انقلاب هایی که به داروهای توهم زا محکوم شدند

سرانجام تاریخ نگاران مجبور خواهند شد، روزی به این پرسش پاسخ دهند که چه عاملی موجبات انقلاب در کشورهای عربی را فراهم ساخت. اما تا آن روز همچنان باید به شایعات پیرامون این انقلاب‌ها گوش فرا دهیم. به گزارش سرویس بین الملل «فردا» به نقل از وب سایت لینک، برخی از دیکتاتورهای عرب که با خشم مرمان خود روبه رو شده بودند، خواسته‌های جوانان خود را که خواهان انجام اصلاحاتی در درون کشورهای خود بودند، به داروهایی نسبت دادند که آن‌ها را تحت تاثیر قرار داده و موجب شده تا آن‌ها در خیابان‌ها علیه آن‌ها شعارهایی را بر زبان بیاورند. قذافی در این زمینه در سخنرانی تلویزیونی خود این طور عنوان کرد «آن‌ها به هنگام شب به این جوانان قرص‌هایی را می‌دهند و در شیرهای خوراکی و نسکافه آن‌ها داروهای توهم زا می‌ریزند.» قذافی حتی بر این تصور است که مسئول این آشفتگی در میان جوانان کشور خود را نیز شناسایی کرده است: رهبر القاعده؛ اسامه بن لادن. «این بن لادن است که جوانان را به انقلاب تحریک می‌کند. فریب بن لادن را نخورید». مقامات مصری نیز مردم خود را متهم به استفاده از این دارو‌ها می‌کردند. آن‌ها حتی در این مورد یک نمونه را نیز به مردم خود معرفی کردند. جوان ۲۸ ساله مصری- خالد سعید- که با ضربات نیروهای پلیس به قتل رسیده بود- متهم به استفاده از داروهای توهم زا شد. حتی قبل از استعفای مبارک نیز، برخی از وفاداران او این طور ادعا می‌کردند که «عناصر خارجی با خوراندن داروهای نیرو زا به مردم مصر آن‌ها را از خانه‌ها به خیابان‌ها کشانده‌اند». البته هیچ‌گاه ماهیت این عناصر خارجی مشخص نشدند. این شایعات به اینجا نیز ختم نشد و پس از سقوط مبارک و افتادن قدرت به دست نظامیان در این کشور، هفته پیش آن‌ها ادعا کردند که داروهایی را در میدان التحریر ضبط کرده‌اند و حتی افرادی را در ایین قضیه دستگیر کرده‌اند. اما تمامی این ادعا‌ها توسط مطبوعات عربی به باد استهزاء گرفته شدند. حافظ برقوتی- سر دبیر یکی از روزنامه‌های فلسطینی- این طور عنوان می‌کند که «رهبران کشورهای عربی مردمان خود را به استفاده از داروهای توهم زا یا اعتیاد آور محکوم می‌کنند. قذافی مردم لیبی را به استفاد از این دارو‌ها متهم می‌کند. در قطر نیز مردم این کشور در حال تدارک برگزرای «روز خشم» می‌باشند و به احتمال فراوان مقامات قطر آن‌ها را به استفاده از خاویارهای نیروزا محکوم خواهند کرد. در مراکش نیز بی‌شک مردمان فقیری که مخالف بوتفلیقه هستند به استفاده از نان‌هایی که از خارج وارد شده‌اند محکوم خواهند شد».