چرا روحانی صحبت خودش را هم قبول ندارد +سند

ماه‌تاب آنلاین: دستور چندی پیش حسن روحانی مبنی برتشکیل کمیته ی بررسی حادثه ی پلاسکو،و اعلام نتایج آن دقیقا در ایام منتهی به انتخابات ریاست جمهوری، از ابتدا این پرسش را در اذهان بوجود آورد که چرا رییس جمهور در مسایل و حوادثی به مراتب بزرگ تر و پر تلفات تر که بدل به فجایای ملی شدند از خود واکنشی نشان نداد و حتی با سکوت خود نیز عملا به حمایت از مسببین پرداخت. برای اثبات مدعا کافیست تا نگاهی سطحی به کارنامهٔ وزیر راه داشته باشیم تا متوجه شویم آخوندی و وزارت خانهٔ متبوعش از ابتدای در دست گرفتن سکان مدیریت وزرات راه، عملا به صورت مستقیم و غیر مستقیم باعث فوت بیش از 92 تن از هموطنانمان شده اند. تنها یک نگاه کلی به کم و کیف دستور رییس جمهور عملا ذهن تحلیلگران را در خصوص سیاسی بودن این تصمیم به خود مشغول میدارد. حسن روحانی در حالی دستور رسیدگی به این مسئله را صادر کرد که شواهد و قراین اثبات میکند که رییس جمهور نه تنها در پی فهم چرایی حادثه و جلوگیری از وقوع حوادث مشابه نیست، بلکه تلاش دارد تا با استفادهٔ سیاسی از مسئله، رقبای احتمالی انتخابات 96 را تحت فشار و تنگای کمیتهٔ حقیقت یاب سیاسی قرار دهد. اما بحث این نوشتار تقبیح سیاسی کاری رییس جمهور نیست - که پیش تر به آن اشاره شده است - بلکه بررسی یک سند از گفتار های شخص رییس جمهور است که اثبات میکند پشت پردهٔ دستور تشکیل «کمیته حقیقت یاب» رییس جمهور بحث دیگری است. بالا به پایین ! هنگامی که کتاب «امنیت ملی و دیپلماسی هسته ای» دکتر حسن روحانی را مورد کنکاش و بررسی قرار بدهیم، نکته ای جلب نظر میکند که به سادگی نمیتوان از آن گذشت. حسن روحانی در کتاب معروف خود در بحثی که به مدیریت بحران اختصاص دارد، به انتقاد از روند مدیریت بحران در کشور میپردازد و آن را به چالش میکشد. و به صراحت اعتراف می کند که ساختار مدیریت بحران در کشور دچار مشکل است. این اشکال در مدیریت بحران را نیز شهردار تهران در صحن علنی مجلس در خصوص حادثه پلاسکو به آن اشاره کرد. استدلال حسن روحانی در این گفتار و سرفصل این است که در کشور ما، عوامل مدیریت و کنترل بحران عملا خود با سوء مدیریت به بحران دامن میزنند و آن را بزرگ میکنند. وی در این سرفصل اظهار میکند که در کشور عموما مسائلی که در اندازه های یک مسئلهٔ ملی متوسط اند گاه با رویهٔ غلط و ارجاع به مقامات ملی، عملا به یک بحران حد قرمز در کشور بدل میشوند. حسن روحانی در بخش دیگری از همین گفتار و همین فصل اظهار میدارد که مسائلی که در سطح استانی مطرح میشوند، بایستی در همان سطح استانی حل و فصل شوند و نهایتا در شورای تامین استان مورد بررسی قرار بگیرند نه این که با ارجاع زودهنگام به مقامات بالا دستی و عدم شجاعت در حل و فصل مسائل در همان اندازهٔ خود، بدل به بحران های غیرقابل کنترل شوند. حسن روحانی در ادامهٔ همین فصل از سرعت سریع ارجاع مسائل پیش پا افتاده و کم اهمیت تر به شورایعالی امنیت ملی و به طور کلی مقامات بالاتر انتقاد میکند و آن را ناشی از عدم شجاعت مقامات تصمیم گیر و مدیران میانی میداند که از سر حسن نیت، احساس میکنند که ارجاع مسائل پیچیده به سطوح بالای امنیتی زمینه را برای حل بهتر آنان فراهم می آورد. به عبارت دیگر حسن روحانی در این بخش از کتاب بسیاری از بحران ها را معلول تصمیمات مدیران کنترل و پیشگیری از بحران میداند و آنان را مسبب مطرح شدن یک قضیهٔ استانی در سطح بحران ملی میداند. او در صفحه 81 کتاب «امنیت ملی و دیپلماسی هسته ای» نوشته است:«ما باید مسائل امنیتی را در محدوده خود حل و فصل کنیم. فرض کنید اگر در استانی اتفاقی رخ دهد، این کار مربوط به شورای تامین همان استان است که باید آن را حل و فصل کند؛نباید این موضوع به سرعت به شورای عالی امنیت ملی ارجاع شود» بیایید بار دیگر با عینک عدالت و از دریچهٔ انصاف مسئله را نگاه کنیم. حسن روحانی در دوران تصدی پست های حساس امنیتی مخالف بحران تراشی از طریق ارجاع نا به جای مسائل به سطوح دست بالا بود. به عبارت دیگر اعتقاد داشت که مسائل بایستی تا جایی که امکان دارد درون خود استان ها و از طریق شورای تامین آن استان ها حل شوند و ارجاع آنها به بالا، از آنان یک بحران میسازد. مسئله به نظر بسیار شفاف تر میرسد. حسن روحانی در حادثه پلاسکو تمام مقررات شهری و شهرداری و مدیریت بحران شهری و ملی را به زیر پا گذاشت خود بر خلاف رویه ای که به آن معتقد بود از یک حادثهٔ استانی یک فاجعهٔ ملی ساخت. زمان اعلام تحقیقات را نیز دقیقا به وسط کارزار های انتخاباتی موکول کرد تا به یقین بتوان اعلام کرد که رییس جمهور ابدا به دنبال حل مسئله نیست و تنها به چیز دیگری می اندیشد. حال صادقانه و به راستی بایستی پرسید که آقای روحانی صحبت های سالیان گذشته شما برآمده از اعتقادات قلبی نبوده و به آن چه نوشته اید اعتقاد ندارید یا در صادر کردن دستور پیگیری ماجرای پلاسکو دنبال سیاسی کاری بودید و عملا از یک حادثهٔ درون استانی خود یک بحران ملی آفریدید؟ بهتر نیست رییس جمهور صادقانه بپذیرد که نیت دیگری جز پیگیری حادثه داشته است؟