مدلهای ایتالیایی و انگلیسی برای خصوصی سازی فوتبال ایران

کد خبر: 123600

مدیران ورزشی دوست دارند یک مدل ایرانی برای خصوصی سازی ورزش ایران تعریف کنند و این بسیار مطلوب است منتها اقتصاد قواعدی دارد

مدلهای ایتالیایی و انگلیسی برای خصوصی سازی فوتبال ایران

چند وقت قبل یکی از کمیته های تخصصی شورایعالی انقلاب فرهنگی از من دعوتی کرد برای هم اندیشی درباره صنعت ورزش و قرار بود درباره رسانه و نقش اون بعنوان یکی از وجوه صنایع فرهنگی حرف بزنم ، چهار ساعت حرف زدیم ! و نکات جالبی مطرح شد. از جمله بحث خصوصی سازی در ورزش و صنعت فوتبال ، اونجا اقای آجرلو مدیر عامل سابق استیل اذین را هم دیدم و برام جالب که سردار با رشته مدیریت دارد دکتری خودش را با تز بررسی زیر ساختارهای سازمانی ورزش ایران میگیرد ... بگذریم بحث جالبی که طرح شد مدلهای اقتصادی برای خصوصی فوتبال بود ، قرار هست که در افق ۱۴۰۴ فوتبال ایران کاملا خصوصی شود و برای اینکار مدل می خواهیم، اقتصاد ایران در سه بخش دولتی ، تعاونی و خصوصی تعریف شده ولی آنچه از عملکردها بر می اید نشان می دهد تصمیم گیران بدون گذر از بخش دوم یعنی تعاون می خواهند یکراست بروند سر بخش خصوصی قرار بگیرند موضوعی که روند خصوصی سازی فوتبال ایران را تاکنون دچار مشکل کرده است. مدیران ورزشی دوست دارند یک مدل ایرانی برای خصوصی سازی ورزش ایران تعریف کنند و این بسیار مطلوب است منتها اقتصاد قواعدی دارد که برای همه لازم اجراست و هیج کشوری نباید به سراغ اختراع چرخ برای خودش برود بلکه باید چرخش ان را بر اساس نیازهای اقتصادی بومی خود طراحی کند. در دنیا ۵۰ ساله که در این مورد کار کردند و الان دو سبک انگلیسی و ایتالیایی برای خصوصی شدن فوتبال ارائه شده است در مدل ایتالیایی کسب و کار را در قالب بنگاههای کوچک تعریف میکند و بصورت خانواداگی هم ارائه میشود مثل یوونتوس و فیات ( خانواده آنیلی ) اینتر میلان و ماسیمو موراتی غول نفتی ایتالیا که در این مدل کسب وکار اقتصادی میشود راه اندازی باشگاه و این خانواده ها آنجا سرمایه گذاری میکنند این مدل در ایران جواب نداد باشگاه استقلال اهواز و ابومسلم شواهد خوبی هستند. در مدل انگلیسی با واگذاری سهام کار شروع میشود باشگاه مال مردم است سهام را با مقیاس خرد ولی در عرصه وسیع به مردم میدهند و در واقع مردم تصمیم میگیرند که چه کسی مدیر عامل باشد و همه ناظر بر کسب وکار باشگاه و مواطب سهام خودشون هستند البته در اینجا باید مراقب بود که با ورود افراد و سازمانهای خاص و خرید درصد بالای سهام این روند تبدیل به خصوصی بازی ! نشود. مدل ایرانی نمی تواند جدای از این موارد باشد ..... البته به نظر من زمانی خصوصی سازی در فوتبال ما صورت میگیرد که معنای مدیریت بخش خصوصی را متوجه شویم و بدانیم مالکیت خصوصی چه شرایطی دارد ؟ وبلاگ مازیار ناظمی

۰

دیدگاه تان را بنویسید

 

اخبار مرتبط سایر رسانه ها

    نیازمندیها

    تازه های سایت

    سایر رسانه ها