آتش‌سوزی محل تحصیل آیت الله جوادی آملی

رسا: روز گذشته خبری با این عنوان که «قدیمی‌ترین مسجد شهرستان آمل در آتش سوخت» در برخی رسانه‌ها منتشر و مورد توجه بسیاری از بازدید کنندگان نیز قرار گرفت. اما پس از پیگیری‌های خبرگزاری رسا در ساری، مشخص شد که محل آتش سوزی یکی از قدیمی ترین مدارس علمیه ایران و محل تحصیل علمایی چون حضرت آیت الله جوادی آملی، حسن زاده آملی، آیت‌الله پیشنمازی، آیت‌الله غروی، آیت‌الله فرسیو و آیت‌الله مقتدایی بوده است. مدرسه علمیه امام حسن عسکری (ع) آمل از نخستین مدارس علمیه کشور و استان مازندران به شمار می‌‌رود و براساس اسناد موجود قدمت آن به قرن سوم هجری می‌‌رسد. شهرستان آمل یکی از قدیمی ترین شهرهای مازندران به شمار می‌‌رود و کهن ترین حوزه‌های علمیه استان نیز در این شهر احداث شده است و سابقه این شهر در پرورش عالمان دینی در کشور آوازه‌ای بسیار دارد. حوزه علمیه و مسجد امام حسن عسکری دو بنای مهم دینی و تاریخی استان مازندران به شمار می‌‌رود که در کنار هم بنا شده‌اند و این مسجد در ضلع شمال غربی شهر آمل در منطقه پایین بازار واقع شده که تاریخ بنای اولیه آن معلوم نیست، اما روایت شده که آن بنا به قرن هشتم هجری می‌رسد. به اعتقاد عده‌ای نیز این مسجد به دستور ناصر کبیر (ناصرالحق) در قرن سوم قمری ساخته شده که اگر این نظریه درست باشد گفته می‌شود قبل از ساخت مدارس سه‌گانه نظامیه توسط خواجه نظام‌الملک این مدرسه از نخستین مدارس بنا شده در ایران است که مدارس نظامیه در قرن پنجم هجری و زمان حکومت سلجوقیان توسط این فرد بنا شد. این مدارس سه گانه شامل حیاطی است که سه ضلع غربی و شرقی آن ساختمان دارد و بنای غربی شامل شبستان و بنای شرقی پلکانی است در وسط که به ایوانی منتهی می‌شود. در بالای ورودی این مسجد گلدسته‌ای هشت ضلعی آجری با بامی سفال پوش ساخته شده و بر دیواره گلدسته نقش و نگاری گچکاری به معماری دوره قاجار به ویژه نقش سرو همچنین گل بوته‌های اسلیمی و نقش‌های هندسی در هر ضلع آن بنا شد است و این بنا در سال 79 در فهرست آثار میراث فرهنگی کشور ثبت شده است. حجره‌های این مسجد تاریخی به ویرانه تبدیل شده و تنها گلدسته آن عبوری برای مشاهده کردن نقش و نگار معماری معماران آن زمان باقی مانده است. استاد حوزه علمیه آمل: میراث فرهنگی ادامه مرمت و بازسازی مدرسه علمیه امام حسن عسکری را رها کرده است حجت الاسلام محمد علی رجایی، استاد حوزه علمیه امام حسن عسکری (ع)، در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری رسا درساری، با اشاره به سابقه تاریخی این مدرسه علمیه، گفت: مدرسه علمیه امام حسن عسکری (ع) محل تحصیل علمای بزرگی چون آیت الله جوادی و حسن زاده آملی بوده است. وی با بیان این که میراث فرهنگی چند سال پیش قول مرمت و بازسازی این بنای تاریخی را داده بود، ادامه داد: مسؤولان میراث فرهنگی تنها سقف این بنای تاریخی را برداشته و آن را ایزوگام کرده و چندین سال است که آن را به حال خود رها کردند. حجت الاسلام رجایی با بیان این که بخش اعظمی از بنای کهن و تاریخی مدرسه علمیه امام حسن عسکری (ع) بر اثر حادثه روزگذشته در آتش سوخت، ادامه داد: گسترش آتش به گونه‌ای بوده است که شعله‌های آتش از مدرسه عبور کرده و تا ابتدای مسجد نیز رسیده بود. عوامل آتش سوزی در دست بررسی است آتشپاد مهرداد کربلایی زاده، مدیرعامل سازمان آتش نشانی و خدمات ایمنی شهرداری آمل، نیز در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری رسا در ساری،با بیان این که سقف مشترک مسجد با محل حریق از مواد قابل اشتعال پلاستیک و موادچوبی بود، گفت: در اقدامی سریع این منطقه که منجر به گسترش حریق به مسجد می‌شد، کنترل و آتش سوزی مهار شد. وی با اشاره به این که حریق در ساعت 16 و 21 دقیقه به سامانه 125 اطلاع داده شد، اظهار داشت: کانون حریق در ساختمان مجاور مسجد بوده و با توجه به جنس سقف و قدمت طولانی این حریق رخ داده است. کربلایی زاده با اشاره به این که دلایل این آتش‌سوزی باید بررسی شود، گفت: مستندات این حریق تا سه روز آینده اعلام می‌شود. مدیر عامل سازمان آتش نشانی و خدمات ایمنی شهرداری آمل، ادامه داد: با حضور به موقع ماموران آتش نشانی و نیروهای مردمی از سرایت آتش سوزی به قسمت‌های داخل مسجد جلوگیری و در آستانه مهار شدن است. وی افزود: خوشبختانه مناره مسجد امام حسن عسکری (ع) که مربوط به قرن سوم و چهارم هجری است آسیبی نرسید. قرآن در آتش نسوخت قرآن‌های موجود در مسجد امام حسن عسکری (ع) در آتش سوزی روز گذشته مدرسه علمیه و مسجد امام حسن عسکری (ع) آمل که موجب تخریب بخش عمده‌ای از مدرسه علمیه شده بود. گفتنی است، تاکنون گزارش‌های متعددی از بی توجهی میراث فرهنگی مازندران نسبت به بناهای تاریخی نظیر حوزه‌های علمیه، بیوت علما و مساجد قدیمی تهیه شده است و متأسفانه این بناهای تاریخی که شناسنامه استان ولایت مدار مازندران هستند روز به روز به دلیل عدم توجه متولیان امر به ورطه ی نابودی و تخریب نزدیک تر می‌‌شوند که مسؤولان میراث فرهنگی به عنوان متولیان اصلی نگهداری، مرمت و بازسازی امکان تاریخی باید توجه بیشتری به این آثار ماندگار داشته باشد.