ضرورت‌های‌امیدآفرینی

محمد سعيد احديان: اگر به محتواي مطالب مطرح شده در چند ديدار و جلسات اخير رهبرانقلاب مراجعه کنيم مشخص مي شود که با توجه به فشارهاي شديد بين المللي که براي جلوگيري از روند روبه رشد انقلاب اسلامي و در نتيجه فعالترشدن حرکت جهاني اسلام ناب محمدي برنامه ريزي شده است، يکي از دغدغه هاي جدي ايشان تلاش دشمن براي ايجاد روحيه نااميدي در مردم است و به همين دليل يکي از وظايف نخبگان و افراد تاثيرگذار بر جامعه را مقابله با اين جريان دانستند و درباره آن توضيحات مهمي نيز ارائه کردند. به نظر مي رسد اگر بخواهيم اين راهبرد عملياتي شود چند نکته بايد مورد توجه قرار گيرد. کارگزاران نظام و مخصوصا دولت چند نکته را بايد مد نظر قرار دهند. اول: بيشترين اطلاعات کارهاي انجام شده و پيشرفت هاي بدست آمده نزد مسئولان نظام و مخصوصا دولت ها است و تا آنان نتوانند اين اطلاعات را به شيوه هايي مناسب و غير بولتني در اختيار نخبگان و رسانه ها قرار دهند نمي توان اميد داشت که دستاوردها به شکلي تاثيرگذار به مردم منتقل شود و روحيه اميد در مردم تقويت شود به نظر مي رسد روابط عمومي هاي دستگاه هاي مرتبط با سه قوه از نقص هاي غيرقابل جبراني برخوردارند بعنوان مثال امسال در هفته دولت رسانه ها هرچه تلاش کردند نتوانستند خبري مهم از دستاوردهاي دولت به دست آورند آيا فعاليت هاي دولت نهم و سال اول دولت دهم در همين موارد محدود و غيرمهم خلاصه مي شد؟ آيا اين مناسبت فرصتي نبود تا نتايج عملي سفرهاي استاني به مردم ارائه شود؟ دوم: مسئولين نبايد با مسئولين دوره هاي پيشين احساس رقابت کنند که در نتيجه به سمتي هدايت مي شوند که تلاش هاي پيشينيان را کوچک جلوه دهند اتفاقي که در بيشتر دوره هاي مديريتي صورت گرفته است و لطمه اي جبران ناپذير به اعتماد مردم زده و همچنان مي زند. سوم: بايد جلوي تناقض گويي ها و ارائه اطلاعات نادرست توسط مسئولين دولتي گرفته شود بعنوان مثال وقتي آماري رسمي در جلسه اي بسيار مهم از ميزان اشتغال ارائه مي شود در حاليکه چند روز پيش از آن توسط مرکز آمار ايران آماري ديگر به افکارعمومي ارائه شده است روشن است که برخي نسبت به تمام آمارهاي اعلام شده نيز به ديده ترديد بنگرند. چهارم: "پاسخ گويي" يکي از مهمترين وظايفي است که مخصوصا دولت درباره آن کوتاهي مي کند روشن است که هميشه نقدهايي به برخي عملکردها وجود دارد.فرد، گروه يا رسانه اي نقدي را درست يا نادرست، از سر دلسوزي يا براي تخريب در جامعه مطرح مي کند بهترين راه براي جلوگيري از اصلي شدن چنين نقدهاي فرعي که به فرموده رهبرانقلاب اصل طرح کردن آن لازم است ولي نبايد اصلي شود، اين است که دولت بلافاصله موضوع را بررسي کند و اگر نقد را وارد ندانست در مواجهه اي دو طرفه توضيحات مستدل و منطقي خود را به جامعه ارائه کند و اگر آن را وارد دانست اصلاحات لازم را در جهت رفع نقد وارده صورت دهد در اين صورت اين زمينه ايجاد نمي شود که مساله اي که به اندازه خود اهميت دارد اما نه به آن اندازه که مساله اصلي شود ذهن همه قوا و مردم را به خود مشغول کند علاوه برآن اين روش برخورد با نقدهاي صورت گرفته که ما آن را "پاسخ گويي" واقعي مي ناميم وباور نظام به آن را از افتخارات انقلاب اسلامي مي دانيم، باعث مي شود هم تصميمات با نقص کمتري گرفته شود و هم روز به روز به اعتماد مردم به مسئولان افزوده شود کاهش ساعت کاراداري، اضافه کردن تعطيلات ، عمل نکردن به برخي قوانين مصوب مجلس و مجمع از جمله مثال هايي است که نشان مي دهد عدم پاسخ گويي چه تاثيري در جامعه مي گذارد و تغيير تصميم درباره خوشه بندي ها در طرح هدفمندي يارانه ها و تصميم رئيس جمهور درباره اصلاح آيين نامه دادن آگهي هاي دولتي به روزنامه ايران نيز بهترين مثال ها درباره درستي توجه به "پاسخ گويي" است. مسئولان بايد بدانند به شيوه اي که در برگزاري اطلاع رساني هاي يک طرفه و برگزار نکردن نشستهاي خبري سخنگويان دولت در پيش گرفته اند تنها نتيجه اي که عايد مي شود ايجاد ديوار بي اعتمادي بين آن ها با مردم است. نخبگان اعم از مسئولان، نمايندگان، روحانيون و دانشگاهيان بارمهمي به دوش دارند چرا که اگر آن ها تنها به نقاط منفي نظر کنند با اظهارات و عملکردشان ناخودآگاه جامعه را به سمت نااميدي پيش مي برند چرا که زماني که بعنوان مثال يک نماينده هميشه نکات منفي را ديد و آن ها را بيش از اندازه لازم مطرح کرد، رسانه ها، حتي رسانه هايي که مخالف جريان هاي مطرح شده هستند، براساس ساختاري که ماهيت رسانه به دليل حفظ تاثيرگذاري به آن ها تحميل مي کند مجبور به پوشش آن هستند در نتيجه اين مساله باعث مي شود که نخبگان ناخودآگاه جامعه را به سمت منفي بيني هدايت کنند علاوه براين مساله چه کسي جز نخبگان جامعه به دليل تخصص و اطلاعاتي که دارند يا مي توانند داشته باشند مي تواند به صورتي علمي و تاثيرگذار نقدهاي اصلاح گرانه خود را در کنار روند رو به رشد نتايج به دست آمده به جامعه ارائه کند همانطور که رهبرانقلاب درديدار با مجلس خبرگان درباره فرهنگ سازي ها مطرح کردند:« رسانه‌ها خيل نقش دارند؛ اما رسانه‌ها قالبند؛ محتوا و مضمون، دست مانخبگان است خلاف تصور بسياري، رسانه ها مخصوصا رسانه هاي خبري بيشتر انعکاس دهنده جريان هاي ايجاد شده توسط مسئولان و نخبگان هستند و همانطور که ذکر شد رسانه حرفه اي جز در موارد خاص براي حفظ اصلي ترين سرمايه خود يعني "اعتماد مخاطب" نمي تواند نسبت به موج هاي ايجاد شده دست به تغافل يا سانسور بزند همچنين در صورتي که از سوي دستگاه ها و سازمان ها توليدي خبري صورت نگيرد امکان فعاليت موثر در اميدآفريني توسط آنان سلب مي شود بعبارت ديگر بايد فعاليتي صورت گيرد و اين فعاليت اطلاع رساني مناسب شود تا رسانه بتواند آن را به نحوي مناسب پوشش دهد با اين وجود نمي توان اين واقعيت را از نظر دور داشت که رسانه ها اگر کمتر مي توانند بدون وجود خوراک مناسب - جز درمواردمحدود - در جهت اميدآفريني تاثيرگذار باشند مي توانند در نحوه "دروازه باني" خبري خود، با انعکاس ندادن فعاليت ها و پيشرفت ها، کم اهميت تصويرکردن آن ها، غلط ارائه کردن آن ها، بزرگنمايي نقاط ضعف در فعاليت هاي مثبت و اهميت بيش از اندازه دادن به نقدهاي وارد تاثيري کاملا منفي در حفظ روحيه اميد در مردم داشته باشند لذا به نظر مي رسد رسانه ها بايد با حفظ اصول حرفه اي خود که ضرورتي براي ماندگاري و تاثيرگذاري آنان است و ضمن انجام رسالت نقد منصفانه و دلسوزانه خود براي اصلاح گري جامعه نسبت به انعکاس مناسب فعاليت ها و دستاوردهاي انجام شده و اطلاع رساني شده دستگاه هاي مختلف نظام نيز منصفانه ، متعهدانه و هنرمندانه رفتار کنند. منبع: یادداشت سردبیر، روزنامه خراسان