زندانبان زنان علیه زنان ایرانی!

گزارش‌های حقوق بشری در امریکا و کشور‌های غربی از وضعیت بغرنج زنان در این کشور‌ها حکایت دارد. نرخ مرگ و میر مادران در هر ۱۰۰هزار تولد زنده ۲۳ نفر است و درصد بالایی از این مرگ و میر‌ها متعلق به طبقات فرودست و به طور خاص رنگین‌پوستان این کشور است. ۱۰ درصد از زندانیان امریکایی زن هستند و با وجود شعار‌های فمینیستی در این کشور زنان امریکایی در صورت مادر شدن حتی یک روز هم مرخصی زایمان ندارند.

طبق گزارش واشنگتن پست بیش از هزارو۲۰۰ نفر در شلیک مستقیم پلیس امریکا کشته شده‌اند که بسیاری از آن‌ها زنان و کودکان بوده‌اند. در بین زنان و کودکانی که با شلیک مستقیم پلیس امریکا کشته شده‌اند، حتی دختر بچه دو ساله هم دیده می‌شود! بر اساس گزارش ایندیپندنت انگلیسی بین ۶۰ تا ۱۰۰ درصد زنان کشور‌های دانمارک، فرانسه، آلمان و انگلیس گفته‌اند که به نوعی مورد آزار جنسی قرار گرفته‌اند. خشونت علیه زنان در فرانسه به گونه‌ای است که امانوئل مکرون بابت قتل هر سه روز یک زن در این کشور ابراز شرمساری کرده‌بود. این برشی کوتاه از کارنامه عملکرد کشور‌هایی است که به لغو عضویت ایران در کمیسیون مقام زن رأی داده‌اند! کاری که از نگاه دکتر زهره نصرت خوارزمی، عضو هیئت علمی دانشگاه تهران و کارشناس حقوق بشر با هدف رویه‌سازی حقوق بشری انجام شد تا هر کسی به لحاظ سیاسی با غربی‌ها درگیر شود، او را در تنگنا قرار دهند و در عمل ساختار‌های قدرت سیاسی به حقوق بشری بیشتر نفوذ کند.

سیاست سال‌هاست به جان حقوق بشر افتاده و آن را به ابزاری برای تحقق اهداف دنیای غرب تبدیل کرده‌است. این در حالی است که در اغلب کشور‌های غربی حتی الفبای حقوق بشر هم رعایت نمی‌شود، اما آن‌ها همچنان به دنبال رویه‌سازی و فشار به کشور‌ها از مسیر تنگنا‌های حقوق بشری هستند. حالا هم در آخرین پروژه جنگ روانی و حقوق بشری غرب علیه کشورمان عضویت ایران در کمیسیون مقام زن سازمان ملل با رأی کشور‌هایی که کارنامه عملکرد خودشان در حوزه حقوق بشر و زنان به شکل غیر قابل‌توجیهی سیاه است به خروج ایران از این کمیسیون رأی دادند. بگذریم از اینکه در رویه‌های شورای اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل و کمیسیون مقام زن ما چنین تعریفی وجود ندارد که کشوری پس از کسب رأی و عضویت بخواهد از کمیسیون خارج شود و این یک رویه‌سازی و بدعت در حوزه مجامع بین‌المللی است که می‌تواند بعد از این گریبانگیر هر کشوری بشود و جایگاه مجامع بین‌المللی را بیش از پیش سیاست‌زده و فرمایشی کند. مجامعی که تنها خروجی‌شان ابزار سیاسی‌شدن برای فشار به کشور‌هایی است که در پازل قدرت کشور‌های غربی و امریکایی نمی‌گنجند و در برابر سیاست‌های استعماری‌شان ایستادگی می‌کنند.

 رأی ناقضان حقوق زنان به لغو عضویت ایران از کمیسیون مقام زن

صبح روز چهارشنبه به وقت محلی، نشست کمیسیون مقام زن برگزار شد و تقلای امریکا برای حذف ایران از این نهاد نتیجه داد. این نشست پیش‌نویس قطعنامه ضد ایرانی پیشنهادی امریکا با عنوان «پایان دادن به عضویت جمهوری اسلامی ایران در کمیسیون مقام زن برای باقی دوره ۲۰۲۲- ۲۰۲۶ عضویت آن» ارائه شد و پس از سخنان نمایندگان کشورها، در این رأی‌گیری بولیوی، چین، قزاقستان، نیکاراگوئه، نیجریه، عمان، روسیه و زیمبابوه رأی مخالف، امریکا، اتحادیه اروپا و کانادا و کشور‌های آرژانتین و شیلی، کلمبیا، گواتمالا، پرو و پاناما رأی مثبت دادند و برخی دیگر از کشور‌ها مانند مکزیک، تایلند و تونس رأی ممتنع دادند. نکته قابل تأمل در این میان واکاوی کارنامه عملکرد کشور‌هایی است که به لغو عضویت ایران در کمیسیون مقام زن رأی مثبت داده‌اند.

بر اساس گزارش مرکز بین‌المللی مطالعات زندان، ۲۰۱ هزارو ۲۰۰ زن در ایالات‌متحده زندانی هستند که تقریباً یک‌سوم جمعیت ثبت‌شده زنان زندانی جهان تا سال ۲۰۱۳ را تشکیل می‌دهد و بر اساس همین آمار، ۶۴ درصد از زنان زندانی قبل از رفتن به ندامتگاه با فرزندان خود زندگی و از آن‌ها مراقبت می‌کردند و به دلیل زندانی‌شدن این زنان، بسیاری از خانواده‌ها از هم فروپاشیده‌اند و دلیل محکومیت اکثر این زندانیان زن جرائم غیرخشونت‌آمیز بوده‌است.

مرگ‌ومیر مادران در دوران بارداری یا ۴۲ روز پس از ختم بارداری در ایالات‌متحده در سال ۲۰۱۷ حدوداً سه برابر مادران ایرانی بوده‌است که دلیل اصلی آن ضعف فاحش سیستم بهداشت و درمان امریکایی است که مبتنی بر منفعت و سود سرمایه‌داران می‌چرخد.

 مقایسه وضعیت زنان در ایران و امریکا

گیلدا مورکرت، فعال ضدجنگ و ضدامپریالیست در توییتی برخی از آمار‌های حوزه زنان در ایران و امریکا را با هم مقایسه کرده‌است. طبق آمار‌هایی که در این مقایسه وجود دارد، نرخ مرگ و میر مادران در هر ۱۰۰ هزار تولد زنده در ایران ۷ و در امریکا ۲۳ نفر است، اما این تمام ماجرا نیست. گزارش‌های رسانه‌های بین‌المللی نشان می‌دهد بین سال‌های ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۵ بیش از ۳ هزار و ۴۰۰ زن به خاطر عوارض ناشی از بارداری در امریکا فوت کرده‌اند که حدود ۲/ ۱۷ درصد از کل مادران باردار را شامل می‌شود. این در حالی است که این آمار در ۲۵ سال گذشته ۱۲ درصد بوده‌است. در بین زنان سفیدپوست از هر ۱۰۰ هزار زایمان، ۱۳ مادر فوت کرده‌است، اما در مورد زنان سیاهپوست این رقم بیش از سه برابر بوده‌است، یعنی به ازای هر ۱۰۰ هزار زایمان، بیش از ۴۲ مادر فوت کرده است.

از سوی دیگر در حالی که در ایران تنها ۳ درصد از زنان زندانی هستند، در امریکا ۱۰ درصد از زندانیان را زنان تشکیل می‌دهند. سهم پزشکان زن در ایران ۴۰ درصد و در امریکا ۳۴ درصد است. از سوی دیگر در کشوری که مدعی آزادی و فراهم کردن زمینه برای مشارکت اجتماعی زنان است، زنان از مرخصی زایمان برخوردار نیستند در حالی که در ایران زنان از ۹ ماه مرخصی زایمان برخوردارند و تا دو سالگی فرزندشان هم می‌توانند بابت شیردهی به او روزی یک ساعت مرخصی بگیرند. این تنها بخشی از حقوق اجتماعی زنان در کشوری همچون امریکاست، اما این یک برش کوتاه از وضعیت زنان در این کشور است. طبق گزارش واشنگتن پست، بیش از هزارو۲۰۰ نفر در شلیک مستقیم پلیس امریکا کشته شده‌اند که بسیاری از آن‌ها زنان و کودکان بوده‌اند. در همین سپتامبر ۲۰۲۲، دختری۲۳ ساله و غیر مسلح با شلیک مستقیم گلوله پلیس امریکا کشته شده‌است. این دختر جوان‌ترین قربانی پلیس امریکا نبوده و در ۲۶ مارس ۲۰۲۲دختری دو ساله و غیر‌مسلح از سوی پلیس این کشور کشته شده‌است. در بین کشته‌شدگان نوجوان هم دیده می‌شود؛ مثلاً در دسامبر ۲۰۲۱ دختری ۱۴ ساله و غیر‌مسلح به دست پلیس این کشور کشته شده‌است. این‌ها بخشی از کارنامه کشوری است که طی یکی، دو ماه اخیر تمام هم و غمش را روی لابی برای لغو عضویت ایران در کمیسیون مقام زن به کار برد. دیگر کشور‌هایی که به این لغو عضویت رأی مثبت داده‌اند نیز وضعیت بهتری ندارند؛ فرانسه‌ای که رئیس‌جمهورش کشته‌شدن هر سه روز یک زن از سوی شریک زندگی‌اش را شرم فرانسه توصیف کرده‌بود و کشور‌های دانمارک، فرانسه، آلمان و انگلیس که بر اساس گزارش ایندیپندنت چیزی بین ۶۰ تا ۱۰۰ درصد از زنان در این کشور‌ها به نوعی مورد آزار و اذیت جنسی قرار گرفته‌اند.

 رویه‌سازی برای سیاست‌زده‌تر کردن حقوق بشر

دکتر زهره نصرت خوارزمی، عضو هیئت علمی دانشگاه تهران و کارشناس حقوق بشر در گفتگو با «جوان» با تأکید بر اینکه ما در دوره اخیر تا سال ۲۰۲۶ در این سازمان عضویت داریم. این برای بار سوم است که ایران عضو این کمیسیون می‌شود، می‌افزاید: «ما در یک سیستم دموکراتیک وارد کمیسیون مقام زن شدیم.»

وی تأکید می‌کند: «به نوعی در رویه‌های شورای اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل و کمیسیون مقام زن ما چنین تعریفی نداریم که کسی رأی بیاورد و بعد بخواهند وی را از کمیسیون خارج کنند، البته پیش از این در رابطه با روسیه این مسئله پیش آمد که این کشور را به صورت غیرفعال کردند نه اینکه بخواهند این کشور را از کمیسیون مقام زن خارج نکنند، بلکه در حالت غیراکتیو نگه داشتند.»

از نگاه این استاد حقوق، غربی‌ها درباره ایران هم به دنبال یک رویه‌سازی هستند. این‌ها چه وقتی درباره غیرفعال کردن و چه وقتی در مورد خارج کردن صحبت می‌کنند، به دنبال آن هستند تا رویه‌سازی حقوق بشری انجام بدهند و هر کسی را به لحاظ سیاسی با آن‌ها درگیر شد، در تنگنا قرار دهند و در عمل ساختار‌های قدرت سیاسی به حقوق بشری بیشتر نفوذ کند. در حال حاضر هم به اندازه کافی حقوق بشر سیاسی شده‌است و ما در شورای حقوق بشر این را می‌بینیم.

خوارزمی با تأکید بر اینکه خروج از مقام زن جدا از اینکه یک رویه‌سازی غلط و نامشروع و سیاسی در حوزه حقوق بشر و زنان محسوب می‌شود، می‌افزاید: «ما در زمینه توسعه انسانی در شاخص‌های توسعه انسانی سازمان ملل در جایگاه بالایی قرار داریم. ایران سال‌های سال است در حوزه‌های اقتصادی، بهداشتی، اجتماعی و آموزشی کار می‌کند و در خیلی از شاخص‌ها رکورد‌های خوبی دارد. چند مورد از این رکورد‌ها را می‌توان در شاخص‌هایی همچون دسترسی زنان به زایمان‌های سلامت یا شاخص مرگ‌و‌میر زنان حین زایمان و هم کودکان زیر پنج سال که ایران در وضعیت بسیار مطلوبی قرار دارد، نام برد یا مثلاً آموزش اولیه در کشور ما تا حد زیادی انجام می‌شود و در این شاخص توسعه انسانی هم وضعیت خوبی داریم.»

 لغو عضویت غیر‌حقوقی و غیر‌قانونی

سکینه سادات پاد، حقوقدان و وکیل پایه یک دادگستری هم با تأکید بر اینکه لغو عضویت ایران در کمیسیون مقام زن دقیقاً اعضا علیه زنان ایرانی تبعیض قائل شدند، چراکه ما را از حق رأی در کمیسیون مقام زن محروم کردند، به ایسنا می‌گوید: «شما نمی‌توانی همزمان بگویی به قصد دفاع از زن ایرانی که دچار نوعی تبعیض و نابرابری شده عضویت ایران را در کمیسیونی که ذاتاً ذیل شورای اجتماعی اقتصادی سازمان ملل است، لغو کنی، این امر خود تناقضی در فلسفه تشکیل این کمیسیون است.»

از نگاه این حقوقدان این لغو عضویت بدون هیچ‌گونه مبنای قانونی انجام شده و از این رو محل اشکال است، چراکه لغو عضویت در نهاد‌ها باید بر اساس یک عنصر قانونی باشد و در این مورد خاص بین‌المللی باید بر اساس مفاد اساسنامه کمیسیون مقام زن یا به استناد یکی از اصول یا قواعد بین‌المللی، عضویت ایران در کمیسیون مقام زن لغو می‌شد. این امر در حالی است که لغو عضویت ایران طبق هیچ‌کدام از این موارد انجام نشده‌است.

 بدعت‌گذاری سیاسی

اعضای فراکسیون زنان مجلس شورای اسلامی هم در بیانیه‌ای با یادآوری اینکه کشور‌های غربی در حالی دفاع از حقوق زنان را در بوق و کرنا کرده‌اند که طبق آمار و براساس گزارش‌های بین‌المللی، خود بزرگ‌ترین ناقض حقوق زنان هستند، از لغو عضویت ایران در کمیسیون مقام زن به عنوان رفتاری کاملاً سیاسی و حرکتی بدعت‌گونه و ظالمانه یاد کردند.

در این بیانیه با اشاره به وضعیت حقوق بشر در کشور‌های غربی آمده‌است: صاحبان سلاح‌های کشتار جمعی که بزرگ‌ترین زندان‌های طول تاریخ جهان را اداره می‌کنند، کشور‌هایی که در آن‌ها میان سفیدپوست‌ها و رنگین‌پوست‌ها تبعیض بیداد می‌کند، امروز داعیه دفاع از حقوق بشر دارند و در این میان کشوری را که خود قربانی تروریسم و تحریم‌های ظالمانه آنهاست، ناقض حقوق بشر می‌دانند.

طبق این بیانیه کشور‌های غربی در حالی دفاع از حقوق زنان را در بوق و کرنا کرده‌اند که طبق آمار و براساس گزارش‌های بین‌المللی، خود بزرگ‌ترین ناقض حقوق زنان هستند. این کشور‌ها در یک حرکت کاملاً سیاسی و به نام دفاع از حقوق زنان، به عضویت جمهوری اسلامی ایران در کمیسیون مقام زن پایان دادند. این در حالی است که وضعیت زنان در ایران به روایت آمار در حوزه‌های مختلف ارتقا یافته‌است؛ به ویژه در زمینه آموزش و بهداشت شاهد وضعیتی قابل‌توجه و مثبت هستیم.

اعضای فراکسیون زنان مجلس با اشاره به پیشرفت‌های زنان در دوران بعد از انقلاب تأکید کرده‌اند: در جمهوری اسلامی ایران از همان روز‌های نخست انقلاب اسلامی سرمایه‌گذاری و برنامه‌ریزی مؤثری برای رشد و بهبود وضعیت تحصیلی و سلامت توجه ویژه به زنان و دختران مشخص انجام شد و امروز شاهد به ثمر نشستن این برنامه‌ریزی هستیم.

زنان تحصیلکرده ما که بخش قابل‌توجهی از کرسی‌های دانشگاهی و اعضای هیئت علمی دانشگاه‌ها را تشکیل می‌دهند، فعالیت‌های خود را در عرصه دانش‌بنیان، کارآفرینی و تعاونی‌های مبتنی بر دانش آغاز کرده‌اند و شاهد اثرگذاری بیش از پیش ایشان در عرصه عمومی هستیم. علاوه بر این، ساختارسازی‌های مؤثر مرتبط با زنان پس از انقلاب اسلامی، توجه ویژه به زنان در برنامه‌های توسعه و قانون‌گذاری‌های مرتبط با زنان همگی گویای توجه ویژه جمهوری اسلامی ایران به این امر مهم است. ضمن آنکه جمهوری اسلامی ایران تاکنون سعی داشته تعامل مثبت و سازنده‌ای با نهاد‌های بین‌الملل مبتنی بر زیست‌بوم فرهنگی و مذهبی خود داشته باشد و حسن‌نیت خود را به اثبات رسانده‌است.

در این بیانیه با تأکید بر بدعت‌گذاری در لغو عضویت ایران از کمیسیون مقام زن تأکید شده‌است: لغو عضویت ایران در کمیسیون مقام زن که خارج از قاعده و با یک رفتار کاملاً سیاسی توسط امریکا و کشور‌های اروپایی که خود بیشترین نقش را در استثمار زنان و کالایی شدن آن‌ها دارند، صورت گرفته، یک حرکت بدعت‌گونه و ظالمانه است. قطعاً امریکا و غرب که خود، مجری سیاست‌های غیرانسانی رژیم کودک‌کش صهیونیستی هستند، باید به افکار عمومی جهانی پاسخگو باشند.

منبع: روزنامه جوان