فرار میانه روها از بن بست رادیکال ها

با موضع منفعلانه و رویکرد شبه تحریمی جبهه اصلاحات نسبت به انتخابات؛ همگرایی هرچه بیشتر جریانات میانه رو اردوگاه اصلاح طلبی و سناریو نویسی برای خروج از بن بست رادیکالیسم دور از ذهن نبود. حالا و در تازه ترین خبر سه تشکل سیاسی در جریان اصلاح‌طلب و اعتدالی، رایزنی‌های انتخاباتی خود را برای رسیدن به یک فهرست مشترک در انتخابات مجلس دوازدهم آغاز کرده‌اند.در این راستا، حزب کارگزاران سازندگی به دبیرکلی «حسین مرعشی»، حزب ندای ایرانیان به دبیرکلی «سیدشهاب الدین طباطبایی» و حزب اعتدال و توسعه با دبیرکلی «محمد باقر نوبخت» در حال بحث و بررسی برای نحوه ورود به آوردگاه ۱۱ اسفند هستند. موضوعی که می توان آن را  استراتژی جدید اصلاح‌طلبان میانه‌رو به منظور خروج از مسیر رادیکالیسم دانست. در ماه های اخیر نیز  رسانه‌های همسو با حزب کارگزاران و برخی اعضای این حزب ضمن ابراز زاویه‌شان با رادیکال‌ها دست به افشاگری‌هایی علیه منش دیکتاتورمآبانه آن ها زده‌اند. در تازه‌ترین مورد نیز حسین مرعشی رویکرد رادیکال‌های اصلاح‌طلب  را نقد کرده است. به نظر، کارگزاران بیش از سایر احزاب اصلاح‌طلب، علاقه‌مند به مشارکت در انتخابات و از دست ندادن فرصت برای حضور در مجلس آتی است. آن ها پیش از این در یک اقدام جدی به سمت ائتلاف با اعتدالی ها حرکت کرده به طوری که محسن هاشمی در دیداری با حسن روحانی از او خواسته بود که  جبهه اصلاحات را از انفعال خارج کند. جریان سازندگی  از آن جایی که روابطی نزدیک با اعتدال و توسعه دارد و می‌توان گفت که در منتها‌الیه راست جریان چپ قرار گرفته، همواره مستعد همراهی با جریان میانه رو بوده است. به خصوص که در سال‌های اخیر هر وقت حرف از انتخابات شده، شاهد تبلیغ رسانه‌های این طیف برای ائتلاف با لاریجانی و همفکرانش بوده‌ایم. در این دوره از انتخابات نیز با توجه به جایگاه اصلاح‌طلبان بین مردم و همچنین بی‌میلی طیف‌های رادیکال این جریان به حضور در انتخابات؛ گمانه ائتلاف آن ها با جریان میانه‌رو پررنگ بوده است.  غیر از همگرایی با جریانات خارج از اردوگاه اصلاح طلبی، جریان سازندگی برای این که اولا هویت اصلاح طلبی خود را نفی نکرده باشد و ثانیا بتواند وزنه خود را در اردوگاه اصلاح طلبی سنگین کند؛ به سمت ایجاد یک ائتلاف درون اصلاح طلبی رفته است. خواه ناخواه جریان رادیکالیسم و افراطی جبهه اصلاحات، جریان های معتدل و میانه رو را به انزوا کشانده است. در این میان اما طیفی از اصلاح‌طلبان تلاش دارند مقابل تندروی تحریمی‌ها بایستند و اجازه ندهند بندی دیگر میان اصلاح‌طلبان و نظام پاره شود. در همین مسیر انتقادات از ریاست آذر منصوری بر جبهه اصلاحات مطرح می‌شود و تلاش‌هایی وجود دارد که با کنار گذاشتن او، افراد موجهی از اصلاح‌طلبان بر این کرسی تکیه زنند تا بتوانند فضای انتخاباتی را به درستی مدیریت کنند. طیفی که حالا به نظر همدیگر را پیدا کرده و در حال ارزیابی ورود به انتخابات هستند. صبح نو در گزارشی به همین موضوع پرداخته و این که کدام حزب به دنبال مشارکت بوده و کدام یک از احزاب رویکرد تحریمی را اتخاذ کرده است: «به‌رغم این که رادیکالیسم در جبهه اصلاحات به دنبال حاشیه‌نشینی همه طیف‌های اصلاح‌طلب بود؛ اما در این میان احزاب متعددی با دست‌فرمان‌های سیاسی از مسیر این رادیکالیسم خروج کرده‌اند و در مقابل سیاست قهر با صندوق جبهه اصلاحات، استراتژی شرکت در انتخابات را در پیش گرفته‌اند. اصلاح‌طلبان مشارکتی، اتحاد ملتی و بخشی از عناصر اصلاح‌طلبی که به احزابی چون اعتماد ملی نزدیک‌ هستند، ساز ناامیدی درباره انتخابات می‌زنند. اصلاح‌طلبان طیف میانه‌روتری هم دارند که به رغم اشتراک مواضعی با اتحاد ملتی‌ها، ولی درعین‌حال نگاهی ملی‌تر دارند و سعی می‌کنند خود را در دایره دوستداران نظام حفظ کنند. حزب کارگزاران سازندگی، ندا و حتی اعتماد ملی را می‌توان در این طیف تعریف کرد.»

خراسان