تلاش فیلیپین برای رهایی از استثمار آمریکا

سرویس بین‌الملل فردا: روزنامه «رأی الیوم» به قلم دکتر «علی الهیل» نویسنده و استاد دانشگاه قطر در مقاله‌ای تحلیلی نوشت: آمریکا در سال (1898) فیلیپین را اشغال کرد و از آن تاریخ این کشور تبدیل به یک مستعمره شد؛ پیش از آن اسپانیا نیز در سال (1521) این کشور را فتح و به مدت 400 سال نیروهایش در این کشور مستقر بودند.

نیروی دریایی آمریکا در فیلیپین موادمخدر را گسترش و فساد و فحشا را اشاعه دادند. تا سال (1972) که «فردیناند مارکوس» به عنوان یک متحد قوی آمریکا، رهبری فیلیپین را به دست گرفته بود، این کشور همچون گذشته «مزرعه آمریکائیها» و بویژه تفنگداران نیروی دریایی این کشور استعمارگر به شمار می‌رفت.

همگی رؤسای جمهور فیلیپین، حتی تا زمان «بنیگنو آکینو» به آمریکا وفادار بودند و برای جلب رضایت و همینطور ترس از این کشور استعمارگر نمی‌توانستند به مبارزه با فساد و مافیای موادمخدر که آمریکا و گروهک‌های محلی مسؤول اصلی آن بودند، اقدام کنند.

شایان ذکر است بنیگنو آکینو در سال ۲۰۱۰ با شعار ریشه‌کن کردن فساد توانست با تکیه بر ریشه خانوادگی خود رئیس‌جمهور این کشور شود. بنیگنو آکینو فرزند «کرازون آکینو» است که از سال ۱۹۸۶ تا ۱۹۹۲ رئیس جمهور فیلیپین بود.

ولی با روی کار آمدن «رودریگو دوترته» رئیس‌جمهوری جدید فیلیپین قواعد بازی به طور کامل تغییر یافت و نتایج ناخوشایندی را برای بازیگردانهایی که با حداقل قوت مردم فیلیپین معامله می‌کردند، به دنبال داشت.

فلیپین از جمله کشورهایی است که دارای امکانات و توانائی‌های فراوانی است ولی تاکنون این منابع عظیم بشری، علمی و اقتصادی داخل این کشور بلااستفاده مانده است. بدین سبب مردم فیلیپین جهت یافتن کار، مجبور به مهاجرت از این کشور می‌شوند، بطوریکه می‌توان گفت بیش از سه میلیون مهاجر فیلیپینی در کشورهای عربی مشغول به کار هستند و همانطور که همگی می‌دانیم خدمت‌کارهای فیلپینی در جهان و بویژه کشورهای عربی رقم قابل توجهی ر ا تشکیل می‌دهند.

اگر فساد اداری و مالی شایع در فیلیپین که نتیجه سلطه‌گری نیروهای بین‌المللی بر مافیای موادمخدر و جنایات‌های سازمان‌یافته نبود این کشور می‌توانست برتر از اندونزی و مالزی در عرصه‌های متفاوت اقتصادی و علمی پیشرفت حاصل کند.

دوترته رئیس‌جمهور فعلی فیلیپین، برخود واجب دانست تا کشورش را از مافیای موادمخدر و لانه‌های آن پاک‌سازی کند و بدین منظور نیروهای امنیتی را در سراسر کشور متمرکز کرد؛ چرا که این مافیا یکی از مهم‌ترین عوامل عقب‌ماندگی و همینطور مهاجرت نیروهای بشری کارآمد و حتی غیرکارامد فیلیپینی به خارج از کشور به حساب می‌آید.

شهروند ناامید فیلیپینی در پی آن است تا در زمینه تکنولوژی، اقتصادی و حفظ منابع انسانی که در خارج از کشور با دستمزدی بسیار ناچیز کار می‌کنند، بتواند حداقل خود را در سطح همسایگان خود قرار دهد.

آمریکا مثل همیشه توهم رهبری و سلطه گری بر جهان را دارد و در امور دیگر کشورهایی که از آنها به کشورهای در حال توسعه تعبیر می‌کند، دخالت می‌کند و به محض اراده این کشورها برای خروج از شبح عقب‌ماندگی با نقشی منفی وارد میدان می‌شود.

گفتنی است آمریکا این سیاست سلطه جویانه خود را در کشورهای عربی پیاده کرده است و در تلاش بود تا چین را نیز به زانو در آورد؛ ولی این کشور آسیایی به کرات با آمریکا مقابله کرد و استقبال سرد اخیر مقامات چینی از «باراک اوباما» رئیس‌جمهوری آمریکا در کنفرانس «گروه بیست» شاهد بر گفته ماست.

رودریگو دوترته، پیش از حضور در کنفرانس آسیایی لائوس در مانیل تصریح کرد: برخورد و تحرکات ما علیه مافیای مواد مخدر مسأله داخلی و مربوط به حاکمیت این کشور است و و ربطی به آمریکا و دیگر کشورها ندارد زیرا او نماینده مردمی است که خواهان سرکوب و ریشه‌کنی مافیای مواد مخدر و فساد مالی - اداری هستند. گفتنی است وی اخیراً، رئیس‌جمهوری آمریکا را با الفاظی انفعالی مورد خطاب قرار داد.

دوترته در اظهارات اخیر خود بیان داشت: چرا فیلیپین و دیگر کشورهای جهان نسبت به اقدامات نژادپرستانه آمریکا در خصوص درگیری‌های بین نیروی پلیس و سفید پوستان با شهروندان آمریکایی- آفریقایی اعتراض نمی‌کنند در حالیکه سیاست تبعیض نژادی و همینطور کشتار سیاه پوستان در این کشور به مسأله‌ای عادی تبدیل شده است.

به نظر می‌رسد بیداری سیاسی در جنوب شرق آسیا آغاز شده است و ما شاهد مواضع ضد آمریکایی در کشورهایی همچون چین، فیلیپین و کره شمالی بوده‌ایم و شهروندان ژاپن و کره جنوبی نسبت به وجود پایگاه‌های نظامی و اقدامات ناشایست سربازان آمریکایی در این دو کشور اعتراض کرده اند.