به گزارش «فردا»، پرویز رضایی، پژوهشگر حقوقی در صفحه شخصی خود در فیسبوک نوشت:
«جریمه نقدی ظلم مضاعف
هر روز صبح مسیر آبشناسان، باکری، شیخ فضل الله رو با سیلوی فکسنی مدل ۸۱ خودم که خیلی هم ازش راضیم طی میکنم، تابلویهای نصب شده تو باکری با اعلام وجود دوربین عکسبرداری حد اکثر سرعت رو ۸۰ کیلومتر در ساعت نشون میده با توجه به ساعت تردد من و برغم سراشیبی و خلوتی اتوبان اغلب ماشینها سعی میکنند سرعت خودشون رو در حد مجاز کنترل کنن چون مطمئنن در صورت تجاوز از سرعت مجاز جریمه حتمیه.
اما نکته جالب اینکه تقریبا در مقابل هر ده پانزده خود رویی که تقریبا با سرعتی نزدیک به هم در حال حرکتند اتومبیلهای گرون قیمتی هم سر و کله شون پیدا میشه که چنان با سرعت سرسام آور از کنار بقیه عبور میکنند که گویی تو ماشین پارک شده کنار خیابون نشستی و فقط او نها حرکت میکنند و با سرعت از کنارت رد میشن.
حقیقتا شاید رفتار رانندگان اون خودروهای آنچنانی که بعضا بالای یکی دو میلیارد قیمت دارن بسیار طبیعی باشه که پشت سر ماشین ده پونزده میلیونی امثال بنده قطار نشن و مدام مواظب نباشن یه وقت بخاطر سرعت زیاد چهل پنجاه تومن که نصف پول توجیبی یکی از بچههای دبستانی شون هم نیست جریمه بشن!!!
به نظر من در یک جامعه بشدت طبقاتی مانند ما ناعادلانهترین و شاید ظالمانهترین مجازات، جریمههای نقدیِ برابره. جریمههای نقدی فی نفسه بلحاظ جرمشناسی بعلت عدم تساوی تاثیر مجازاتها بین افرادی که از در آمدهای مختلف برخوردار هستند در همه کشورها ناعادلانه است لکن در مملکتی مانند ما که این اختلاف غیر قابل توصیفه، مجازات برابر نقدی هم غیر قابل توصیف ظالمانه است.
آیا عادلانه نیست که جریمه هر تخلف رانندگی نسبتی باشه از قیمت خودروی شخص متخلف تا اگه عُرضه تعدیل ثروت رو نداریم حداقل تو این قضیه کمی از ظلم مضاعف جلوگیری کنیم.»
دیدگاه تان را بنویسید