پیش نیاز دولت جدید

متن یادداشت محمدرضا اخضریان به شرح زیر است:

شایسته گزینی یکی از مهمترین شاخص های انتخاب مدیران در یک فرایند حکمرانی شایسته است به همین دلیل از دیرباز تاکنون همواره شاخصه های گوناگونی برای انتخاب مدیران معرفی و اعمال گردیده که نظام ارزیابی آنان را نیز شکل داده است. 

این روند در ایران نیز با قوت ها و البته عمدتا ضعف هایی اجرا شده و روسای جمهور و افراد زیرمجموعه دولت بر اساس شعارهای دولت، از میان نزدیکان خود یا گروه و جناح خود گزینه هایی را معرفی کرده اند که با واکنش های گوناگون نیز روبرو بوده است.

با اعلام فهرست وزیران پیشنهادی دولت سیزدهم چالش صلاحیت و عدم صلاحیت و توان یا ناتوانی آنان نقل محافل حکمرانی و حتی خانوادگی شده است. 

صرفنطر از رویکرد شخصی به برخی گزینه های مطرح شده نکته مهمتری که بارها به بهانه های مختلف نوشته ام را یادآور می شوم و آن چالش اساسی امروز جامعه یعنی افول سرمایه اجتماعی است.

این چالش به قدری گسترده است که درحال ایجاد یک شکاف حاکمیتی میان بخش های مختلف شده و در حال هویت سازی و غیریت سازی حول گزاره وابستگی یا عدم وابستگی به حاکمیت است که در صورت تقویت این شکاف به سرعت تبدیل به یک بحران اجتماعی شده و مشروعیت نظام و نفوذ نظام سیاسی را به شدت کاهش می دهد.

امروز حتی برای علاقه مندان به دولت سیزدهم و رای دهندگان به رییس جمهور نیز اعلام اسامی افراد توانا کافی نیست.

هم برای نامزدهای وزارت و هم برای عامه مردم‌ و هم‌ نخبگان سیاسی و اقتصادی و فرهنگی کشور "توانمندی" وزبران در روزها و ماه های آینده نیست که دولت را به موفقیت یا شکست می رساند بلکه "پذیرش توانمندی" وزیران پیشنهادی است که از عملکردشان چنین پیروزی یا شکستی می سازد.

مساله امروز جامعه،‌بیش از آنکه اقتصادی یا سیاسی باشد روانی است. روان جامعه نیاز به توجه جدی دارد و بدون چنین توجهی درمان زخم های آن شدنی نیست. 

دولت سیزدهم در ابتدای کار خود و پیش از تشکیل کابینه باید باور مردم به امکان بهبود شرایط و باور به توان مدیران آینده را ایجاد کند، فرایندی که در این روزهای نخست کمترین نشانی از آن دیده نمی شود.

گروه رسانه ای و عملیات روانی دولت سیزدهم تشکیل نشده و تیم های تبلیغات انتخاباتی نیز نه چنین توانایی دارند و نه تداوم دارند. احزاب و جریانات سیاسی حامی رییس جمهور نیز یا به دنبال کسب سهمیه در دولتند یا سرمایه اجتماعی لازم برای هزینه کرد ندارند، رسانه های فراگیر رسمی نیز یا با دولت مخالفند و یا توان و تخصص چنین سرمایه آفرینی ندارند. 

دولت سیزدهم، امروز بیش از معاون و مشاور و وزیر به یک تیم عملیات روانی و رسانه ای توانمند نیاز دارد و غفلت از آن به قیمت افول بیشتر سرمایه اجتماعی دولت و نظام تمام خواهد شد. 

لطفا روان جامعه را دریابید.