جرمی کینگزمن: ايران و بمب! ما اشتباه مي كرديم

"جرمی کینگزمن" استاد دانشگاه پرینستون در مقاله اي تحت عنوان ایران و بمب اتمی،ما اشتباه می کردیم به بررسي گزارش اخير آژانس هاي اطلاعاتي آمريكا پرداخت.

به گزارش سرویس بین الملل «فردا»، این کارشناس روابط بین الملل در نوشتاری که آن را در شبکه اینترنتی کانادایی سی.بی.سی به چاپ رسانده است به بررسی گزارش شورای جاسوسی ملی ایالات متحده درباره دستیابی ایران به سلاح های هسته ای پرداخته و اعلام کرده است با توجه به گزارش اخیر این شورا، غرب نسبت به مسئله هسته ای ایران دچار اشتباه شده است.

ایران و بمب اتمی،ما اشتباه می کردیم

کینگزمن می نویسد:در سال 2005 بود که NIE (شورای جاسوسی ملی) ایالات متحده در گزارشی اعلام کرد که ایران فعالانه در پی برنامه سلاح های هسته ای است.

این نظریه در آن زمان مورد اجماع و اتفاق نظر اکثر آژانس های جاسوسی آمریکا قرار گرفت و آنها با اطمینان خاطر این موضوع را تایید کردند و به این ترتیب واشنگتن و هم پیمانان نزدیک او سیاست های خصمانه ای را علیه ایران اتخاذ کردند.

"سیمور هرش" گزارشگر حقیقت یابی که اسرار نظامی آمریکا را- از کشتار مردم توسط نظامیان آمریکایی در "مای لای" که در سال 1968 در ویتنام روی داد و تا ماجرای ابوغریب - فاش کرده در یک گزارش جدید که آن را در مجله "نیویورک" به چاپ رسانده از نقشه های پنتاگون برای حمله به تاسیسات هسته ای ایران خبر داده است.

در حال حاضر هریک از نامزدهای جمهوری خواه و یا دموکرات آمریکایی که خود را برای انتخابات ریاست جمهوری آمریکا آماده می کنند؛متعهد شده اند که هر طور که هست تلاش ایران برای دستیابی و یا وجود سلاح های هسته ای در ایران را انکار کنند.

صدای طبل اتهامات آمریکا زمانی به اوج خود رسید که تقریبا کمی بیشتر از یک ماه پیش ،جرج بوش رئیس جمهور آمریکا ادعا کرد که در صورت دستیابی ایران به جاه طلبی های هسته ای اش امکان وقوع "جنگ جهانی سوم" وجود دارد.

اما در هفته گذشته، شورای جاسوسی ملی دوباره در گزارشی که باز هم آن را با اطمینان بالا مطرح کرد اعلام نمود که گزارش سال 2005 به طور کامل منسوخ است و برنامه نظامی ایران برای دستیابی به سلاح های اتمی در حقیقت در سال 2003 معطل مانده است و دیگر پیگیری نشده است.

نویسنده این مقاله، خبر آنچه مسکوت ماندن دستیابی ایران به سلاح های اتمی ناميده است را که از سوی NIC مطرح شده است را یک خبر خوب می شمارد.

گفتني است"جرمی کینگزمن" از سال 2002 تا چندی پیش که بازنشسته شد سفیر کانادا در اتحادیه اروپا بود. وی همچنین سفیر این کشور در ایتالیا و روسیه بوده و هم اکنون استاد دانشگاه پرینستون در نیوجرسی است.

پروفسور رابرت هاچینگز استاد دانشگاه پرینستون و رئیس NIE در سال 2004 نیز در سخنانی اعلام کرد که این شورا به دلیل اینکه به اشتباه خود در زمینه گزارش غلط درباره دستیابی ایران به سلاح های هسته ای اعتراف کرده است باید مورد تشویق قرار بگیرد.

آیا به NIC اطمینان می کنیم؟

همیشه در رابطه با اطلاعات جاسوسی که از آمریکا می رسد نوعی بی اطمینانی وجود دارد.نخست اشتباهات فاحشی بود که درباره برنامه سلاح های فرضی عراق به وجود آمد و حالا انکار قضاوت های پیش از این درباره ایران است که این مورد به دسامبر 2002 بر می گردد. در این زمان ایالات متحده ایران را متهم کرده بود که در حال دستیابی به سلاح های کشتار جمعی است.حال این سوال پیش می آید که چرا ما باید به NIE اعتقاد داشته باشیم.

آن چیزی که باید در خاطر داشت این است که اشتباهاتی که درباره ماجرای عراق و حمله به این کشور به خاطر دستیابی به سلاح های کشتار جمعی به وجود آمد علی رغم رضایت شورای جاسوسی مذکور بوده است و اطلاعاتی که به کاندولیزا رایس و یا کالین پاول داده شده بود همگی سیاسی بودند.

آیا ایران منطقی رفتار می کند؟

دلایلی وجود دارد که می توان به یافته های مبنی بر دستیابی ایران به سلاح های اتمی شک کرد اما متخصصان NIE بر این باور هستند که آنها تنها منبع قابل اطمینان درباره این موضوع هستند و آنان در این زمان بری از هرگونه اتهام می باشند.

البته پر واضح است که انگلستان به عنوان یک یار شفیق ایالات متحده در این زمینه بسیار محتاطانه عمل کرده است و این مسئله را غیر قابل هضم دانسته است.اسرائیلی ها نیز در این موضوع آهسته گام بر می دارند.آنها نیز بر این باور هستند که برنامه ایران برای دستیابی به سلاح های هسته ای در سال 2003 مسکوت مانده است. اما آنان احساس می کنند که این کار فقط برای مدت کوتاهی انجام گرفته است. آژانس بین المللی انرژی اتمی هم در گزارش های خود اعلام کرده است که از سال 2003 به این طرف،هیچ گونه مدرکی دال بر فعالیت ایران در زمینه برنامه سلاح های اتمی وجود ندارد.این آژانس همچنین از ناظران خود در این باره دفاع کرده است اگر چه این کار از سوی مقامات عالی در ایالات متحده مورد استهزاء و مسخره قرار گرفته است.

اجازه بدهید به سمت دیگر این ماجرای و روی دیگر سکه هم نگاهی بکنیم.ظاهرا به خاطر فشارهای بین المللی و قطعنامه های سازمان ملل و نیز مذاکرات اتحادیه اروپا که با همکاری خاویر سولانا صورت گرفته است؛ ایران از سال 2003 به این طرف برنامه خود برای دستیابی به سلاح های هسته ای را متوقف کرده است!

از گوشه و کنار می شنویم که ولادیویر پوتین به عنوان بزرگترین حامی ایران در زمینه مسئله هسته ای این کشور،هرگونه برنامه ایران برای دستیابی به سلاح های هسته ای را تکذیب کرده و این مسئله برای آمریکا گران تمام شده است ؛چرا که این اپیزود با فاش شدن گزارش NIE به "مرگ سیاسی بوش" انجامید.