چرا اصناف به سریالهای تلویزیونی اعتراض می‌کنند؟
با ساخت و پخش سریال‌هایی همچون ساختمان پزشکان، به نظر می‌رسد یا مسئولان شبکه‌ها شوراهای راهبردی را جدی نگرفته‌اند و یا اعضای این شورا‌ها، صداوسیما را جدی نگرفته‌اند.
در پی اعتراض روانپزشکان به سریال ساختمان پرشکان و اعتراض‌هایی از این دست، به نظر می‌رسد باید علت را پیش از هر موضوعی در نگاه سازندگان این نوع آثار و شناخت نامناسب تلویزیون از کمدی جستجو کرد. به گزراش «فردا»، تجربه نشان می‌دهد که در کمتر سریالی بوده که صنف مورد توجه در آن با اعتراض شاغلان در آن صنف مواجه نشود. این در حالیست که: ۱- کمدی و انواع آن از شریف‌ترین و نجیب‌ترین نگاههای هنرمندانه به جهان است. در واقع «کمدین» با مختصاتی که هنر کمدی دارد، برای تبیین موقعیت انسان معاصر، از آنچنان شناخت، تجربه و تبحری برخوردار می‌شود که می‌تواند شرایط روزمره، کسل کننده و ناخوشایند موجود در جامعه پیرامونی مخاطبان را با مهندسیی هنرمندانه و ژرف نگرانه، به نوعی بی‌نظمی، و آشفتگی تبدیل کند و ظاهر آن را به هم بریزد تا منجر به رویش خنده بر لب‌ها و در نتیجه انبساط روح و روان مخاطب خود شود. این موضوع اگر چه ظاهری ساده دارد، اما در عین حال برای نفوذ به قلب و مغز مخاطبان باید مسیری بسیار پیچیده، با تمرکز ودقت بسیار بر جزیی‌ترین حرکات، رفتار‌ها و کلمات، و در نهایت انتخاب بهترین‌ها برای بیانی هنرمندانه، طی شود تا نتیجه به قدری انسانی و برآمده از فطرت آدمیان باشد تا مخاطبان اگر چه می‌خندند و خود را بری از رویداد‌ها و اتفاقات اثر کمیک می‌دانند، اما در عمق وجودشان، بفمهند که نیاز به پالایش دارند و باید از آنچه منجر به نابودی روح و روانش می‌شود بپرهیزند و از کژی به راستی سوق یابند. اما در سریالهای تلویزیونی، از جمله همین ساختمان پزشکان، هر رفتار و حرکت و کلامی بیان و ادا می‌شود بدون آنکه مهندسی و زیبایی‌شناسی محسوس و در نتیجه مسیری مشخص و معلوم باشد؛ بنابریان اصناف حتی اگر ندانند کمدی چیست و اقتضای آن کدام است، به دلیل نوع نمایش حرفه‌شان، که از مسیری ناخوشایند عبور می‌کند، اعتراض را در پیش می‌گیرند. ۲- بررسی‌ها نشان می‌دهد اغلب اقشار جامعه از محصولات هنری لذت می‌برند و با آن عجین هستند. این موضوع بسته به سطح تحصیلات و متناسب با آکاهی‌ها اقشار مختلف، بیشتر هم می‌شود؛ پس چرا حتی روان‌شناسان به نمایش اثری که در آن ظاهرا همکارانشان نمایش داده می‌شوند، اعتراض می‌کنند؟ دقت در نوع نگرش و نمایش حرف مختلف نشان می‌دهد که فقط به استفاده از چند اصطلاح فنی اکتفا می‌شود. یعنی بدون درک و شناخت عمیق از «ادبیات شفاهی، رفتاری و حرفه‌ای» و جاری در حرف مختلف، به صرف تحقیقی اندک و اغلب کتابخانه‌ای سریال‌هایی ساخته می‌شود که نتیجه‌اش این اعتراض هاست. ۳- چندی پیش معاون سیما که رئیس تلویزیون محسوب می‌شود، در اقدامی قابل توجه شوراهای راهبردی شبکه‌های مختلف را تشکیل داد و فرهیختگان و صاحب نطارانی را هم برای حضور و تاثیرگذاری در این روند دعوت به کار کرد. با ساخت و پخش سریال‌هایی همچون ساختمان پزشکان، به نظر می‌رسد یا مسئولان شبکه‌ها این شورا‌ها را جدی نگرفته‌اند و یا اعضای این شورا‌ها، صداوسیما را جدی نگرفته‌اند. در هر صورت با وجود صد‌ها رقیب و دشمن رسانه‌ای قسم خورده در خارج از مرزهای کشورمان، به نظرمی رسد باید تا بیش از این دیر نشده، فکری اساسی برای مهندسی ساختاری و محتوایی سریالهای تلویزیونی شود
دیدگاه تان را بنویسید