جوان / استعفا بازی با هزینه گران!
جوان نوشت: در غائله استعفای نادران، نه شأن خودش، نه شأن مجلس، نه شأن مردم و نه شأن رئیس مجلس رعایت نشد.
گروه سیاست سایت فردا - استعفای الیاس نادران و انتقاداتش به اداره مجلس، در روزهای اخیر حواشی بسیاری ایجاد کرد و او را در مرکز توجه قرار داد. این دفتر البته با مخالفت نمایندگان مجلس طی جلسه غیرعلنی دیروز بسته شد. از نگاه رسانه‌ها اما رویکرد اخیر نادران پنهان نمانده است.
روزنامه جوان در شماره امروز خود با عنوان «استعفا بازی با هزینه گران!» نوشت: موضوع استعفای نادران طی چهار سال گذشته که او نماینده مجلس است، چندین بار مطرح شده و هر بار با حاشیه‌هایی همراه بوده است.
در این مطلب آمده است: پس از جلسه غیرعلنی روز گذشته مجلس، به نظر می‌رسد غائله استعفای الیاس نادران، نماینده تهران در مجلس سرانجام به پایان رسید. موضوع استعفای نادران طی چهار سال گذشته که او نماینده مجلس است، چندین بار مطرح شده و هر بار با حاشیه‌هایی همراه بوده است. این حاشیه‌ها با شناختی که از نادران در فضای سیاسی و رسانه‌ای وجود داشت، تناسبی نداشت. او طی سال‌های فعالیت سیاسی و کنشگری و نمایندگی مجلس همواره فردی با وزانت رفتار و تخصص اقتصادی شناخته می‌شد و این مقدار حاشیه سیاسی از او مورد انتظار نبود.
هفته گذشته بود که نادران استعفای خود را به هیئت رئیسه داد و، چون اعلام وصول نشده بود، دست به تحصن در صحن علنی و مقابل هیئت رئیسه مجلس زد. به نظر می‌رسید دلیل بسیار بزرگی باید موجود باشد که فردی همچون نادران این گونه بر استعفا و اعتراض پافشاری کند. اعتراض به عملکرد هیئت رئیسه مجلس دلیل این اقدام بیان شد. این تحصن یک ساعت طول کشید و در این مدت تعداد زیادی از نمایندگان با وی صحبت کردند تا به تحصن خود پایان دهد. در نهایت، با وساطت حجت‌الاسلام مجتبی ذوالنوری، نایب رئیس مجلس شورای اسلامی، نادران به تحصن پایان داد و روی صندلی خود نشست.
نادران پس از آن متن استعفای سال گذشته خود را در شبکه اجتماعی ویراستی منتشر کرد: «بدین‌وسیله به استناد ماده ۹۱ قانون آیین‌نامه داخلی مجلس شورای اسلامی استعفای خود را از سمت نمایندگی اعلام می‌دارم. پادگانی شدن اداره مجلس دلیل اصلی استعفای اینجانب است. مشروح آن را در جلسه علنی به عرض نمایندگان محترم خواهم رساند.»
فردای آن روز نادران با انتقاد نسبت به نحوه اداره مجلس گفت: «از خیلی وقت پیش در اعتراض به رفتار‌هایی که به خصوص شخص رئیس مجلس انجام داده بود، تصمیم داشتم در یک فرصتی با نمایندگان مجلس صحبت کنم. به همین دلیل در مهر ۱۴۰۱ استعفا دادم که یکی از نواب رئیس برگه استعفا را گرفت تا نزد رئیس مجلس برده تا اعلام وصول شود. متأسفانه بعد متوجه شدم که همان فرد در هیئت رئیسه مخالفت کرده و مانع اعلام وصول شده است. مجدداً استعفای خود را در ۶/۹/۱۴۰۱ نوشتم و شخصاً در صحن علنی و از جایگاه به رئیس مجلس تحویل دادم که آن هم علیرغم پیگیری‌های صورت گرفته اعلام وصول نشد. در ماه‌ها و روزهای اخیر در زمان بررسی برنامه هفتم توسعه اتفاقاتی افتاد که نسبت به کیان مجلس و نسبت به آزادگی نمایندگان و اینکه اجازه داشته باشند در مورد مسائل صریحاً و صادقانه صحبت کنند، احساس خطر کردم.»
او تأکید کرد: «تا زمانی که این استعفا اعلام وصول نشود و مردم در جریان اتفاقاتی که در مجلس افتاده و از چشم آن‌ها پنهان مانده، قرار نگیرند، به تحصن خود ادامه خواهم داد.»
با این حال روز گذشته که قرار بر بررسی استعفای او در صحن مجلس بود، نمایندگان رأی به بررسی غیرعلنی دادند. پس از پایان جلسه غیرعلنی هم محمدباقر قالیباف، رئیس مجلس شورای اسلامی اعلام کرد که «آقای نادران به مدت ۳۰ دقیقه مطالب خودشان را اشاره کردند، هم از نقاط قوت مجلس گفتند و هم اشکالات و نقاط ضعف را بیان کردند. همچنین پنج نفر از همکاران نیز به عنوان مخالف ثبت‌نام و صحبت کردند، نهایتاً در رأی‌گیری بیش از ۹۰ درصد مجلس با استعفای جناب آقای نادران مخالفت کردند و خوشحالیم که در خدمت این برادر عزیز هستیم و ایشان هم به مردمی که به ایشان رأی دادند احترام گذاشتند و در کنار ما هستند.» پیش از این، یک بار سال گذشته نادران استعفا داده بود و یک بار هم در سال ۹۹ شایعاتی درباره استعفای او منتشر شد. آن شایعات باعث شد تا رسانه‌های اصلاح‌طلب نمایندگان غیراصلاح‌طلب مجلس را به «جنگ قدرت یا تصاحب و تقسیم پست‌های مجلس شورای اسلامی» متهم کنند.
نادران معتقد بود استعفایش برای رساندن حرف به مردم است. این اتفاق می‌توانست با نطق از تریبون عمومی مجلس هم اتفاق بیفتد، در حالی که هم اکنون با پافشاری بر استعفا چنین اتفاقی نیفتاد، زیرا جلسه غیرعلنی بود و کسی در جریان ماوقع قرار نگرفت.
از سویی هر اعتراضی به نحوه اداره مجلس امکان طرح از تریبون مجلس را به شکل علنی دارد و نیازی به این ماجرا‌ها بود.
نکته تلخ دیگر از این ماجرا، طعنه «پادگانی» اداره شدن مجلس از سوی نادران بود که یادآور کلام و طعنه بیراه حسن روحانی به محمدباقر قالیباف در جریان انتخابات مجلس پیرامون حقوقدانی و سرهنگی بود.
به این نکته هم باید اندیشید که آیا این همه گرفتن وقت مجلس برای بررسی استعفایی که از ابتدا هم معلوم بود به موافقت مجلس نمی‌رسد، درست بود؟ آیا مشغول کردن افکارعمومی به این مسائل، خیر و صلاح مردم است؟
در کلیت ماجرا به نظر می‌رسد در غائله استعفای نادران، نه شأن خودش، نه شأن مجلس، نه شأن مردم و نه شأن رئیس مجلس رعایت نشد.
دیدگاه تان را بنویسید