اعتماد بنفس یا توکل بر خدا...
اعتماد به نفس یا خودباوری یعنی تکیه بر استعدادها و توانایی هایی خود و نقطه ی مقابل آن یعنی اعتماد و وابستگی به انسان های دیگر.
باشگاه خبرنگاران: اعتماد به نفس یا خودباوری یعنی تکیه بر استعدادها و توانایی هایی خود و نقطه ی مقابل آن یعنی اعتماد و وابستگی به انسان های دیگر. در فرهنگ قرآنی اعتماد به نفس به معنای عزت نفس است و آن یعنی بهره‌برداری از سرمایه های مادی و معنوی انسان و آگاهی و معرفت داشتن به کرامت انسانی و آلوده نکردن این گنجینه عظیم به گناهان و معاصی و نافرمانی ها. خود محوری یا خدا محوری انسان ها در این تقسیم بندی دو گروهند : گروهی در زندگی هیچ نقشی برای خود در نظر نمی گیرند و همه سرنوشت خود را در دست خدا می دانند و معتقدند که همه چیز را خدا برای انسان رقم می زند و سرنوشت انسان از قبل بروی پیشانی اش نوشته شده است پیامد این اعتقاد و باور این است که این اعتقتدات مانند غل و زنجیری دست و پای انسان را در در تلاش های اخروی و دنیوی می بندد. گروه دوم معتقدند که همه سرنوشت ما به دست خود ماست و خداوند هیچ نقشی در زندگی ما ندارد آنان بنا بر آیات قرآنی خالقیت خدا را قبول دارند که منکر تدبیر و مدبر بودن خدا هستند اینان آن قدر به خود و توانایی های خود تکیه و اعتماد دارند که ضعف و فقر خود را فراموش می کنند و همه ی موفقیت های زندگی خود را مدیون تلاش خود می دانند پیامد این اعتقاد غرور و تکبر و در آخر زمین خوردن است زیرا تکیه بر افکار پوشالی و خالی و پوچ، انسان را به زمین گرم می زند امتحان کنید. تکیه بر نفس یا تکیه بر خدا خداوند انسان را اشرف مخلوقات خلق کرد و او را به اسرار جهان هستی آگاه کرد و سپس به فرشتگان دستور داد به انسان سجده کنید . فرشتگان در برابر عزت و شکوه و اقتدار و اختیارات انسان سر تعظیم فرود آوردند زیرا خمیر مایه این موجود صرفا آب و خاک نبود بلکه عشق و معرفت و عقل و هوش و تفکر نیز ملح وجودی او قرار داده شده بود در این مواد اولیه روح الهی در او دمیده شده بود. وَ إِذْ قَالَ رَبُّکَ لِلْمَلاَئِکَةِ إِنِّی جَاعِلٌ فِی الأَرْضِ خَلِیفَةً چون پروردگار تو به فرشتگان گفت من در زمین جانشینى خواهم گماشت. (بقره/30) خداوند انسان را اشرف مخلوقات خلق کرد و او را به اسرار جهان هستی آگاه کرد و سپس به فرشتگان دستور داد به انسان سجده کنیدفرشتگان در برابر عزت و شکوه و اقتدار و اختیارات انسان سر تعظیم فرود آوردند زیرا خمیر مایه این موجود صرفا آب و خاک نبود بلکه عشق و معرفت و عقل و هوش و تفکر نیز ملح وجودی او قرار داده شده بود در این مواد اولیه روح الهی در او دمیده شده بود
دیدگاه تان را بنویسید