به چه رییس جمهوری نیاز داریم؟
ما در انتخابات آتی به رئیس جمهوری نیاز داریم ، که هم به توسعه اهمیت دهد و هم عدالت ، هم حقوق شهروندی برایش مهم باشد ، هم توجه به ارزش های انقلاب ، هم پرکار باشد هم قانون مدار ، هم از حقوق مظلومان و مستضعفان جهان دفاع کند و هم تنش زایی نکند ، هم کار کند هم قانونمدار باشد .
نکته اساسی این است که باید ابتدا پاسخ دهیم که مسئله ما چیست و چه کسی توان حل این مسئله را دارد . مادامی که ندانیم مسئله ما چیست دچار آزمون و خطا می شویم و با وجود همه ظرفیت های سخت افزاری و نرم افزای موجود در کشورمان همچنان با گرفتاری های بسیاری مواجهیم .
البته ممکن است ما فقط یک مسئله نداشته باشیم ، بلکه دارای مسائلی باشیم که حل هر کدام از آنها برای ما واجد اهمیت بسیار باشد . اما باید توجه کرد که ما در آستانه انتخاب رئیس قوه مجریه هستیم ، یعنی کسی که قرار است سیاست های کلی نظام در حوزه های مختلف و نیز قوانین کشور را به مرحله اجراء در آورد . بنابراین شایسته است در میان مسائل مختلفی که با آن مواجهیم به درستی تشخیص دهیم که حل کدام یک از آنان از سوی رئیس دولت ممکن است و در واقع در محدوده اختیارات اوست .
به عنوان مثال آیا برقراری رابطه با آمریکا ، حذف دوران سربازی ، الحاق جمهوری آذربایجان به کشورمان و نظایر اینها مسئله ماست و حتی اگر هم باشد در محدوده اختیارات رئیس دولت است ؟ اما بی توجهی به قانون ، نظرات کارشناسان و نخبگان جامعه ، تنش های مداوم سیاسی ، تورم ، گرانی ، بیکاری ، تضعیف تولید و کشاورزی و ... میتوانند مسائل مهم و مورد توجه ما باشند که حل آنها از عده یک رئیس جمهور و دولتش بر می آید .
اگر مسئله اساسی ما ضعف مدیریت ، ناکارآمدی و فساد است ، نباید دنبال کسی بگردیم که مثلاً به جای کاپشن ، کت و شلوار مارک دار می پوشد و. اگر مسئله ما این است که یک دولتی با وجود درآمدهای هنگفت نفتی در یک بازه زمانی نتوانسته اقتصاد را به گونه ای مدیریت کند که بعداً با تحریم ها دچار مشکل اقتصادی نشویم ، نمی توانیم دنبال کسی بگردیم که سابقه ای در مدیریت اقتصادی نداشته است . اگر مسئله ما حل مشکلات متعدد اقتصادی است و احساس می کنیم ساخت این مملکت نیاز به انرژی مضاعف دارد نمی توانیم سراغ کسی برویم که مثلاً اکنون در آستانه هفتاد سالگی است و باید حدوداً تا 78 سالگی ریاست دولت را بر عهده داشته باشد . بنابراین باید سعی کنیم اول مسئله را درست تشخیص دهیم و بعد برای حل آن کسی را برگزینیم که واقعا سابقه و کارنامه اش نشان دهد که توان حل این مسائل را دارد .
از سوی دیگر باید به یک نکته کلیدی از فرمایشات اخیر مقام معظم رهبری درباره انتخابات آتی ریاست جمهوری توجه مضاعف داشته باشیم . این نکته مهم که دولت آینده نقاط ضعف دولت های گذشته را نداشته باشد و نقاط قوت آنها را حفظ کند می تواند تبدیل به یک راهبرد اساسی در انتخاب رئیس جمهور جدید باشد .
اگر سازندگی را نقطه قوت دولت سازندگی و بی توجهی به عدالت را نقطه ضعف عمده این دولت بدانیم ، اگر توجه به حقوق شهروندی را نقطه قوت دولت اصلاحات بدانیم و کم توجهی به ارزش ها ، مدیریت غلط در عرصه فرهنگی و نیز تنش زایی داخلی را نقطه ضعف این دولت بدانیم و اگر پرکاری و احیای ادبیات انقلاب اسلامی را نقطه قوت دولت احمدی نژاد بدانیم و بی توجهی به نظرات کارشناسان ونخبگان ، پرهیز از قانونمداری ، شعارزدگی ، تنش زایی داخلی و خارجی و رفتارهای پوپولیستی را از نقاط ضعف دولت احمدی نژاد بدانیم پس می توان به این نتیجه رسید ما در انتخابات آتی به رئیس جمهوری نیاز داریم ، که هم به توسعه اهمیت دهد و هم عدالت ، هم حقوق شهروندی برایش مهم باشد ، هم توجه به ارزش های انقلاب ، هم پرکار باشد هم قانون مدار ، هم از حقوق مظلومان و مستضعفان جهان دفاع کند و هم تنش زایی نکند ، هم کار کند هم قانونمدار باشد .
اما توجه کنیم در سی و چهارمین سال عمر انقلاب دیگر فرصت آزمون و خطا نداریم و چاره ای نداریم جز اینکه با دقت به کارنامه افراد درباره نامزدهای احتمالی انتخابات تصمیم گیری کنیم . مبادا کاری را که می توانیم به بهترین شکل انجام دهیم با محاسبات اشتباه ، سیاست زدگی ، بی انصافی و یا حتی سهل انگاری به گونه ای انجام دهیم که از چند ماه بعد دوباره شروع کنیم به حسرت خوردن برای از دست رفتن فرصت ها . فرصت انتخابات ریاست جمهوری را مغتنم بشماریم و فردی را برگزینم که جوان و پرانژی ، خوشفکر و قانونمدار ، مدیر و پرکار ، مردم دوست و ارزشی و کارآمد و دلسوز باشد .
دیدگاه تان را بنویسید