای که سود یکطرفه ای را به جیب ناتوو اتحادیه اروپا ریخته، بار دیگر قربانی توهمات و محاسبات ایده آل گرایانه خطرناک خود شده است. این بار هزینه شکست رئیس جمهور ترکیه در مسیر پیوستن به اتحادیه اروپا حتی از گذشته نیز بیشتر خواهد بود.برخی از تحلیلگران ترکیه ای تاکید دارند  پرونده عضویت این کشور در اتحادیه اروپا قرار نیست در آینده ای نزدیک یا حتی دور به نتیجه برسد.