بمب‌گذاری نتانیاهو در طرح تشکیل کشور فلسطینی

کد خبر: 778306

نخست وزیر رژیم صهیونیستی با تشکیل کشور و دولت فلسطینی موافق است به شرطی که امور امنیتی و نظامی آن به عهده تل آویو باشد. این شرط به معنای عدم تشکیل کشور و دولت فلسطینی است، چرا که هیچ فلسطینی آن را نخواهد پدیرفت.

بمب‌گذاری نتانیاهو در طرح تشکیل کشور فلسطینی

خبرگزاری تسنیم: "فرید زکریا" نظریه پرداز حوزه سیاست خارجی و مجری شبکه " سی ان ان" آمریکا درحاشیه نشست داووس با " بنیامین نتانیاهو" نخست وزیر رژیم صهیونیستی درباره اقدام کاخ سفید در به رسمیت شناختن قدس به عنوان پایتخت رژیم صهیونیستی، تشکیل کشور فلسطینی، برجام، همگرایی تل آویو با عربستان، مصر ... به گفت‌وگو نشست. در این گفت‌وگو که به تازگی از شبکه "سی.ان. ان" پخش شد، نخست وزیر رژیم صهیونیستی دیدگاه هایش را به صراحت درباره مسائل مطرح شده بیان کرد که هریک از آنها بطور جداگانه قابل بحث و بررسی هستند اما نکته ای را که می خواهم، در این یادداشت مورد توجه قرار دهم، دیدگاه نتانیاهو درخصوص تشکیل کشور و دولت فلسطینی است.

شرط نتانیاهو

در این گفت وگو نخست وزیر رژیم صهیونیستی درباره تشکیل کشور و دولت فلسطینی گفت " من با این موضوع هیچ مشکلی ندارم. فلسطینی ها باید از تمام اختیارات برای حکومت کردن بر خودشان برخوردار باشند اما نباید قدرت تهدید کردن ما را داشته باشند. منظورم این است که در هر توافق سیاسی، اسرائیل باید کنترل امنیتی مهم را در منطقه کوچک غرب اردن یعنی از اردن تا مدیترانه در دست داشته باشد چون در غیر این صورت، دولت اسلامی عراق و شام " داعش" یا حماس وارد می شود. این تهدیدی قدرتمند برای بقای اسرائیل است لذا تل آویو کنترل امنیتی مهم را در دست خواهد داشت اما به غیر از این موضوع، فلسطینی ها آزاد هستند که بر خودشان حکومت کنند."

نتانیاهو در پاسخ به این مسئله که اگر فلسطینی ها برامور امنیتی و نظامی خود کنترلی نداشته باشند، این به معنای استقلال و حاکمیت واقعی آنان نیست، ژاپن و آلمان را مثال زد که حدود 80 سال است، نظامیان آمریکایی در این کشورها حضور دارند اما فرید زکریا گفت" آلمان و ژاپن ارتش خود را دارند و بر آنها کنترل دارند. آلمان حاکمیت کامل در بخش نظامی و دفاعی دارد. " نخست وزیر رژیم صهیونیستی پاسخ داد "هنگامی که فلسطینی ها نشان دهند عملا می توانند بر سرزمین خود کنترل داشته باشند و آنجا بدست حماس یا "داعش" نیفتد، بیائید و بار دیگر از من خواهش کنید (که فلسطینی ها کنترل امنیتی را در دست داشته باشند!)"

در این گفت‌وگو نتانیاهو با بیان اینکه تمایل ندارد که فلسطینی ها تحت حاکمیت تل آویو باشند و به عنوان شهروندان رژیم صهیونیستی محسوب شوند، اظهار داشت" فلسطینی ها می توانند در فضای خود (غرب اردن) باشند و برخودشان حاکمیت و پارلمان و پرچم و سفارتخانه داشته باشند اما کنترل امنیتی آنجا باید به عهده اسرائیل باشد."

سیاست صهیونیستی

این ویترینی از تفکر و سیاست رژیم صهیونیستی نسبت به تشکیل کشور و دولت فلسطینی است. محصولاتی که دراین ویترین به نمایش درآمد، در واکنش به دیدگاه سیاستمداران فلسطینی و برخی تحلیلگران مسائل سیاسی بود که معتقدند اقدام آمریکا درخصوص قدس خط بطلانی بر تشکیل دولت فلسطینی در کنار دولت صهیونیستی کشید و این اقدام بر خلاف قوانین بین المللی و پیمان ها و توافقنامه هایی است که تشکیلات خودگردان فلسطین تحت نظارت آمریکا و سایر کشورهای غربی با تل آویو امضاء کرده است. همانطوری که ملاحظه شد، نتانیاهو با تشکیل کشور و دولت فلسطینی در منطقه کوچک غرب اردن تا دریای مدیترانه موفق است، مشروط به آنکه امنیت آن به عهده رژیم صهیونیستی باشد.

بمب گذاری سیاسی

دراینجا یاد سخنی از یکی از سیاستمداران عرب افتادم. او در مصاحبه ای به من گفت: در برخی از طرح ها و موضع گیری های سیاسی بمب گذاری شده است. به این معناکه پیشنهادها و شروطی مطرح می کنند که به ظاهر خوب است اما پذیرفتن آنها خسارت های جبران ناپذیری به بار خواهد آورد اما چنانچه سیاستمد اری با این شیوه آشنا باشد و پیشنهاد و شروط به ظاهر زیبا ولی بمب گذاری شده را نپذیرد، فقط مقصر معرفی می شود. موافقت نخست وزیر رژیم صهیونیستی با تشکیل کشور و دولت فلسطینی از همین نوع طرح ها و پیشنهادهای بمب گذاری شده است. یعنی شرطی در سخنان نتانیاهو مطرح شده که هیچ فلسطینی آن را نمی پذیرد و این به معنای عدم تشکیل کشور و دولت فلسطینی است، با مقصر جلوه دادن فلسطینی ها.

فلسطین کشوری بدون استقلال

حال فرض کنیم، فقط فرض کنیم، به هرعلتی شرایطی بوجود بیاید که فلسطینیان شرط رژیم صهیونیستی برای تشکیل کشور و دولت فلسطینی را بپذیرند، آنگاه چه اتفاقی خواهد افتاد؛

کشور فلسطینی در منطقه کوچک غرب رود اردن تا دریای مدیترانه پای به عرصه وجود می گذارد. این کشور باید برای فلسطینی ها، مسکن، کار، بهداشت، رفاه اجتماعی .... فراهم کند. همچنین ظرفیت پذیرش بیش از پنج میلیون آواره فلسطینی را داشته باشد. این درحالی است که براساس گزارش سازمان مرکزی آمار فلسطین، جمعیت فلسطینیان ساکن نوار غزه و کرانه باختری (بدون احتساب فلسطینی های ساکن سرزمین های اشغالی 1948 و آوارگان فلسطینی در خارج) تا اواسط سال 2016 تقریبا پنج میلیون و 810 هزار نفر بود. یعنی تراکم جمعیتی در مناطق فلسطینی به طور میانگین 800 نفر در هر کیلومتر مربع است. این آمار مربوط به دوسال قبل است که براساس آن به هر فلسطینی حدود یک متر و 10 الی20 سانتیمتر مربع زمین می رسد . حال شما خود حساب کنید که فلسطینیان چقدر می توانند در این محدوده کوچک جغرافیایی نیازهای زیستی و معیشتی و اقتصادی و اجتماعی خود را تامین کنند.

براساس شرطی که تل آویو قرار داده است، امور امنیتی و سائل نظامی کشور فلسطین به عهده رژیم صهیونیستی قرار می گیرد. در این صورت تل آویو می تواند در تمام امور داخلی فلسطین دخالت کند. این دخالت هم تحت پوشش مسائل امنیتی صورت می گیرد. بدین معنا که مسائل امنیتی ایجاب می کند، اسرائیل بر گمرکات و نقل و انتقال کالا در فلسطین نظارت داشته باشد تا مانع از ورود تجهیزاتی شود که درامور نظامی و امنیتی کاربرد دارند. تل آویو باید بر روابط فلسطین با دیگر کشور ها نظارت داشته باشد تا مانع نزدیک شدن فلسطینی ها به کشورهایی بشود که می توانند امنیت اسرائیل را مورد تهدید قرار دهند. به علاوه، سیاستگذاری داخلی در فلسطین نباید به گونه ای باشد که مردم علیه تل آویو تحریک شوند و دست به انتفاضه بزنند و یا عملیات شهادت طلبانه علیه صهیونیست ها انجام دهند. حفاظت از مرزها و کنترل مبادی ورودی و خروجی فلسطین، سفر خارجی مسئولان فلسطینی، شنود تماس های تلفنی و کنترل شبکه های اجتماعی و حتی نظارت بر کتاب درسی دانش آموزان و دانشجویان فلسطینی..... تمام اینها می توانند درحوزه امور امنیتی قرار بگیرند که مسئولیت آنها به عهده تل آویو خواهد بود. حال، این سئوال مطرح می شود آیا می توان فلسطین را با چنین شرایطی کشوری مستقل فرض کرد؟

نتانیاهو در گفت‌وگوی خود با فرید زکریا شرط پایان دادن به حاکمیت اسرائیل بر امور امنیتی فلسطین را زمانی دانست که فلسطینیان عملا ثابت کنند، توانایی کنترل مناطق تحت حاکمیت خود را دارند و آنجا بدست حماس یا داعش نمی افتد. این هم از شروطی است که امکان اجرایی شدن آن اصلا وجود ندارد. بیش از 70 سال است صهیونیست ها فلسطینیان را کشته و از خانه و کاشانه خود آواره ساخته اند. این مردم زخم های کهنه ای از رژیم صهیونیستی به دل دارند. آنان یاد گرفته اند با چنگ ودندان از حقوق خود دفاع کنند. مقاومت فلسطینی به حمایت همین مردم تکیه دارد. رژیم صهیونیستی طی سال 2009 و پس از انتفاضه دوم یعنی در سال 2014 نوار غزه را آماج حملات هوایی و زمینی خود قرار داد و حماس مردانه در برابر این حملات مقاومت کرد، بطوری که رزیم صهیونیستی مجبور شد، بصورت یکجانبه اعلام آتش بس و از نوار غزه عقب نشینی کند. اکنون حماس و سایر گروه های مقاومت فلسطینی قوی تر از گذشته هستند و نفرت فلسطینیان از اسرائیل بیشتر. حال، شما تصور کنید مسائل نظامی و امنیتی فلسطین دراختیار رژیم صهیونیستی قرار بگیرد، آیا تل آویو می تواند حماس و گروه های مقاومت فلسطینی را از بین ببرد؟ درصورتی که تل آویو علیه مقاومت فلسطینی وارد فاز عملیاتی بشود، فلسطین و منطقه چه سرنوشتی پیدا خواهند کرد؟

در محموع به نظر می رسد رژیم صهیونیستی خواهان کشور فلسطینی است که فاقد استقلال به معنای واقعی کلمه باشد. دولتی که درچنین کشوری قدرت را بدست می گیرد، درحد یک دولت خدمات رسان و سطح عملکرد و اختیاراتش در سطح شهرداری باشد.

۰

دیدگاه تان را بنویسید

 

اخبار مرتبط سایر رسانه ها

    نیازمندیها

    تازه های سایت

    سایر رسانه ها