تخلفات فرانسوی و دوستی احمدی نژادی

الف: رئیس جمهور کشورمان در دیدار اخیرش با برونو فوشه، سفیر جدید فرانسه در ایران در اظهار نظری عجیب اعلام می کند که ایران با فرانسه هیچ اختلاف نظر اصولی ندارد. حرفی که باید گفت هم در ظاهر و هم در بطن دارای مبانی چندان درستی نیست. رئیس جمهور محترم در مقابل سفیر تازه وارد کشوری این صحبت را مطرح می کند که همین چند وقت قبل، کامران نجف زاده خبرنگار سرشناس جمهوری اسلامی ایران را اخراج کرد. ما در حالی از زبان عالی ترین مقام اجرایی کشورمان می شنویم که با دولت سارکوزی اختلاف نظر اصولی! نداریم که کشور فرانسه بخشی از دارایی های هسته ای ایران در ماجرای وام یک میلیارد دلاری ایران به فرانسه در سال 1974 را بلوکه کرده و به هیچ قیمتی هم حاضر به باز پس دادن آن نیست. با این اوصاف باید گفت که اگر دولت قصد دارد در بحث دیپلماسی خارجی راهی را برود که چند سال قبل با عتاب همه خواص جامعه (دوستی با مردم اسرائیل و ...) مواجه شده بحث دیگریست! رئیس جمهور احمدی نژاد که هنوز هم گاهی از ایشان با عنوان رئیس جمهور مکتبی ایران نام برده می شود، آیا در مقام نمایندگی مردم ایران در عرصه جهانی به خود اجازه می دهند که به راحتی از نبود هیچ اختلاف اصولی با دولتی دم بزنند که در ماجرای تحریم ها علیه ایران و یا تجاوز به کشورهای خاورمیانه در معیت آمریکای جنایتکار دستی دراز دارد...؟! آیا مثلاً تحریم شدن ایران از نظر احمدی نژاد یک اختلاف اساسی ما با دولت فرانسه نیست...؟! و همینطور باید دانست که افکار عمومی مردم ایران، اظهار نظرهای فتنه جویانه سارکوزی، رئیس جمهور فرانسه علیه کشورمان در اوان فتنه را نیز هنوز از یاد نبرده است. البته نباید از این نوشته اینطور مستفاد شود که جامعه حزب اللهی و طرفداران انقلاب اسلامی و نظریه صدور انقلاب معتقد به ایزوله بودن کشور در دیپلماسی خارجی هستند اما تعامل مثبت با همه کشورهای جهان باید بر مبنای عزت و حکمت و مصلحت باشد. نه اینکه ما حرف هایی از جنس صحبت اخیر احمدی نژاد را در مقابل سفیر کشوری بشنویم که هنوز هم با گردن کلفتی دارایی های کشور را پس نمی دهد و یکی از ارکان اعمال تحریم های مختلف علیه جمهوری اسلامی ایران است. صحبت ما از فرانسه ایست که حرف ها و کارهای خنده دار رئیس جمهورش حتی در اروپا نیز مضحکه رسانه ها، مردم و دولت هاست. و البته همین شخص مضحکه بارها علیه کشور عزیز ما اقدامات معاندانه ای انجام داده و صحبت هایی از سر دشمنی را طرح کرده که نه تنها با پاسخ مناسبی از سوی دستگاه دیپلماسی کشور ما مواجه نشد بلکه باید بنشینیم و نظاره گر باشیم که رئیس جمهورمان هم نه تنها وقعی به اتفاقات رفته نمی گذارد که حتی از نبود هیچ اختلافی هم با دولت یاد شده صحبت می کند. رئیس جمهور محترم ما فراموش نکند که با کدام گفتمان بر مسند امور قرار گرفت و برای خدمت به این آب و خاک اسلامی سوگند خورد. اینکه آدم های خارجی، مبل های زربفت و کت و شلوارهای گرانقیمت کاخ ریاست جمهوری بخواهند یاد مستضعفان و قاطبه ملت شهید پرور ایران را از خاطر مسئولان ببرند در رسم معرفت و مردانگی نیامده است. روا نیست شرف و خون شهدای این مملکت بنا بر هر دلیلی در پشت میزهای مذاکره به حراج گذاشته شود و هیچکس هم نه پاسخگو باشد و نه پیگیر. ما با هیچکس سر جنگ و دشمنی نداریم و صد البته نمی خواهیم داشته باشیم. اما مگر می شود با کسانیکه با آمریکا و اسرائیل جنایتکار دست دوستی داده و بر آستانشان سر خضوع نهاده اند، و دشمنی هایشان با ما نیز سر دراز دارد؛ اختلاف اصولی نداشت...؟!