اصلاح‌طلبان و انتخابات ۱۴۰۰؛ شکست با کاندیدای اصلاح‌طلب یا برد با کاندیدای غیر اصلاح‌طلب؟

گروه سیاست سایت فردا - مشارکت مشروط به معنی کنارکشیدن از رقابت‌های انتخاباتی بعد از حذف کاندیدای اصلی، ایده جدیدی در جرایان اصلاحات نیست و مدت‌ها است که برخی ساز آن را می‌زنند. همین تازگی‌ها نیز سعید حجاریان در این باره یادداشت مفصلی نوشته بود. باختن در انتخابات با یک نامزد اصلاح‌طلب، اما ایده‌ای است که در ادامه همین نگاه و از سوی برخی از اصلاح‌طلبان طرح شده است. این گروه تصور می‌کنند که باخت با یک نامزد اصلاح‌طلب بهتر از برد با یک نامزد اصلاح طلب است. این را ابراهیم فیاض، فعال سیاسی اصلاح‌طلب صراحتا می‌گوید. او در گفت‌وگویی با روزنامه «شرق» می‌گوید: «من طرفدار این فرضیه هستم که باختن در انتخابات با کاندیدای اصلاح‌طلب بهتر از پیروزی در انتخابات آینده با یک کاندیدای غیراصلاح‌طلب است. علتش نیز این است که از نظر آرمانی اگر جریان اصلاح‌طلب با تکیه بر بنیه ذهنی ایدئولوژیک و پراتیک عمل‌گرایانه خودش وارد انتخابات شود، حتی اگر انتخابات را ببازد، باعث انسجام درونی، بازسازی سازمانی، تمرکز بر رفع موانع و بازگشت اعتماد افکار عمومی به آن‌ها خواهد شد. شاید برخی که عمل‌گراتر هستند، بگویند از صحنه خارج‌شدن دولت نزدیک به اصلاح‌طلبان می‌تواند فرصت تاریخی بازگشت میانه‌روی در ایران را برای همیشه بگیرد؛ هرچند چنین فرضی از نظر تاریخی محتمل نیست، اما شاید این موضوع هم نهایتا به مسئله‌ای برای گفتگو میان اصلاح‌طلبان بدل شود و با رصدکردن شرایط در ماه‌های آینده نسبت به آن تصمیم بگیرند.» گروه عملگراتری که فیاض زاده به آن اشاره می‌کند، اول از همه کارگزاران و اعتدال توسعه است که در ماه‎های اخیر مدام از ائتلاف با لاریجانی حمایت کرده و ساز معرفی نامزد غیراصلاح‌طلب و تکرار الگوی ۹۲ را می‌زدند. اگرچه مواضع اخیر کارگزاران نشان می‌دهد که آنان نیز قصد دارند با سایر احزاب اصلاح‌طلب همراه شده و زیر چتر نهاد اجماع ساز جدید نامزد اصلاح‌طلبی را معرفی کنند. اشاره به گروه عملگرا، اما می‌تواند به آن بخش از اصلاح‌طلبان خواهان نامزد حداقلی نیز برگردد. گروهی که امثال محمدرضا عارف را پیشنهاد کرده و تصور می‌کنند که حضور افرادی مثل او در پاستور بهتر از روی کار آمدن فردی مثل روحانی با حمایت اصلاح طلبان است. بهرحال باید منتظر ماند و دید که اصلاح‌طلبان نهایتا به چه تصمیمی می‌رسند و کدام گزینه را به عنوان کاندیدای نهایی و مورد اجماع خود معرفی می‌کنند. تصمیم به تکرار ایده ائتلاف می‌گیرند یا با کاندیدای خودشان وارد کارزار می‌شوند. با کاندیدای حداقلی به میدان آمده و می‌بازند و یا با کاندیدای حداکثری وارد شده و ریسک شکست را می‌پذیرند؟!