رامین کماکان تاوان می‌دهد

ورزش سه: مدافع راست عجول پرسپولیس و تیم ملی، مدت‌ها با تصمیمات ناگهانی و حرکات عجیبش معروف شده بود. بازیکنی که به خاطر یک پاس اشتباه، وسط زمین داد و بیداد راه می‌انداخت و بر سر زدن پنالتی در دربی، با هم تیمی‌اش دعوا می‌کرد. تصمیم ناگهانی رضاییان در تابستان، همه چیز را خراب کرد. او تصمیم گرفت با رفتن به ترکیه دروازه‌های اروپا را فتح کند اما جایگاه ثابتش در پرسپولیس را هم از دست داد. اشتباه کرد و ادعا کرد این بار برای تاوان دادن آماده است. تاوان رضاییان، صبر بود. بازی فیکس در ترکیب تیم ملی و نیمکت نشینی طولانی در پرسپولیس. برانکو تا هفته هشتم، رضاییان را به نیمکت میخکوب کرد و بعد از آن هم با مضرب 8، دقایقی به او بازی می‌داد. 8 دقیقه بازی اول، 16 دقیقه بازی دوم و 24 دقیقه بازی سوم. رضاییان این بار سر ادعایش ماند و بدون اعتراض روی نیمکت نشست. به عنوان بازیکن ذخیره گل پیروزی مقابل صنعت نفت را ساخت و باز هم اعتراضی به نیمکت نشینی در بازی بعد مقابل پیکان نداشت.

اخراج انصاری در بازی با پیکان، بالاخره رضاییان را به ترکیب اصلی پرسپولیس رساند. رضاییان دقیقه 22، گل اول پرسپولیس را ساخت تا با دقایقی کوتاه‌تر از همه، آقای پاس گل پرسپولیس باشد. اواسط نیمه دوم، نفوذهای او ماشین سازی را 10 نفره کرد. رامین، تا دقیقه نود در زمین ماند، نفوذ کرد، موقعیت ساخت و تعویض نشد.

سه ماه، روزهای طولانی صبر رامین بود. از بازی با تراکتورسازی در شهریور که فکر می‌کرد در ترکیب اصلی قرار می‌گیرد تا آذرماه و بازی با ماشین‌سازی، که اولین حضور ثابتش در زمین را تجربه کرد. رضاییان این بار روی حرفش ماند. سه ماه صبر کرد. می‌دانست باید تاوان سختی بدهد و با انتظار طولانی تاوان داد. روزهای سیاهی که به نظر می‌رسد، رو به سفیدی می‌روند.