درسي براي ورزشكاران
بي‌شك امروز همه اعضاي خانواده وزنه‌برداري از محروميت سعيد علي حسيني قهرمان خوب و شايسته ايران ناراحتند
متاسفانه امروز در جامعه ورزش انگ زدن كار ساده و راحتي شده است و هر كس مي‌خواهد به سمتي غش كند كه منافع‌اش اقتضاء مي‌كند، در حالي كه آنچه بايد باقي بماند همانا ورزش است و بس. ورزشي كه زماني حرف اول و آخرش رفاقت و دوستي بود؛ اما امروز كمتر نشاني را مي‌توان از اين ويژگي‌هاي رفتاري سراغ گرفت. تازه عده‌اي تا آنجا پيش مي‌روند كه ابايي نيز از اين ندارند كه از منافع ملي ورزش عبور كنند و به اصطلاح در جهت منافع فردي، همه چيز را زير سوال ببرند. وضعيتي كه متاسفانه امروز وزنه‌برداري را نيز تحت تاثير قرار داده است تا عده‌اي به دنبال اعلام خبر محروميت سعيد علي حسيني از نو وارد ميدان شده و مديريت وزنه‌برداري را مورد آماج حملات خويش قرار دهند. گويي اين عده مي‌خواهند با اين كار براي خود وجهه‌اي خريده و سرخوش از انگ زدن و زير سوال بردن عملكرد عضو راستين اين رشته، از اين نمد براي خود كلاهي بدوزند. بي‌شك امروز همه اعضاي خانواده وزنه‌برداري از محروميت سعيد علي حسيني قهرمان خوب و شايسته ايران ناراحتند، جواني كه با استعداد نابش مي‌توانست براي سال‌ها پرچم افتخار را در ميادين مختلف براي ايران اسلامي به اهتزاز درآورد و دل مردم را شاد كند؛ اما متاسفانه يك سري ندانم‌كاري‌ها و بي‌اطلاعي از قوانين و مقررات منجر به اين شد كه كار اين قهرمان خوب اردبيلي به مخاطره افتاده و حكم محروميتش از سوي فدراسيون جهاني انشاء شود. جواني كه چند سال قبل نيز به‌واسطه دوپينگ دچار محروميتي 2ساله شده بود و انتظار مي‌رفت كه در بازگشت دوباره‌اش به عرصه قهرماني، اشتباه بزرگ گذشته را مرتكب نشود. بي شك مارگزيده بايد از ريسمان سياه و سفيد بترسد، اما كساني كه امروز براي مظلوميت علي حسيني مرثيه سر داده‌اند، نمي‌پرسند كه با وجود سابقه دوپينگ، چرا اين قهرمان دوباره از چاله به چاه افتاد و نخواست از موقعيت و جايگاه خود و پدرش حفظ و حراست كند. اين درست كه مربيان و كادر فني تيم ملي نيز در اين زمينه داراي مسووليت هستند، اما اين مساله به هيچوجه در حكم ناديده گرفتن مسووليت قهرمانان نيست و براين اساس از علي حسيني نيز انتظار مي‌رفت كه مراقب شرايط پيراموني‌اش باشد. براستي مي‌توان پذيرفت كه عده‌اي در اردو به زور مواد نيروزا را به علي حسيني تزريق كرده‌اند؟! نكته‌اي كه پدر علي حسيني مدعي آن است. يقينا بيان چنين حرف‌هايي در هيچ محكمه‌اي قابل دفاع نيست، مگر آن‌كه بخواهند بگويند كه اردوي تيم ملي وزنه‌برداري بازداشتگاهي است كه در آن دست و پاي قهرمانانش را مي‌بندند و به آنان مواد نيروزاي ممنوعه تزريق مي‌كنند! موضوعي كه هيچ عقل سليمي آن را بر نمي‌تابد. آنچه مسلم است در رابطه با پرونده دوپينگ اين قهرمان كمي دير جنبيديم و نتوانستيم ادله محكمه پسندي را ارائه دهيم. هر چند البته حسين رضازاده به سهم خود تلاش كرد كه با خريدن وقت و زمان از فدراسيون جهاني و به واسطه روابط خوبش با «تاماش آيان»، حكم محروميت قطعي و مادام العمر سعيد علي حسيني را به چند سال كاهش دهد و حتي رئيس فدراسيون جهاني با درخواست رضازاده در آخرين جلسه دفاعيه علي حسيني حاضر شد، اما كميته ضد دوپينگ فدراسيون جهاني كه در اين زمينه مستقل عمل مي‌كند، سر حرف خويش ايستاد تا وزنه برداري ايران يك قهرمان بزرگ را ازدست بدهد. به‌هرحال آنچه در اين مقطع حائز اهميت است، تنها نگذاشتن سعيد علي حسيني و حفظ او در مجموعه ورزش است كه سرپرست فدراسيون با درك درست اين موضوع اعلام كرده است كه همه‌گونه حمايت و همراهي را در قبال اين قهرمان انجام خواهد داد. سخن آخر اين‌كه اميدواريم وزنه‌برداري ايران با درس گرفتن از گذشته، از قهرمانان ملي خود نهايت مراقبت را به عمل آورد تا آناني كه در سايه تنها ناكامي و نامرادي وزنه‌برداري را چشم انتظارند، تيرشان به سنگ بخورد. حجت‌الله اكبرآبادي جام جم
دیدگاه تان را بنویسید