جنبش اسلامی - ملی مردم را مصادره نکنند!
اینکه خلق حماسه‌ای که پشتوانه تمام و کمال مردمی دارد به زلف عده‌ای خاص گره بخورد و با آنان شناخته شود در حالی که چه بسا برخی از آنان آتش بیار معرکه‌هایی هم بودند، زیبنده انقلاب نیست. نه دی، نقطه تاریخی است که می‌تواند محل تألیف قلوب مردم گردد. اما اگر نیروهای انقلاب اجازه دهنددر مصادره برخی‌ها قرار گیرد که هنرشان فقط دفع و هیاهوی کاسبکارانه است، آنگاه خدای نخواسته کارکرد این چنینی خود را از دست خواهد داد.
سرویس سیاسی «فردا»: اینکه ۹ دی، یک حماسه است، واقعیتی انکارناپذیر بوده و عام و خاص بر آن صحه می‌گذارند. این را می‌گوییم نه به این خاطر که مثلا صداوسیما به آن می‌پردازد یا همایش‌های مختلف و متعدد برگزار می‌شود یا نشریات آن را برجسته می‌کنند و یا هر چیز دیگه‌ای، بلکه به این خاطر اینکه آن را دیده‌ایم و وجدان کرده‌ایم! اگر از هر آن‌کس که اندک مقبولیتی برایتان دارد و البته حضوری در آن روز داشته است، پرس‌وجو کنید خواهید فهمید که عظمت نهم دی ماه ۱۳۸۸ انکارناشدنی و غیرقابل چشم پوشی است. نه دی تبلوری بود از ایستادگی ملت ایران و نمایشی از جاودانه بودن عهد و عقد آنان با نظام اسلامی و آرمان‌های آن؛ اینجا دیگر انتخابات مطرح نبود. مسأله فرا انتخاباتی بود و به هسته و ذات نظام اسلامی مربوط می‌شد. رهبر انقلاب در سخنانی پس از رخداد 9 دی، در دیدار با مردم قم می‌فرماید: «مطمئن باشيد كه روز نهم دىِ امسال هم در تاريخ ماند؛ اين هم يك روز متمايزى شد. شايد به يك معنا بشود گفت كه در شرائط كنونى ـ كه شرائط غبارآلودگىِ فضاست ـ اين حركت مردم اهميت مضاعفى داشت؛ كار بزرگى بود. هرچه انسان در اطراف اين قضايا فكر ميكند، دست خداى متعال
را، دست قدرت را، روح ولايت را، روح حسين بن على (عليه السّلام) را مى‌‌‌بيند. اين كارها كارهائى نيست كه با اراده‌‌‌‌ى امثال ما انجام بگيرد؛ اين كار خداست، اين دست قدرت الهى است؛ همان طور كه امام در يك موقعيت حساسى - كه من بارها اين را نقل كرده‌‌‌‌ام - به بنده فرمودند: «من در تمام اين مدت، دست قدرت الهى را در پشت اين قضايا ديدم». درست ديد آن مرد نافذِ بابصيرت، آن مرد خدا.». اما چرا به نظر می‌رسد به گمان برخی، ۹دی فقط به گروه و دسته‌ای خاص متعلق است؟ یا به عبارتی چرا برخی از همان گروه و دسته‌ی خاص، نهم دی را متعلق به خودشان می‌دانند؟ روزی که چنین عظمت و نصاب‌شکنی در تاریخ معاصرمان رخ می‌دهد و آحاد ملت رقم زننده آن هستند چرا باید در احاطه‌ی گروهی خاص جلوه کند؟ این چراها، چند دلیل دارد، یکی آن است که دیگران هیاهو ندارند، وقتی شور و شعور با هم تعامل داشته باشند، هیاهو ایجاد نمی‌شود. چرخ مملکت باید بچرخد، حال آنکه عده‌ای هنوز دارند فلانی را با معیارهای فتنه مطابقت دهند!عده‌ای هنوز هر که را متفاوت از انها می اندیشد با وجد حضور موثر در مقابله با فتنه گران رساکتین فتنه می‌خوانند! گویی، همگان در فتنه باید حرف آنان
را بزنند و اگر کسی به قانون‌مداری تکیه کند و ملاک را آن قرار دهد اهل بصیرت نیست و قاعد زمانه است! تاکید خود رهبری نیز بر رسا گفتن و روشن گفتن آنچه در فهم و فکر می‌آید بوده و هست نه اینکه فقط جمع شویم و جملات را تکرار کنیم و به شاذ گویی بپردازیم! اگر بقیه قاعد و ساکت و بی بصیرت‌اند، احتمالاً برخی دیگر نیز جلوافتادگان از خط و خطوط نظام‌اند؛ به تعبیری شاید کاسبین فتنه باشند! حالا چه جبهه فلان باشد یا فراکسیون بهمان! اینکه خلق حماسه‌ای که پشتوانه تمام و کمال مردمی دارد به زلف عده‌ای خاص گره بخورد و با آنان شناخته شود در حالی که چه بسا برخی از آنان آتش بیار معرکه‌هایی هم بودند، زیبنده انقلاب نیست نه دی، نقطه تاریخی است که می‌تواند محل تألیف قلوب مردم گردد. اما اگر نیروهای انقلاب اجازه دهنددر مصادره برخی‌ها قرار گیرد که هنرشان فقط دفع و هیاهوی کاسبکارانه است، آنگاه خدای نخواسته کارکرد این چنینی خود را از دست خواهد داد.
دیدگاه تان را بنویسید