اختلافات درونی مخالفان دولت ترکیه
حزب جمهوری خلق در تمامی رقابت‌های انتخاباتی با رهبری قلیچدار اوغلو مقامی بهتر از دومی کسب نکرد تا بار دیگر بر همگان محرز شود وی هم توان ایستادگی در برابر قدرت اردوغان را ندارد.
خبرگزاری مهر: استعفای «دنیز بایکال» از ریاست حزب جمهوری خلق در سال ۲۰۱۰ و انتخاب «کمال قلیچداراوغلو» به عنوان رهبر جدید در ابتدا به شدت منجر به قوَت گرفتن دوباره امید‌های طرفداران جمهوریت شده بود. افزایش میزان آرای حزب در انتخابات سال ۲۰۱۱ نیز اثباتی برای این ادعا بود. اما با وجود تمامی این وقایع مثبت و تغییرات بزرگ، نیاز به گذشت زمان زیادی نبود تا برای افکار عمومی ترکیه مشخص شود که رهبر جدید در واقع مردیست که ذاتاً تخصصش رساندن جایگاه حزب به رتبه دوم در کارزار‌های انتخاباتیست نه بیشتر... حزب جمهوری خلق در تمامی رقابت‌های انتخاباتی با رهبری قلیچداراوغلو مقامی بهتر از دومی کسب نکرد تا بار دیگر بر همگان محرز شود که آقای کمال هم توان ایستادگی در برابر قدرت رو به رشد «رجب طیب اردوغان» را ندارد. «قلیچداراوغلو» که دارای افکار چپگرایانه در حزب بود با برخورداری از ویژگی‌هایی مانند اصل و نسب علوی و بنا بر ادعای برخی‌ها کردیش آمده بود تا از سویی فضای در هم ریخته جمهوری خواهان را اندکی معتدل کند و از طرفی دیگر هم شانس دست یافتن به بخشی از آرای قشر مذهبی و شاید هم کرد‌های این کشور را اندکی افزایش دهد. بدون هیچ شکی
منش آرام و اخلاق مدار «قلیچداراوغلو» در عرصه‌ی سیاسی کشور ترکیه که نیازمند کاریزما و سخنوری با اتکا بر تندخویی و متلک پرانیست چندان کارایی خاصی ندارد. هرچند وی در طی سال‌های اخیر تلاش فراوانی کرده است تا چهره‌ای چالشگر از خود به نمایش بگذارد، ولی قدرت کلام رییس دولت یعنی «اردوغان» هیچ شانسی برای او باقی نگذاشته است. تمامی این اتفاقات و همچنین در جا زدن‌های مردی که گویی تنها و تنها برای دوم شدن پا به صحنه سیاست گذاشته است دلیل محکمی شد بر قوت گرفتن صدا‌های معترض و البته مخالف در درون حزب. اینجه و تلاش برای رسیدن به قدرت تعداد قابل ملاحظه‌ای از اعضای بلندپایه حزب جمهوری خلق به رهبری «محرم اینجه» تلاش خود برای پایان دادن به ریاست «قلیچداراوغلو» را از همان سال‌های آغازین فعالیتش با قدرت آغاز کردند، اما نخستین رویارویی آن‌ها با رهبر خونسردشان در سال ۲۰۱۴ و رقابت برای بدست آوردن آرای اعضای مرکزی حزب با شکست پایان یافت. دومین حمله «اینجه» و طرفدارانش برای رسیدن به قدرت در آخرین نشست فوق العاده حزب در اوایل سال ۲۰۱۸ انجام شد و تلاش‌های بی وقفه «محرم اینجه» و رقابت تنگاتنگش با «قلیچداراوغلو» این بار هم راه به
جایی نبرد و با وجود نارضایتی اینجه از نحوه برگزاری انتخابات درون حزبی وی چاره‌ای جز پذیرفتن شکست را نداشت. «محرم اینجه» ۵۴ ساله که زمانی تنها یک دبیر فیزیک در یکی از دبیرستان‌های شهر «یالووا» بود از سال ۲۰۰۲ تا ۲۰۱۵ در تمامی انتخابات‌های مهم موفق شده است کرسی نمایندگیش از سوی حزب جمهوری خلق در مجلس را حفظ کند و بر خلاف «قلیچداراوغلو» دارای روحیه‌ای جنگنده و مبارزه طلب است. رقابت تنگاتنگ او در مقابل «کمال قلیچداراوغلو» با برگزاری انتخابات ریاست جمهوری و همچنین انتخابات پارلمانی اخیر این کشور وارد مرحله نوینی شد. انتخابات ریاست جمهوری: نردبان ترقی برای اینجه انتخابات ۲۴ ژوین با وجود اینکه بار دیگر منجر به پیروزی «رجب طیب اردوغان» و تکیه زدن مجدد وی بر مسند قدرت شد، اما دستاورد مهمی نیز برای کاندیدای به ظاهر مغلوب حزب جمهوری خلق یعنی «محرم اینجه» بهمراه داشت؛ با توجه به همزمانی دو انتخابات ریاست جمهوری و پارلمانی در ترکیه «اینجه» موفق شد آرایی به مراتی بیشتر از حزب متبوعش کسب کند و بدین ترتیب عملاً رهبری حزب را شکست دهد. اکنون دیگر فرصتی که مخالفان رهبر حزب مدت‌ها به دنبالش بودند ایجاد شده بود. در واقع
پیروز دوم انتخابات بعد از «اردوغان» کسی نبود جز «محرم اینجه»! نارضایتی طرفداران حزب و ناامیدی آن‌ها از شکست‌های پی در پی و انتظار ایجاد تغییرات ساختاری درون حزبی دست به دست هم داده اند تا جبهه مخالف به رهبری اینجه با اتکا بر منطق «تغییر» در خواست تشکیل نشست فوق العاده برای برگزاری مجدد انتخابات رهبری حزب شود. از سویی دیگر شاید اکنون دیگر زمان آن رسیده است تا جناح مخالفان دولت در ترکیه دست به یک خانه تکانی اساسی بزنند و تصمیمیات سرنوشت سازی برای ایجاد تغییرات بزرگ اتخاذ کنند. با وجود مخالفت شدید «کمال قلیچداراوغلو» و طرفدارانش و جبهه گیری آن‌ها در مقابل در خواست تشکیل نشست فوق العاده به نظر می‌رسد تلاش‌های «محرم اینجه» و گروهش برای جمع کردن امضای اعضای مرکزی این حزب نتیجه بخش باشد و بزودی شاهد اتفاقاتی بزرگ در جبهه‌ی صاحبان میراث آتاتورک در ترکیه باشیم.
دیدگاه تان را بنویسید