چه کسی به سرهنگ شلیک کرد؟

برنا: کامران نجف زاده در وبلاگ خود نوشت: نحوه کشته شدن قذافی از هر نظر قابل تامل بود.چه اگر صرفا به او به عنوان یک جعبه سیاه نگاه می شد که اصلی ترین منبع اسرارربایش امام موسی صدر باشد،چه اگر درباره رازهای مگوی ارتباطات چند جانبه غرب دست به افشاگری می زد که تونی بلر و سارکوزی و اوباما و برلوسکونی زیر همان چادر معروفش با اوگپ زدند و قراردهای عجیبی رقم زدند و این نخست وزیر ایتالیا حتی بر دستان سرهنگ بوسه زد و تا مدتها فخر تبلیغات پوپولیستی کلنل قذافی شد. به تجربه در این دو ماه دیدم مدیریت لیبیایی ها بر هیجاناتشان قوی تراز سایر اعراب بود و مثلا قابل مقایسه باعراقی ها نیست.اصلا بعید نیست سالها بعدمعلوم شود کسی که گلوله را بر پیشانی سرهنگ شلیک کرد نفوذی سرویس های جاسوسی ای بوده که نمی خواستند در دادگاهی صالح، معلوم شود امام موسی صدر قربانی یک بده بستان امنیتی با اسراییلی ها شد.مخالف برجسته سرهنگ را آنها ترور کردند و در عوض معمر قذافی نیز طرح شومی را برای امام موسی صدر پیاده کرد که بنیاد های شیعی ای که بنا نهاد عذاب صهیونیست هاست . این بحث مبادله را یک مقام عالی رتبه شورای انتقالی لیبی در لابی هتل المهاری برای ما تشریح کرد. نکته دردناک ماجرا اما نحوه کشتن سرهنگ قذافی بود.بعید است این نقل قول انقلابیون لیبیایی واقعیت داشته باشد که وقتی معمر سوار آمبولانس شد طرفدارانش با انقلابیون درگیر شدند و گلوله ای در این میان کار سرهنگ را تمام کرد.تصاویر که این را نمی‌گوید. نحوه برخورد با یک اسیرزخمی، در آیین مسلمانی این نیست.در آیین انسانی این نیست. گرچه لیبیایی ها دل خونی از خشونت های قذافی داشتند،اما خود با خشونتی عجیب،بر خلاف تمام آن قراردادهای نوشته و نانوشته مرسوم برخورد کردند.کسی که باد می‌کارد،طوفان درو می کند.از این پس باید منتظر بود حامیان قذافی نیز در پی جبران برآیند.این همان چیزیست که ناتو در لیبی می خواهد.