بهروز شعیبی: دارکوب سخت‌ترین تجربه کاری‌ام بود

خبرگزاری تسنیم: نشست خبری فیلم دارکوب با حضور بهروز شعیبی (کارگردان)، سید محمود رضوی (تهیه‌کننده)، آزیتا ایرائی (نویسنده)، بهزاد عبدی (آهنگساز)، علیرضا برازنده (مدیر فیلمبرداری)، فرامرز هوتهن (تدوینگر)، آیدین ظریف (طراح صحنه و لباس)، کامران حجازی (مدیر تولید) و همچنین بازیگران امین حیایی، سارا بهرامی، مهناز افشار و نگار عابدی برگزار شد. شعیبی با اشاره به اینکه فیلم دارکوب سخت‌ترین تجربه کاری‌اش بوده است، گفت: در سینمای امروز پرداخت جای ایده‌پردازی را می‌گیرد چرا که داستانی وجود ندارد که ساخته نشده باشد. ما هم با همین نگاه کار می‌کردیم و همه گروه آگاه بودیم که این چالش که آیا کسی که بچه را متولد می‌کند مادر است یا کسی که او را بزرگ می‌کند، قبلاً کار شده است، ولی می‌خواستیم نگاه متفاوتی به این ماجرا داشته باشیم. این کارگردان در مورد شباهت فیلم دارکوب به فیلم گنجشکک اشی‌مشی گفت: من این فیلم را ندیدم، ولی قطعاً هر فیلمی کار می‌کنیم بانک ذهنی از دیگر فیلم‌ها در ذهن داریم که از آن‌ها استفاده می‌کنیم. تمام پلان‌ها و سکانس‌ها نوشته شده و همه تیم سعی کردیم کاری کنیم که به آن باور داریم. وی با بیان اینکه در ناخودآگاه به حل مشکلات جامعه مانند ترافیک و اعتیاد امیدوار است، گفت: چیزی که فکر می‌کنم این است که همه ما در مورد چیز‌هایی که در شهر و زیر پوسته شهر می‌بینیم مسئول هستیم. من متأسفم به‌خاطر اینکه رسانه‌های ما راجع به موضوعاتی مثل اعتیاد سکوت کردند تا متهم به سیاه‌نمایی نشوند. شعیبی با تصریح اینکه اولین بار بود که تولید فیلم خیلی قبل از شروع جشنواره و در اردیبهشت انجام شده است، این عامل را علتی عنوان کرد که فرصت بار‌ها و بار‌ها تدوین را به تیم تولید داده است. بازیگران این فیلم در هر اندازه که در فیلم حضور داشتند نقش خودشان را کاملاً باور کرده بودند. رضوی نیز با ابراز اینکه این فیلم به‌ظاهر ساده است، ولی پیش‌تولید و تولید سنگینی داشته است، گفت: سعی کردیم یک فیلم استاندارد و یک فیلم امیدبخش بسازیم. وی در مورد گیشه این فیلم گفت: کسی فیلمی نمی‌سازد که به گیشه‌اش فکر نکرده باشد به‌خصوص این فیلم که ژانر اجتماعی دارد و باید دیده شود. فکر می‌کنم این فیلم فروش متوسط رو به بالا داشته باشد. این تهیه‌کننده در مورد نقش شهرداری و تصاویری از فیلم که تونل مترو را نشان می‌دهد گفت: ما دوست داشتیم چیز‌هایی که در سینما دیده نشده به‌تصویر کشیده شود، مثل دریاچه چیتگر و یا تونل مترو. این یک انتخاب کاملاً معمول برای تهیه‌کننده است. وی در خاتمه صحبتهایش تأکید کرد که فیلمهایش را بر اساس دغدغه‌هایی که دارد می‌سازد. بهرامی بازیگر نقش مهسا در پاسخ به این سؤال که آیا منتظر جایزه جشنواره برای نقش اول یا مکمل است، گفت: من بیشتر به کیفیت نگاه می‌کنم، در این باره نیز باید ابتدا داوران کاندیدا‌ها را مشخص کنند و بعد درمورد اینکه جایزه نقش اول یا دوم را بگیرم صحبت کنیم. وی با اشاره به اینکه تحقیقات زیادی راجع به زنانی که دچار اعتیاد هستند انجام داده است، گفت: مهسا زن بدبخت و بیچاره نیست بلکه به‌خاطر اعتیاد زندگی بی‌کیفیتی دارد. قصه این فیلم هر روز در برخی نقاط تهران تکرار می‌شود. من به‌خاطر این فیلم مستند‌های زیادی دیدم و کمپ رفتم و البته با برخی عوامل، تحقیقات میدانی زیادی را نیز انجام دادم. من نقش نازنینی داشتم که به‌خاطرش وزنم را کم کردم، ابروهایم را زدم و کامپوزیت روی دندانهایم را برداشتم. ما واقعاً شرایط سختی را پشت سر گذاشتیم تا بتوانیم کار باکیفیتی ارائه دهیم. افشار نیز با اظهار اینکه به‌دلیل فعالیت‌های اجتماعی‌اش مخصوصاً راجع به بچه‌ها با فضای این فیلم آشنا است، گفت: من فیلمنامه را از این بُعد دوست داشتم که بخش شرافت، انسانیت، محبت و مادری روایت می‌شود. چیزی که در جامعه امروز ما دیده می‌شود این است که وقتی یک بحران اتفاق می‌افتد همه سعی می‌کنند صورت مسئله را پاک کنند نه اینکه آن را حل کنند. کاراکتر نقش من سعی کرد مهسا را طرد نکند بلکه راهی جلوی او بگذارد. برای من نیلوفر زن شریفی است که در جامعه ما وجود دارد و سعی می‌کند مسائل را بدون دادوفریاد حل کند. آزیتا ایرائی نویسنده این فیلم با اشاره به اینکه کاراکتر مهناز افشار در فیلم چاره‌ای جز گفتن حقیقت نداشت گفت: تصمیم او یک تصمیم کاملاً منطقی بود چرا که به‌خاطر موضوع دادگاه و اتفاقات پس از آن مجبور بود این ریسک را بپذیرد. حیایی هم راجع به داستان تکراری فیلم گفت: همیشه به این شکل است که وقتی جامعه دچار معضلی می‌شود فیلم‌ها در مورد آن زیاد می‌شود. امروز هم جامعه نیاز به امید دارد برای همین این‌گونه فیلم‌ها بیشتر شده‌اند. عبدی در مورد موسیقی این فیلم گفت: کار‌های من همیشه ارکسترال هستند، ولی دارکوب برای من یک تجربه جدید به‌شمار می‌رود. در مورد تیتراژ پایانی نگاه مهسا این بود که اگر بچه پیش من بود برایم از این اشعار می‌خواند. یک دختربچه هشت‌ساله این را خواند. من چهار بچه را آوردم تا هارمونی شکل گرفت. کلّیت فیلم هم ۱۶ دقیقه موسیقی اوریجینال داشت. برازنده در مورد لرزش دوربین گفت: طی جلساتی که با آقای شعیبی داشتیم این کارگردان دوست داشت دوربین سیار باشد. من هم طبق سکانس‌ها و ریتم فیلم جا‌هایی کنترل‌شده‌تر و جا‌هایی با اینرسی بیشتری کار کردم. از حاشیه‌های این نشست قطع برق سالن نشست بود که باعث شد دقایقی این سالن در تاریکی فرو رود.