برنامه حزب کارگزاران برای انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۴

هر قدر طیف تندروی اصلاح‌طلب تلاش برای تخریب نهاد انتخابات و تحریم کج‌دار و مریز آن دارد، در مقابل حزب کارگزاران سازندگی، همچون همه انتخابات‌های گذشته، برای حضور در انتخابات مجلس، و حتی از هم اکنون، برای ریاست جمهوری برنامه‌ریزی روشن دارد.

در انتخابات مجلس سال ۹۸ هم طیف تندروی اصلاح‌طلبان از «مشارکت نداشتن» در انتخابات دفاع می‌کرد، ولی کارگزارانی‌ها این موضع را انفعالی می‌دانستند و آن را رد می‌کردند. وقتی آذر منصوری از حزب تندروی اتحاد ملت رئیس جبهه اصلاحات شد، بار‌ها کارگزارانی‌ها این انتخابات را جنسیتی و نادرست دانستند.

روزنامه سازندگی، ارگان رسمی حزب کارگزاران اخیراً در مطلبی از سه کاندیدای بالقوه این حزب برای انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۴ رونمایی کرد. در مطلب روزنامه سازندگی با بیان اینکه مشهور است که کارگزاران سازندگی، حزب رئیس‌جمهورپروری است، آمده که «برخی از افراد این حزب از اولین شورای مرکزی تاکنون در قد و قامت ریاست جمهوری بوده و هستند. نه فقط رسانه‌ها که سیاستمداران نیز بار‌ها در طول سالیان گذشته درباره کاندیداتوری برخی از افراد این حزب همچون اسحاق جهانگیری، غلامحسین کرباسچی، محسن هاشمی، عطاءالله مهاجرانی، محمدعلی نجفی و سید حسین مرعشی سخن گفته‌اند و با آن‌ها رایزنی و این افراد را برای کاندیداتوری در انتخابات ریاست جمهوری تشویق و ترغیب کرد‌ه‌اند که می‌توانند رئیس‌جمهور ایده‌آلی برای کشور باشند، حتی اگر رأی بر این باشد که رئیس‌جمهور ایران یک زن شود باز حزب کارگزاران سازندگی با داشتن فردی، چون فائزه هاشمی در صدر تمام احزاب و افراد قرار می‌گیرد. به همین دلیل در حال حاضر و برای انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۴۰۴ حزب کارگزاران سازندگی از هم اکنون سه کاندیدای بالقوه دارد؛ سید حسین مرعشی، اسحاق جهانگیری و محسن هاشمی رفسنجانی.»

سازندگی البته زیادی برای حزب متبوع خود نوشابه باز کرده است، وگرنه برخی کسانی که سازندگی نام برده، نه رؤسای جمهور بالقوه و باعث افتخار حزب مذکور، بلکه از قضا دلیل خیلی از انتقادات به این حزب هستند. مثلاً غلامحسین کرباسچی با پرونده فساد مالی، مهاجرانی با پرونده‌ای درباره زندگی شخصی و فرار از ایران و سپس تشکیل اتاق همفکری با امثال گنجی و سازگارا، نجفی با سابقه تعدد زوجات و ترجیح درگیری‌های زندگی شخصی و اقدام به خودکشی و سپس فاجعه قتل همسر دوم، اسحاق جهانگیری با سابقه ناکارآمدی دولتی که او معاون اولش بود، بی‌اخلاقی کاندیدای پوششی شدن او و نیز موضوع فاجعه‌بار دلار جهانگیری و در نهایت فائزه هاشمی با انبوهی از بی‌اخلاقی‌های سیاسی، مخالفت با ولی فقیه و موضع‌گیری علیه نظام و فهرستی از محکومیت‌های امنیتی چگونه موجب افتخار حزب کارگزاران سازندگی هستند؟

وضعیت نجفی چنان بود که بزرگان حزب کارگزاران از مخالفان اصلی برای شهردار شدن او در سال ۹۶ در تهران بودند. حالا شد افتخار حزب کارگزاران و رئیس‌جمهور بالقوه؟! لابد سال ۱۴۰۴ هم باید این مجادله را داشته باشیم که چرا این افراد رد صلاحیت می‌شوند! کمااینکه اسحاق جهانگیری سال ۱۴۰۰ کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری شد، اما صلاحیت او مورد تأیید قرار نگرفت.

منبع: روزنامه جوان