روحانی: کارت زرد نگرانی دولت نیست
دیدار امشب اهالی فرهنگ و ادب با حسن روحانی به سخنرانی رئیس‌جمهور منتهی شد.
تسنیم: حسن روحانی، رئیس جمهور کشوردر انتهای دیدار با اهالی فرهنگ و ادب در تالار وحدت به سخنرانی پرداخت. گزیده‌ای از سخنان حسن روحانی به این شرح است: *برای من شبی به یادماندنی ست. چون مهمان اصحاب فرهنگ و هنر هستم . مهمانی شما را پاس می‌دارم. با اهل هنر از هنر گفتن دشوار است. معمولا دولتمردان و سیاستمداران و حتی فیلسوفان و روشنفکران چنلن با هنرمندان سخن گفته‌اند که گویی قصد تعیین تکلیف برای آنها دارند. آنان نگاه هنرمندان را چنان در قالب هنر محدود دیده‌اند که فکر می‌کنند هنر سفارش‌دادنی است. *هنر قالب و معناست. هنر خلاقیت است. این نوع هم‌اندیشی برای بالابردن درک متقابل از همدیگر است.ذات هنر با مفهوم خیر و نیکی یکی است. قبل از عصر جدید هنر فراتر از آنچاه که امروز هست تفسیر می‌شد. هنر قبل از عصر جدید گفتگو، دیپلماسی و زندگی کردن بدون کینه بود.همه باید تلاش کنیم که هنرمندانه سخن بگوییم و با هم تعامل داشته باشیم. هنر با ارزش پیوند ذاتی دارد. هنر یعنی عروج فکر از سطح مادی به سطح متعالی. همان‌گونه که در عرفان اسلامی از هنر به عالم اعلا یاد شده است.هر هنرمندی می‌خواهد به معنا و عمق جهان بپردازد این هنرمند است که
رودخانه را، بلبل‌ها را، شمع و پروانه را به سخن وا می‌دارد. *اگر بگوییم هنر مرده را زنده می‌کند سخن به گزاف نگفته‌ایم. پس تقسیم هنرمندان به هنرمندان ارزشی و غیرارزشی بی‌معناست. هنرمند، ارزشی است که با کار خلاقانه به تعالی می‌رسد. هنرمند جهان را بازآفرینی می‌کند. هنرمند در مسیر هنر باید با مردم، با ذوق آنها و خواست آنها همراه شود. *هنر بدون آزادی معنا ندارد و خلاقیت تنها در سایه حریت امکان‌پذیر است.امکان مسدودکننده‌ای نیز برای هنر وجود دارد. قبل از سانسور و دولت، خود جوامع بشری اولین چارچوب برای هنر هستند.آداب و رسوم اخلاق جامعه درک ها و فهم‌ها مرزبند‌یهایی برای هنر مشخص می‌کند. *همه هنر همین است که فردوسی گفت:هنر مردمی باشد و راستی. گاهی اوج هنر ایرانی را در حافظ می‌بینم. هنرمند ایرانی می‌تواند مقتدایش حافظ باشد. حافظ سابقه تاریخی و ادبی ملت ایران است. با سینه‌ای مالامال از آموزه‌های دینی و قرآنی اما از جهل و خرافه و ریا بیزار. *هنر شاعری یکی از قالب‌های باستانی این سرزمین است.شاعری هنر ملی ایرانیان است. حافظ با همه نقد و انتقاد به حکومت و جامعه در طول تاریخ کتابش همواره قدر و منزلت داشته است.گاهی کتاب
حافظ آنچنان تعالی یافته که در کنار قرآن قرار گرفته است. حافظ رند و روشنفکر زمان خود بود. در عین ایمان و انتقاد هرگز از اعتقادش دست برنداشت وهرگز از انتقادش پشیمان نشد. *هنرمند نه قرار است زینت مجالس و نه اپوزیسون باشد. نه قرار است نوک پیکان تحولات سیاسی و نه گوشه‌نشین باشد. هنرمند قرار نیست هر چه جامعه و دولت و روشنفکران بگوید به تصویر بکشد. هنرمند قرار نیست با کسی بجنگد و در ستیز باشد. هنرمند انسان اهل دل و فن است.هنرمند برای برخی از هنرهایی که برای ثبت و خلقشان به کمک دیگران نیاز دارد نباید دچار تردید و هراس شود. *اگر هنرمند کار سفارشی انجام داد معنایش این نیست که ذوق و خلاقیت خود را تسلیم آن سفارش کند. او همچنان باید از ذوقش بهره بگیرد.شاهنامه به سفارش سلطان محمود سروده شد، اما درواقع این اثر گران‌قدر سفارش یک ملت بزرگ بود.آثار عظیم تخت جمشید و آثار اسلامی در اصفهان امروز نماد یک ملت است. *هنر و آزادی رابطه مستقیم دارند. در غیر فضای آزاد هنر واقعی خلق نمی‌شود. ما در بخش هنری نمی‌توانیم با دستور هنر را بیافرینیم. هر نوع فضای امنیتی می‌تواند جوانه هنر را بخشکاند. هر گاه خشک مغری کوته‌نظر زمام امور را
دست گرفته هنر مجال بروز نیافته. ما باید فضای مناسب را برای هنر فراهم کنیم. *دولت برای خود رسالت ترویج فرهنگ و هنر را در نظر گرفته است و هنر فرمایشی را در دستور کار ندارد، البته در برخی موضوعات ملی مانند فرهنگ ایران و اسلام وظیفه دولت بیشتر است. ای کاش می‌شد افتخارات هنری ما مانند داستان‌های شاهنامه فردوسی و مثنوی معنوی که آکنده از قصه‌های دینی و ایرانی است به صورت آثار سینمایی نمایشی و تلویزیونی تصویر می‌شدند. *دولت در این گونه امور قدم‌های تشویقی و حمایتی برمی‌دارد. قبل از پیروزی انقلاب اسلامی، بخش بزرگی از جامعه با هنر فاصله بسیاری داشتند. اما که آزادی را برای این سرزمین ارمغان آورد یکی از اقداماتش آشتی میان مردم مومن و هنر بود.در زمان او بود که موسیقی با سرودهای انقلابی مطرح شد. در تاریخ روحانیت شیعه امام تنها فقیهی بود که از یک فیلم و فیلمساز روشنفکر به نیکی یاد کرد. انقلاب راه را برای توسعه هنر در همه لایه‌های اجتماعی فراهم کرد. امام موسیقی ایرانی را احیا کرد. قبل از انقلاب موج موسیقی پاپ و اروپایی موسیقی ایرانی را تحت الشعاع قرار داده بود. اما بعد از انقلاب تیراژ موسیقی سنتی ما بالا رفت و بازار
ورنق گرفت *در عرصه سینما نیز بعد از انقلاب شکوفایی بسیاری داشتیم و آثار بزرگ و متفکرانه ای به جامعه معرفی شدند. اکنون نیز سینمای ایران یکی از مدعیات جوایز جهانی مانند اسکار است.بعد از انقلاب زنان بسیاری در زمینه سینما رشد کردند. زنان نه تنها به بازیگری در سینما مشغول شدند بلکه کارگردانی و نویسندگی را نیز تجربه کردند. *این دولت قصد ندارد ممیزی را در فرهنگ و هنر به صورت مسیری که مانع کار هنرمندان باشد ادامه دهد. ممیزی باید در چارچوب هنر و مشخص باشد.باید چارچوب شفاف را در اختیار همه قرار دهیم.برای کار ممیزی باید گروهی از اندیشمندان، عالمان و فرهیختگان بنشینند و نظارت کنند. هنرمند می‌تواند بر هنرمند نظارت کند. کارمند دولتی نمی‌تواند ناظر خوبی برای هنرمند باشد.
دیدگاه تان را بنویسید