هیس! پسرها هم فریاد نمی‌زنند

سرویس اجتماعی « فردا »: سال گذشته، خبری منتشر شد از مردی که زودتر از سرویس مدارس جلوی در منازل دانش‌آموزان دختر حاضر می‌شد و به بهانه خرابی خودروی سرویس مدرسه، دانش‌آموزان را سوار می‌کرد و سپس آنها را مورد آزار و اذیت جنسی قرار می‌داد.

کمی قبل تر، مشابه این خبر در مورد دو دختر دبستانی منتشر شد که از سوی راننده سرویس شان مورد تعرض قرار گرفته بودند و این میان حتما خبرهایی از این جنس بوده که نه تنها رسانه ای نشده که به خواست خانواده ها یا سکوت اجباری افراد مورد تعرض قرار گرفته، هرگز به گوش کسی نرسیده است.

این جنس خبرها تلخ است و از جنس اتفاقاتی که ترجیح می دهیم نشنیده و ندیده بگیریم یا انکار کنیم، سعی می کنیم خیلی درگیرشان نشویم و حتی به اشتباه فکر می کنیم این نوع حوادث برای دیگرانی بوده که لابد سهل انگار بوده اند.

اما چه بخواهیم و چه نخواهیم این جنس اتفاقات در همه جوامع وجود دارد، در هر جای دنیا ممکن است راننده سرویس مدرسه ای تا این حد خطاکار پیدا شود یا فردی که برای ارضای افکار غیرانسانی اش به هر قالب و شکلی دربیاید.

اما خبری که اخیرا منتشر و متاسفانه تائید شد، کمی جنسش متفاوت و البته خطرناک تر است. یک ماه بعد از اعلام خبر تعرض ناظم یک مدرسه پسرانه به شش دانش آموز در تهران، مسئولان آموزش و پرورش خبر را تائید می کنند و همزمان خبر مشابهی در مورد مدرسه پسرانه دیگری نیز منتشر می شود.

مساله تاسف آور در مورد حوادث اخیر به این برمی گردد که عامل حادثه نه یک راننده یا شخصی بدون هویت اجتماعی بوده، بلکه از کادر مدرسه بوده است؛ دقیقا جایی که قرار است خانه دوم دانش آموزان باشد و اتفاقا از سوی افرادی که قرار است آنها را نسبت به درست زندگی کردن و آموختن بهترین ها سوق دهند.

هزاران ناظم و مدیر و معلم در این کشور زندگی می کنند که مسیر زندگی صدها هزار کودک و نوجوان را به انسانی ترین و بهترین شکل عوض کرده اند و حتی برای دانش آموزانشان پدری و مادری کرده اند، اما فاجعه و تلخی در این گونه حوادث آن قدر بزرگ می شود که این سوال پیش می آید که سیستم نظارت و گزینش در آموزش و پرورش چگونه است؟ همین که کسی به استخدام این وزارتخانه درآمد، صاحب وجهه لازم می شود و بعد نباید بر عملکرد آنها نظارتی داشت؟ پاسخ این پرسش ها مسلما نه به بهانه این حوادث که حتی مواردی از تخریب اعتماد و عزت نفس دانش آموزان نیز قابل پیگیری است. علاوه بر مدارس، اهمیت موضوع آگاهی کودکان و نوجوانان نسبت به آزارهای جنسی از سوی افراد دیگر نیز مساله بسیار مهمی است که اغلب از سوی خانواده ها مورد توجه قرار نمی گیرد.

منبع: جام جم آنلاین