تبریزی‌ها واقعا اشتباه آدرس می‌دهند؟

خبرگزاری مهر: آقای کریم سپهبان قره‌بابا ۶۵ ساله، راهنمای افتخاری گردشگری تبریز است. با اینکه هیچ حکمی از سوی هیچ‌کسی نگرفته و به هیچ سمتی منصوب نشده است، اما بیش‌تر اوقاتش را در خدمت به مسافران تبریز می‌گذارند و از این کار لذت می‌برد. به گفته خودش در طول عمر فعالیت‌های زیادی انجام داده است، مثل فرش بافتن و بنایی و... و تنها هدفش از این فعالیت‌ها دادن نان حلال به ۷ فرزندش بوده است. آقای سپهبان از سال ۹۰ به صورت افتخاری و دلسوزانه در «اتوبوس‌های تبریزگردی» و «تاکسی‌های از من بپرس» حضور دارد و مسافران را راهنمایی می‌کند. البته او بخاطر این کار‌ها منت بر سر کسی نمی‌گذارد و می‌گوید: «انجام وظیفه است.» آشنا شدن با روحیات و اخلاقیات چنین فردی که حاضر است به رایگان در خدمت شهرش باشد، مقصودی بود که از گفتگو با او دنبال کردیم. آقای سپهبان در ایام نوروز بیش‌تر اوقاتش را در تاکسی‌های از من بپرس گذراند و همیشه سعی کرد هرجا که لازم است، باشد. گفتگوی ما نیز در یکی از همان تاکسی‌ها صورت گرفت. فکر نمی‌کنید ۶۵ سالگی سن خوبی برای استراحت و بازنشستگی باشد؟ اعتقاد دارم تمام هموطنان‌مان که امکان و وقت دارند، باید برای آبادانی و خودکفایی مملکت‌شان و برای اینکه محتاج دیگران نباشیم تلاش کنند. نباید تنبلی کنیم و از آنچه از دست‌مان برمی‌آید، دریغ. باید افتخارمان این باشد که وقتی کاری را شروع می‌کنیم و به کسی قولی می‌دهیم تا سرانجام آن کار پای قول‌مان باشیم. در ابعاد کوچک‌تر اگر بخواهم بگویم، وقتی به کسی می‌گوییم ساعت فلان می‌آیم، بدانیم کسی روی حرف ما حساب کرده و منتظرمان هست. من خودم به اندازه زمانی که دارم و دقایقی که احساس می‌کنم برای شهر مفید هستم خدمت می‌کنم و از دوستان نیز انتظار دارم وقتی کاری را بر گردن می‌گیرند، خوب و به موقع انجام دهند. الان وقت آن است که ما در بحث گردشگری آنقدر جدی کار کنیم که بتوانیم کار‌های ماندگاری انجام دهیم. چه‌چیز باعث می‌شود که یک فرد از اوقات تعطیلات و خوش‌گذرانی‌اش بگذرد و در کوچه و خیابان‌ها مسافران را راهنمایی کند؟ همانطور که همه می‌دانیم، تیم تراکتورسازی برای شهرمان افتخار بزرگی است و همگی برای موفقیتش آرزو می‌کنیم، چون تعصب ویژه‌ای به آن داریم. باید برای تمیزی و پیشرفته بودن شهرمان هم تعصب داشته باشیم. نسبت به زمان حساسیت زیادی دارید؛ این را از همکاران‌تان شنیده‌ام و گاهی ناراضی بوده‌اند از این میزان حساسیت شما. زمان چیزی است که وقتی گذشت دیگر به عقب برنمی‌گردد. وقتی قرار است کار مثبتی انجام دهیم باید زمان‌شناس باشیم. من هرکسی که هستم چه آدم معمولی یا چه مسئول و...، وقتی به کسی قول می‌دهم باید روی قولم بایستم و نسبت به دقیقه‌های طرف مقابلم حساس باشم که مبادا از دست بدهد؛ چون آن فرد دوست دارد به زندگی و فعالیت خودش برگردد و من نباید مانعش باشم. بنظرتان درمورد رویداد «تبریز ۲۰۱۸» چقدر نسبت به زمان حساسیت به خرج داده‌ایم؟ بنظر من که خیلی از آنچه که مدنظر داشتیم عقب هستیم. نقطه مهم این است که باید انرژی زیادی برای ابعاد اجتماعی و فرهنگی شهروندان صرف کنیم. حالا که بحث گردشگری «تبریز ۲۰۱۸» شد بهتر است این‌ها را بگویم. ما باید دیدگاه‌مان را نسبت به مسافر‌های خارجی و داخلی تغییر بدهیم و به طبع، رفتارمان. باید مثل یک مهمان با مسافر برخورد کنیم. باید طوری تلاش کنیم که شهر آنقدر برای مسافران مطلوب باشد که موقع ترک آن حسرت و اندوه بزرگی در دل‌شان باشد. تبریز ما شهر بسیار ارزشمندی است و در تاریخ خود ستارخان‌ها و استاد شهریار‌ها و... را به خود دیده است. ما در مقابل خدماتی که آن‌ها برای شهر و کشور انجام داده‌اند هیچ هستیم، اما چه عیبی دارد یک یا دو ساعت که بیکار هستیم، بیاییم برای تمیزی شهر کار کنیم؟ از بازاری‌های عزیز و کوشا خواهشمندم در برابر مسافران اندکی انصاف بیش‌تری به خرج دهند. اخیرا از یک مسافر کرمانشاهی شنیدم که از بازار کفش خریده، اما وقتی از مغازه بیرون آمده متوجه شده سایز کفش‌ها را فروشنده عوضی داده است و آن مسافر برای تعویض آن متحمل زحمت زیادی شده بود. یا مثلا تاکسی‌ها وقتی می‌بینند با یک غریبه مواجه‌اند، کرایه را چندین برابر بیش‌تر نکنند. این‌هایی که می‌گویید بیش‌تر وظایف شهروندان در برابر گردشگران است، اما طبیعتا مسئولان نیز نقش بسزایی در این حوزه دارند. چیزی که من می‌بینم این است که مسئولان در حد توان‌شان کار می‌کنند و این شهروندان هستند که باید بیش‌تر با وظایف شهروندی‌شان آشنا شوند. مثلا وقتی شهروندی صاحب مغازه است، موظف است جلوی مغازه‌اش را همیشه تمیز نگه دارد و در حد امکان با گل و گیاه تزئین کند. ما موظفیم هرجایی که زباله‌ای روی زمین دیدیم خم شویم و آن را برداریم و به سطل آشغال بیندازیم تا صفت تمیزی شهر تبریز خدشه‌دار نشود. به چه چیز تبریز در حوزه گردشگری افتخار می‌کنید؟ واقعا همیشه به دو چیز افتخار می‌کنم؛ یکی اتوبوس‌های تبریز است که نسبت به استان‌ها و کلانشهر‌های دیگر بسیار مطلوب‌تر ارائه خدمت می‌کنند و دیگری تمیزی تبریز است که من نظیر آن را در جا‌های دیگر ندیده‌ام. تبریزی‌ها واقعا اشتباه آدرس می‌دهند؟ از قدیم می‌گویند که تبریزی‌ها خوب آدرس نمی‌دهند، ولی این علت دارد؛ واقعیت این است که تبریزی‌ها تا چندسال پیش اینقدر به فارسی مسلط نبودند و وقتی کسی آدرس می‌پرسید یا جواب نمی‌دادیم که در این صورت مسافران فکر می‌کردند اهل کلاس‌گذاشتن و پز دادن هستیم؛ یا آدرس درست و حسابی نمی‌دادیم و در نتیجه مسافران به مشکل می‌افتادند. ولی اکنون وضع خیلی بهتر شده است. در ایام نوروز آدرس کجا را از شما بیش‌تر می‌خواستند؟ بازار تاریخی تبریز. ولی گلایه‌هایی درمورد بازار دارم. تجار بازار همیشه از نبود مشتری و خرید و فروش شکایت می‌کنند، اما در ایام عید نوروز که گردشگران فراوانی خواهان حضور و خرید محصول از بازار بودند، اهالی بازاری مغازه‌هایشان را بسته بودند. بازار تاریخی تبریز، بزرگ‌ترین بازار سرپوشیده جهان است و ثبت جهانی شده و حالا همه مردم دنیا حق دارند از شکوه و زیبایی آن استفاده کنند. *نوروز ۹۷ چقدر آغازگر بهار گردشگری تبریز بود؟ خوشبختانه امسال شاهد حضور بی‌نظیر مسافران در مکان‌های مختلف گردشگری و جاذبه‌های تاریخی شهر بودیم و صحنه‌های باشکوهی را به چشم دیدیم. تنها موضوعی که می‌توانم نسبت به آن منتقد باشم، این است که متاسفانه شهروندان ما محبت کافی را به مهمانان ندارند و امیدوارم این موضوع در سال ۹۷ و در جریان رویداد «تبریز ۲۰۱۸» اصلاح شود و مردم اخلاق خود را تقویت کنند. حرف آخر؟ اگر بخواهیم در حوزه گردشگری موفق باشیم، لازم است مسئولان وظیفه‌شان را مانند شهروندان انجام بدهند و شهروندان نیز در قبال وظایف‌شان، مسئول باشند، همین.