دلایل حمله زمینی رژیم تل‌آویو به غزه؟
اسراییل نمی خواهد از این درگیری خونین دست خالی برگردد. او که تمامی مناطق تحت اشغال خود را در تیررس موشک های مقاومت می‌بیند دست کم به دنبال تضمین های بین المللی برای توقف شلیک موشک در آینده است.
فارس: تاپیش از این بسیاری از تحلیلگران و ناظران سیاسی حمله زمینی رژیم اشغالگر قدس به نوار غزه را با توجه به ملاحظات میدانی، امنیتی و سیاسی امری دور از ذهن دانسته و قائل به آغاز این حملات نبودند. این در حالی است که کابینه امنیتی این رژیم شامگاه جمعه طی نشستی تصمیم به آغاز ورود به جنگ زمینی علیه نوار غزه گرفت و به این ترتیب 12 روز پس از حملات هوایی و توپخانه ای ارتش صهیونیستی و چند روز پس از مخالفت حماس با طرح آتش بس مصر این حمله آغاز شد. هرچند در میزان جدیت رژیم اسراییل برای ادامه و یا گستره این حمله سوالات جدی مطرح است اما به فرض ادامه و گسترده بودن این حملات پیرامون انگیزه های دوطرف به استمرار درگیری‌ها ذکر چند نکته ضروری‌است: لیکن قبل از طرح این نکات باید گفت که تعدادی از کارشناسان نظامی و سیاسی معتقدند که آغاز حمله زمینی رژیم صهیونیستی به غزه اولا به معنای اشغال کامل نوار غزه نیست و دیگر اینکه این حمله زمینی فراگیر نیست بلکه در نقاط محدودی از نوار غزه صورت خواهد گرفت. اما چه دلایلی باعث شده رژیم تل آویو اقدام به آغاز حمله زمینی محدود به نوار غزه 12 روز پس ازآغاز حمله هوایی و توپخانه ای بنماید؟
اسراییل نمی خواهد از این درگیری خونین دست خالی برگردد. او که تمامی مناطق تحت اشغال خود را در تیررس موشک های مقاومت می بیند دست کم به دنبال تضمین های بین المللی برای توقف شلیک موشک در آینده است. ضمن آنکه تلاش می کند توانمندیهای نظامی حماس را از طریق قطع کمک های لجستیکی نیز محصور کند. همچنین تل آویو سعی دارد با این حمله به مصر فشار وارد کند تا در قضیه مراقبت از مرزهای گذرگاه رفح و کنترل تونل های این منطقه جدیت و کارآمدی بیشتری از خود نشان دهد. هدف دیگر اسراییل اعمال فشار بر تشکیلات خودگردان فلسطین و انداختن مسئولیت ناامنی در غزه بر دوش این تشکیلات در راستای سیاست اختلاف افکنی در بیت فلسطینی است. رژیم تل آویو همچنین تلاش دارد بتواند در مذاکرات آینده با تشکیلات خودگردانی شروط خود را براین تشکیلات تحمیل کند. از دیگر سو، او می کوشد از ورای این حمله وحشیانه سطح فشار بر طرف فلسطینی را افزایش داده تا شاید موفق به شکستن اراده سخت مقاومت و یا جلب فشارهای بین المللی بر این جریان در غزه شود. اما درپاسخ به چرایی مخالفت جنبش حماس با توافق آتش بس پیشنهادی مصر باید ذکر نمود که جنبش حماس احتمالا در این توافقنامه آتش بس
که از سوی مصر مطرح شد هیچ امکانی برای پایان دادن به محاصره چند ساله نوار غزه از سوی صهیونیست‌ها ندیده است. و یا مصری ها هیچ تضمینی به توقف جنایات روزمره صهیونیست‌ها علیه اهالی غزه نداده اند. ضمن‌‌آنکه حماس و سایر گروه‌های فلسطینی هرگز حاضر به زمین گذاشتن سلاح خود در غزه نیستند. علاوه براین تلاش مصری‌ها از طریق این طرح آتش بس، اقناع حماس به سپردن مسئولیت امنیتی نوار غزه به تشکیلات خودگردانی در قالب توافق آشتی ملی است که بی شک حماس از پذیرفتن آن سرباز می زند. مشکل دیگر در عدم اطمینان حماسی ها به دولت جدید مصر است. دولت آقای السیسی رابطه خوبی با حماس در غزه به دلیل حمایت این جنبش از محمد مرسی رئیس جمهور برکنار شده مصر، ندارد و همین باعث شده طرف فلسطینی به طرح پیشنهادی قاهره به دیده تردید بنگرد. علاوه بر این حماس جنگ فرسایشی را فرصتی مغتنم برای تقویت شروط خود در قضیه مذاکره می داند و معتقد است که فرسایشی شدن درگیری‌ها در نهایت اسراییل را وادار می کند میانجیگری ترکیه یا قطر و یا کشور ثالث دیگری را بپذیرد. احتمالا حماس به این جمع بندی رسیده که رژیم اسراییل در عملیات زمینی با شکست مواجه می شود و یا به این نتیجه
رسیده که عملیات زمینی اسراییل فراگیر و با هدف اشغال دوباره نوار غزه نخواهد بود بلکه از باب ایجاد ترس و اعمال فشار در یک نقطه جغرافیایی محدود است.
دیدگاه تان را بنویسید