اصلاح‌طلبان سراغ رادیکال‌ها می‌روند؟

گروه سیاست سایت فردا - اصلاح‌طلبان این روزها سرگم بررسی نیروهای خود هستند بلکه گزینه‌ای را پیدا کنند که شانس موفقیت و رای آوری داشته باشد. قبل از آن البته باید فکر آن باشند که گزینه مورد نظر امکان اجماع سازی و مهم‌تر از آن ظرفیت عبور از فیلتر دستگاه‌های نظارتی را داشته باشد. 

گزینه‌هایی که تا کنون مطرح کرده بودند از محمد جواد ظریف و علی لاریجانی گرفته تا محمدرضا عارف و مسعود پزشکیان نشان دهنده پیروی از همین فرمول بود. بعد از آنکه سید حسن خمینی به واسطه مشورت با رهبری از حضور در انتخابات انصراف داد اما انگار وضعیت قدری فرق کرده است. 

از یک سو شاهدیم که برخی مثل کارگزارانی‌ها دوباره اصرار به ظریف را پیشه کرده‌اند و از سوی دیگر می‌بینیم که برخی از ثبت نامه برخی چهره‌های رادیکال در این جبهه سیاسی خبر می‌دهند. شاهد این مدعا نیز توییت اخیر الیاس حضرتی، دبیرکل حزب اعتماد ملی است که از جدی شدن کاندیداتوری مصطفی تاج‌زاده خبر می‌دهد!

معاون سیاسی وزیر کشور در دولت خاتمی که نه تنها سابقه زندان دارد بلکه به موضع‌گیری‌های تند و رادیکال شهره است. تایید صلاحیت نشدن او بدیهی‌تر از آن است که اصلاح‌طلبان ندانند  لذا این سوال مطرح است که هدف این جریان از معرفی چنین نامزدی چیست؟

اگر به رویکرد مشارکت مشروط و حرف‌های چند شب قبل آذر منصوری در کلاپ هاوس که گفت اگر کاندیدای ما تایید صلاحیت نشود، تکلیف روشن است؛ توجه داشته باشیم پاسخ به این سوال سخت نیست.

این طور که به نظر می‌رسد بخشی از اصلاح‌طلبان قصد دارند به جای اصرار به ظریف و رضایت دادن به ائتلاف با لاریجانی در نبود سید حسن خمینی و یا کنار آمدن با راهکار ورود با کاندیدای حداقلی، چند نیروی شناخته شده و رادیکال خود را معرفی کنند و بعد از رد صلاحیت آنان نیز با رویکرد طلبکارانه مدعی شوند که فرصت حضور در انتخابات را نداشته‌اند. 

قطعا برای جریانی که اکنون دستش از کاندیدا خالی است و سرمایه اجتماعی که با یک اشاره و «تکرار» پای صندوق بیاید، هم ندارد؛ این بهترین حربه است.