سالروز ولادت حضرت زينب(ع)

به نوشته تقويم شيعه، ولادت با سعادت حضرت زينب(ع) در مدينه طيبه در سال پنجم يا ششم هجري واقع شده است. اقوال ديگري درباره تاريخ ولادت آن حضرت وجو دارد. پدر بزرگوار آن حضرت امير‌المومنين (ع) و مادر گرامي‌اش حضرت صديقه طاهره(ع) است. همسر آن حضرت عبدالله بن جعفر بن ابي طالب(ع)، و فرزندان آن حضرت، علي، عون،عباس، محمد و ام‌كلثوم هستند كه عون و محمد در كربلا شهيد شدند. كنيه آن مخدره ام كلثوم، ام عبدالله و ام‌الحسن است، ولي كنيه‌هاي خاص حضرت ام المصائب، ام الرزايا و ام النوائب است. القاب آن بانو بسيار است، و از آن جمله: عقيله بني هاشم، عقيلة الطالبين، صديقه صغري( اشاره به مادرش كه صديقه كبري است و پدرش كه صديق اكبر است)، عصمت صغري، و لية الله، الراضية بالقدر و القضاء ، صابرة البلوي من غير جزع و لاشكوي، امينة الله، عالمة غير معلمه، فهمة غير مفهمه، محبوبة المصطفي(ع)، ثانية الزهرا(ع)، الشريفه. از نسل علي(ع) فرزند حضرت زينب( ع) كه معروف به زينبي است فرزندان زيادي به دنيا آمده‌اند، كه سيوطي رساله زينبيه را درباره انها تاليف كرده است. هنگام ولادت آن حضرت، پيامبر(ع) حضرت زينب(ع) را طلب كرده بوسيدند و فرمودند: «وصيت مي‌كنم به حاضرين و غايبين كه اين دختر را به خاطر من پاس بداريد، كه همانا وي به خديجه كبري(ع) مانند است.» سكينه و وقار آن حضرت را به خديجه كبري(ع) و حلم و بردباريش را به حسن مجتبي(ع) و شجاعت و قوت قلبش را به حضرت سيدالشهدا (ع) همانند نموده‌اند. ابن حجر در اصابه و ابن اثير در اسد الغابه در حالات آن حضرت نوشته‌اند: در مجلس يزيد لعنة الله عليه حضرت زينب(ع) كلماتي فرمودند كه دلالت بر قوت قلب آن حضرت دارد. آن حضرت در كرم و بصيرت و حلم مشهور خاندان بني هاشم و عرب بوده، و بين جمال و جلال، سيرت و صورت و اخلاق و فضيلت جمع كرد. شبها در عبادت بود و روزها روزه و او به اهل تقوي معروف بود.