چه کسانی در پازل «فتنه» بازی می کنند؛ بولتن سازان یا اصولگرایان منتقد؟
پرسش مشخص این است که آیا کسانی که اقدامات ناصواب در جهت رد صلاحیت منتقدین اسلام خواه دولت را تایید می کنند به فتنه گران بیشتر خدمت می کنند یا منتقدان اصولگرایی که می کوشند دامان نظام اسلامی را از این برخورد های تنگ نظرانه برکنار کنند؟ چگونه است که این فتنه شناسان اصیل از یک سو از اقدامات جریان انحرافی در انتخابات حمایت می کنند و از سوی دیگر علیه اصلی ترین منتقدان جریان انحرافی بولتن سازی می کنند؟
سرویس سیاسی «فردا»: پس از آنکه گزارش انتشار بولتن 80 صفحه ای علیه اصولگرایان و نیروهای انقلاب در پایگاه خبری - تحلیلی «فردا» منتشر شد بسیاری از نیروهای انقلاب با این سوال مواجه شدند که چگونه می توان اینچنین بی پروا بزرگانی مانند آیت الله مهدوی کنی و نیروهای صدیق انقلاب متهم کرد و فضای سیاسی را به گونه ای ترسیم کرد که در آن فقط یک گروه «حق» و دیگران «باطل» هستند. 
این سنخ غیریت سازی ها در واقع یادآور فضای است که اصحاب فتنه در آستانه انتخابات 88 به وجود آوردند و پس از آن با استفاده از این روش کوشیدند با متهم کردن نیروهای انقلاب به «قدرت طلبی» مسیر خود را بگشایند و با فراهم کردن فضایی پرابهام منویات خود را به پیش ببرند . از دیگر سو اما سوال های مهمی دیگری هم وجود دارد؛ عمده جهد و مانور جبهه پایداری تاکنون بر مفهوم فتنه سامان یافته است و این گروه کوشیده است تا خود را فتنه شناس اصیل و دیگران باز خورده و مردود و ساکت فتنه نشان دهد . این تجارت و کاسبکاری سیاسی امروز تا جایی بالا گرفته حتی بزرگانی مانند آیت الله مهدوی کنی و نهادهای مقدسی مانند
جامعه مدرسین و جامعه روحانیت مبارز صلاحیت شناخت فتنه و مصلحت نظام را ندارند و این گروهی معدود هستند که توانایی و صلاحیت و حقانیت این امر دارند! این نگرش اکنون با سواستفاده از نام فقیه دانشمند و فیلسوفی ارجمند مانند حضرت آیت الله مصباح در عرصه سیاسی خود را نشان می دهد . کسی که از ابتدای نهضت تاکنون دلمشغول وحدت نیروهای انقلاب بوده است و هیچ گاه به عامل گسست میان انقلابیون تبدیل نشده است. تئوریزه کردن مبانی فکری «فتنه جدید» کارویژه اصلی این جزوه تئوریزه کردن این امر است که در عرصع سیاسی امروز کشور تنها یک گروه حق هستند و دیگران باطل و باید با هر وسیله ای باطل را از میان برداشت . این نگرش هنگامیی پررنگ تر می شود که برخی افراد می کوشد دغدغه های انقلابی اصولگرایان را در چارچوب ادبیات فتنه 88 بررسی کنند و با کاسبکاری و منطقی اشعری مآبانه و اخباری مسلک با قلب مفهوم مضامین عقیدتی ای که اصولگرایان از آن سخن می گویند قضایا را به گونه ای دیگر وانمود دهند که در آن این قشر اخباری مآب به عنوان فتنه شناس اصیل وارد میدان شده و یکه تازی کنند امری که تابحال بارها در تاریخ اسلام در مقابله با جبهه حق و ناب گرایان توحیدگرا
اتفاق افتاده است. در این باب پرسش مشخص این است که آیا کسانی که اقدامات ناصواب در جهت رد صلاحیت منتقدین اسلام خواه دولت را تایید می کنند به فتنه گران بیشتر خدمت می کنند یا منتقدان اصولگرایی که می کوشند دامان نظام اسلامی را از این برخورد های تنگ نظرانه برکنار کنند؟( و در عین حال بر عدم حضور افرادی که مطابق قانون صلاحیت ندارند تاکید دارند) چگونه است که این فتنه شناسان اصیل از یک سو از اقدامات جریان انحرافی در انتخابات حمایت می کنند و از سوی دیگر علیه اصلی ترین منتقدان جریان انحرافی بولتن سازی می کنند؟ این همگرایی چگونه توجیه می شود؟ با این وصف ادعای اشتراک ادبیات میان اصولگرایان و اصحاب فتنه نه تنها ادعایی باطل است بلکه اساسا خود این ادعا در جهت خدمت به اصحاب فتنه و فرقه انحرافی است و تلاشی در جهت تهی کردن میدان از نیروهای انقلابی. تجاهل بر امر واقع نکته دیگر این است که این آقایان برای اثبات مدعای کذب خود اینگونه وانمود می کنند که جریان اصلاح طللب و فرقه انحرافی در انتخابات آتی حاضر نیستند!! این در حالی است که هم گزارش های وزرات کشور و هم رصد فعالیت های انتخاباتی نشان می دهد که اصلاح طلبان با تمام قوا در
عرصه حاضر هستند و جریان انحرافی نیز با صرف پول های هنگفت میکوشد در این انتخابات نقش آفرینی کند با این وصف سوال این است که چگونه بر این امر واقع تجاهل می ورزند؟ آیا این تجاهل ورزیدن آگاهانه یا ناآگاهانه از توان نیروهای انقلاب برای مقابله با برخی تحولات احتمالی نمی کاهد و آیا اساسا حمله به نیروهای انقلاب که در صف مقدم مبارزه با فتنه و انحراف هستند خود خدمتی بزرگ به اصحاب فتنه نیست؟ به هر روی این اقدامات و کمرنگ جلوه دادن خطر جریان انحرافی بازی خطرناکی است که مانند همیشه با بصیرت انقلابی اصولگرایان اصیل خنثی خواهد شد و رو سیاهی برای کسانی می مانند که به جای رقابت سالم به بولتن سازی روی می آورند ،مانند اصحاب فتنه اصولگرایان را متهم می کنند و خطر جریان انحرافی را «کمرنگ »جلوه می دهند...
این سنخ غیریت سازی ها در واقع یادآور فضای است که اصحاب فتنه در آستانه انتخابات 88 به وجود آوردند و پس از آن با استفاده از این روش کوشیدند با متهم کردن نیروهای انقلاب به «قدرت طلبی» مسیر خود را بگشایند و با فراهم کردن فضایی پرابهام منویات خود را به پیش ببرند . از دیگر سو اما سوال های مهمی دیگری هم وجود دارد؛ عمده جهد و مانور جبهه پایداری تاکنون بر مفهوم فتنه سامان یافته است و این گروه کوشیده است تا خود را فتنه شناس اصیل و دیگران باز خورده و مردود و ساکت فتنه نشان دهد . این تجارت و کاسبکاری سیاسی امروز تا جایی بالا گرفته حتی بزرگانی مانند آیت الله مهدوی کنی و نهادهای مقدسی مانند
جامعه مدرسین و جامعه روحانیت مبارز صلاحیت شناخت فتنه و مصلحت نظام را ندارند و این گروهی معدود هستند که توانایی و صلاحیت و حقانیت این امر دارند! این نگرش اکنون با سواستفاده از نام فقیه دانشمند و فیلسوفی ارجمند مانند حضرت آیت الله مصباح در عرصه سیاسی خود را نشان می دهد . کسی که از ابتدای نهضت تاکنون دلمشغول وحدت نیروهای انقلاب بوده است و هیچ گاه به عامل گسست میان انقلابیون تبدیل نشده است. تئوریزه کردن مبانی فکری «فتنه جدید» کارویژه اصلی این جزوه تئوریزه کردن این امر است که در عرصع سیاسی امروز کشور تنها یک گروه حق هستند و دیگران باطل و باید با هر وسیله ای باطل را از میان برداشت . این نگرش هنگامیی پررنگ تر می شود که برخی افراد می کوشد دغدغه های انقلابی اصولگرایان را در چارچوب ادبیات فتنه 88 بررسی کنند و با کاسبکاری و منطقی اشعری مآبانه و اخباری مسلک با قلب مفهوم مضامین عقیدتی ای که اصولگرایان از آن سخن می گویند قضایا را به گونه ای دیگر وانمود دهند که در آن این قشر اخباری مآب به عنوان فتنه شناس اصیل وارد میدان شده و یکه تازی کنند امری که تابحال بارها در تاریخ اسلام در مقابله با جبهه حق و ناب گرایان توحیدگرا
اتفاق افتاده است. در این باب پرسش مشخص این است که آیا کسانی که اقدامات ناصواب در جهت رد صلاحیت منتقدین اسلام خواه دولت را تایید می کنند به فتنه گران بیشتر خدمت می کنند یا منتقدان اصولگرایی که می کوشند دامان نظام اسلامی را از این برخورد های تنگ نظرانه برکنار کنند؟( و در عین حال بر عدم حضور افرادی که مطابق قانون صلاحیت ندارند تاکید دارند) چگونه است که این فتنه شناسان اصیل از یک سو از اقدامات جریان انحرافی در انتخابات حمایت می کنند و از سوی دیگر علیه اصلی ترین منتقدان جریان انحرافی بولتن سازی می کنند؟ این همگرایی چگونه توجیه می شود؟ با این وصف ادعای اشتراک ادبیات میان اصولگرایان و اصحاب فتنه نه تنها ادعایی باطل است بلکه اساسا خود این ادعا در جهت خدمت به اصحاب فتنه و فرقه انحرافی است و تلاشی در جهت تهی کردن میدان از نیروهای انقلابی. تجاهل بر امر واقع نکته دیگر این است که این آقایان برای اثبات مدعای کذب خود اینگونه وانمود می کنند که جریان اصلاح طللب و فرقه انحرافی در انتخابات آتی حاضر نیستند!! این در حالی است که هم گزارش های وزرات کشور و هم رصد فعالیت های انتخاباتی نشان می دهد که اصلاح طلبان با تمام قوا در
عرصه حاضر هستند و جریان انحرافی نیز با صرف پول های هنگفت میکوشد در این انتخابات نقش آفرینی کند با این وصف سوال این است که چگونه بر این امر واقع تجاهل می ورزند؟ آیا این تجاهل ورزیدن آگاهانه یا ناآگاهانه از توان نیروهای انقلاب برای مقابله با برخی تحولات احتمالی نمی کاهد و آیا اساسا حمله به نیروهای انقلاب که در صف مقدم مبارزه با فتنه و انحراف هستند خود خدمتی بزرگ به اصحاب فتنه نیست؟ به هر روی این اقدامات و کمرنگ جلوه دادن خطر جریان انحرافی بازی خطرناکی است که مانند همیشه با بصیرت انقلابی اصولگرایان اصیل خنثی خواهد شد و رو سیاهی برای کسانی می مانند که به جای رقابت سالم به بولتن سازی روی می آورند ،مانند اصحاب فتنه اصولگرایان را متهم می کنند و خطر جریان انحرافی را «کمرنگ »جلوه می دهند...
دیدگاه تان را بنویسید