تفکر توفیقی با معیارهای رییس دولت مطابقت دارد؟ + فیلم

بعد از عدم رأی آوری میلی منفرد، آقای روحانی دکتر جعفر توفیقی را به عنوان سرپرست وزارت علوم قرار داده که احتمالاً خود ایشان را نیز به عنوان وزیر علوم نیز معرفی خواهد نمود. دکتر توفیقی که حدود دو سال سابقه وزارت علوم را در دولت دوم آقای خاتمی دارد، و در وقایع سال 1388 نیز حضور داشته است. فارغ از بحث فتنه 88، باید به نوع نگاه آقای روحانی برای وزارت علوم و گزینه‌ای همچون توفیقی پرداخت.

آ قای حسن روحانی با اشاره به اردوکشی خیابانی در سال 88، این عملکرد و عمل روبروی آن را تقبیح می‌کند و این مسأله حاکی از ناپسند شمردن آن در نگاه رئیس جمهور است. با این حساب آقای توفیقی که در جریان ناپسند ـ از نگاه رئیس جمهوری ـ حضور داشته است چگونه می‌تواند برای وزرات علوم کاندیدا گردد؟ اگر جناب توفیقی همچنان از حضور خویش در تجمعات آن سال دفاع می‌کند با این حساب و بر اساس نگاه رئیس جمهور، نباید گزینه متناسبی باشد. از سوی دیگر، اگر نگاه دکتر توفیقی درباب جریانات سال 1388 تغییر کرده و ایشان به گونه‌ای دیگر و متفاوت با عملکرد خویش می‌اندیشد که باید تصریح نماید و صریحاً اندیشه‌های کنونی خویش را بازگو کند.

دکتر روحانی در مجلس شورای اسلامی عنوان کرد: « چند سال پیش اتفاقات تلخی رخ داد و عده‌ای اردوکشی خیابانی کردند و عده‌ای کهریزک را درست کردند. همه می‌دانیم کارهای بسیار ناپسندیدی صورت گرفته و همه باید تلاش کنیم آتش‌ها با تدبیر خاموش شود، ضمن آنکه ما به دستگاه قضایی اعتماد داریم؛ عده‌ای احضار شدند، عده‌ای متهم بودند، عده‌ای محکوم شدند و همه آنها مشخص است اما بعد از چهار سال باز هم نباید از کوچه‌های باریک دنبال اهدافی بگردیم که منافع آن برای کشور نامشخص است...آخوندی این شهامت را داشته است که در حضور رهبری بگوید که تقلبی در انتخابات نشده و امکان تقلب وجود ندارد که من این موضوع را که او در هرکجا اعتقاد خودش را بیان می‌کند، به او تبریک می‌گویم.»».

از جانب دیگر، اگر آقای توفیقی همچنان بر سر مواضع خویش در مورد عملکردهای سال 88 باشد، عملاً نگاه سیاسی رئیس جمهور را نسبت به وقایع آن سال نمی پذیرد. در فیلمی که از سخنرانی ایشان در تجمعات سال 1388 منتشر شده است، مواضعی منطبق با آقای روحانی به چشم نمی‌خورد و این صحت اختلاف نظر را افزون می‌کند.

بخشی از سخنان توفیقی در رزو 26 خرداد 1388 در دانشگاه تهران را در زیر می‌خوانید:

اگر ما اجازه می‌دادیم که انتخابات روند معمول خودش را طی بکند به نظر من این نظام پایه‌های خودش را برای همیشه تثبیت می‌کرد برای اینکه یک حضور 40 و 50 میلیونی مردم با سلایق مختلف با عقاید مختلف با گرایش‌های سیاسی مختلف و یک رای بسیار قاطع به آقای مهندس موسوی به نظر من و احترام کشور و احترام دولت به این رای به نظر من استثنایی‌ترین فرصتی بود که ما بعد از انقلاب بدست آورده بودیم ولی به نظر من بدترین سناریو را انتخاب کردیم یعنی در این دو راهی انتخابات، انتخابی که الان شد و انتخابی که می‌توانست بشود بدترین انتخاب را کردیم یعنی درست نقطهٔ مقابلش و کشور در آستانهٔ تزلزل، مردم در آستانهٔ تزلزل، توهین به شخصیت مردم به عقیدهٔ مردم و به رای مردم و از هم پاشی این اتحاد اجتماعی، یعنی ما اختیار داشتیم که اتحاد اجتماعی را انتخاب بکنیم. اتحاد سیاسی را انتخاب بکنیم و اختیار داشتیم که از هم گسیختگی و از هم پاشیدگی اجتماعی را انتخاب بکنیم. به نظر من با بی‌تدبیری، بدترین انتخاب را در واقع به عمل آوردیم و الان وضعیت را شما می‌بینید، نارضایتی مردم، دانشجوها، اساتید، نخبگان که یک اعتراض واقعا سراسری است.

بنده امیدوار هستم که ان‌شاءالله تا بیش از این دیر نشده دوستان تامل کنند و برگردند به این مسیری که انتخاب غلطی را که شد ان‌شاءالله اصلاح بکنند. بدتر از آن هجمه‌ای است که ما الان به دانشجوها داریم می‌کنیم. و واقعا باید تشکر بکنیم که اساتید این‌گونه از هجومی که به دانشجویان مظلوم و بی‌دفاع شده دارند حمایت می‌کنند و این یک چهره‌ی خوبی برای نظام به نظر من نیست، عکس‌هایی که در دنیا پخش می‌شود فیلم‌هایی که در دنیا پخش می‌شود تجاوزهایی که به حریم خوابگاه‌ها وارد می‌شود و دانشجویان فرهیخته و مظلوم ما اینگونه دارند مورد هجمه قرار می‌گیرند و به سرعت فراموش کردند دوستان که همین‌هایی که الان زیر باتوم و اسلحه و این فشار دارند لطمه می‌بینند همان کسانی بودند که حماسهٔ 22 خرداد را آفریدند و حماسه راهپیمایی دیروز که واقعا از ابتدای انقلاب شاید یکی از همایش‌های بی‌نظیر بود و حضور مردم در صحنه بود.

واقعیت مطلب همه ما حالا دانشجویان جوان را عرض نمی‌کنم اما هم سن و سال‌های خودم که سی سال انقلاب را تجربه کردیم ما حوادث زیادی داشتیم که مردم را متالم کرد. ماجرای 7 تیر ماجرای 8 شهریور، شهید بهشتی، شهید رجایی که این‌ها حوادثی بود که واقعا مردم را ناراحت می‌کرد. اندوهگین می‌کرد متاثر می‌کرد ولی واقعیتش من تجریهٔ خودم این است هیچ حادثه‌ای به اندازهٔ این اتفاق که افتاد روحیه و شخصیت مردم را جریحه‌دار نکرد و متاسف و متاثرشان نکرد و در این سطح ملی این که ما به رای مردم توهین کنیم و در رای مردم دستکاری کنیم و متاسفانه رای را به اسم کسانی بگذاریم که کمترین اخلاق و ادب و همه چیز را در واقع فرو ریخته‌اند بنیان‌های اخلاقی را فرو ریختند (تشویق حضار و صدای الله اکبر) ای کاش واقعا بنده آرزو می‌کنم و ای کاش نمی‌دانستیم که این 24 میلیون رای به اسم چه کسی رفته است. ای کاش این ویژگی‌ها پشت پرده باقی می‌ماند و ما فقط یک تخلف کوچک انتخاباتی را شاهد بودیم. ای کاش اینجوری می‌شد ولی همهٔ مردم دیدند در هفته‌های گذشته در 4 سال گذشته سیاست‌ها را تدبیرها را اخلاق را بینش‌ها را دیدند و الان عمق تاسف جایی است که این 24 میلیون رای به دست من و شما به اسم چه کسانی رفت؟

این به نظر من بسیار برای مردم روحیه مردم را و شخصیت مردم را جریحه دار می‌کند. ای کاش به اسم یک آدمی می‌رفت که ما درست نمی‌شناختیمش. ای کاش برای کسانی می‌رفت که ما شناخت درستی نداشتیم و مردم ندیده بودند دروغ گفتن صریح را و تهمت زدن‌های صریح آن‌ها را به شخصیت‌های کشور و به ارکان انقلاب و این که ما تمام انقلاب را زیر سوال ببریم. دستاوردهایش را زیر سوال ببریم جنگ را زیر سوال ببریم بهترین فرماندهان جنگ را زیر سوال ببریم فقط برای این که رای بیاوریم. فقط می‌خواهیم فضایی ایجاد کنیم که در آن فضا می‌خواهیم رای بیاوریم.

به نظر من از هر جنبه که نگاه کنیم واقعا ابعاد این تاسف و تاثر و تالم بسیار گسترده است و ما رای شخصیت با تقوا سالم و مدیر با تجربه‌ای مثل آقای مهندس موسوی را بگیریم و به اسم کسانی بنویسیم که ... (تشویق حضار) که در واقع انقلابیون چند روزه هستند، مدیران چند روزه هستند و جالب است که خدمت‌تان بگویم عمدهٔ نقطه ضعف‌هایی که به دیگران می‌گیرند خودشان ده‌ها برابر این نقطه ضعف‌ها از مدرک تحصیلی از نظر کارشناس بودن از نظر در انقلاب حضور داشتن از نظر تاثیری که در جنگ گذاشتند تمام ایرادهایی که به دیگران می‌گیرند از نظر ادب، اخلاق، بی‌تدبیری، شما صد برابر این را در خود همین‌ها می‌توانید مشاهده بکنید.