ترس از اشتباه کردن در زبان انگلیسی + (روش های غلبه بر استرس)

کسی در دنیا وجود ندارد که از اشتباه کردن خوشحال شود و احساس رضایت داشته باشد. اشتباهات اغلب باعث به وجود آمدن احساس شرمساری، خشم و نومیدی در ما می شود. اما اشتباه کردن همیشه هم نتیجه بدی به همراه ندارد. قطعا در پروسه یادگیری زبان اشتباهات به نفع ما خواهد بود. متاسفانه اتفاقی که در اکثر آموزشگاه ها میافتد این است که هر اشتباهی پیامد ناخوشایندی هم به دنبال دارد، مثل نمره منفی گرفتن و احساس حقارت پیش همکلاسی ها. همین موضوع باعث سرخوردگی اکثر زبان آموزان می شود. در این مقاله روش هایی را برای غلبه بر استرس و ترس از اشتباه کردن ارائه خواهیم داد.

ترس برای همه ما وجود دارد، ولی شجاعت یعنی مقاومت در برابر همین ترس و تسلط بر آن.

Courage is resistance to fear, mastery of fear; not absence of fear. (Mark Twain)

آمادگی و تمرین

به طور قطع می توانیم بگوییم که آمادگی و تمرین مهمترین بخش یادگیری و همین طور غلبه بر ترس هنگام صحبت کردن است. به مثال زیر توجه کنید:

تصور کنید شخصی در حال یادگیری پیانو است و همه نوت ها، وزن ها و ریتم ها را به صورت تئوری کاملا فرا گرفته و قرار است بعد از یک هفته اجرای کوچکی داشته باشد. با علم به اینکه تمام نوت ها را به خوبی یاد گرفته است، آیا می تواند بدون تمرین کردن و نواختن، اجرای خوبی داشته باشد؟ جواب قطعا خیر است.

این مثال دقیقا در آموختن یک زبان جدید نیز صدق می کند. تصور کنید شما لغات و مقدار قابل قبولی نکات گرامری را فرا گرفته اید اما هرگز در قالب مکالمه و جملات تمرین نمی کنید، آیا انتظار دارید خیلی روان و بدون اضطراب صحبت کنید؟ بنابراین راهکار بسیار مهم و اولیه این است که ابتدا مطالب را آموخته و بعد در خانه هر روز به شیوه های مختلف از آنها استفاده و تمرین کنید. در این صورت با هر بار تمرین جملات، اشتباهات خود را کم و بیش متوجه شده و اصلاح می کنید و احتمال اینکه در کلاس و یا مکان های دیگر مرتکب اشتباهی شوید خیلی کمتر خواهد شد و به این صورت کم کم قادر خواهید بود اضطراب و ترس ناشی از صحبت در جمع را به حداقل برسانید.

معمولا دلایل مختلفی برای ترس از صحبت کردن و شرکت در فعالیت های کلاسی وجود دارد و نسبت به افراد مختلفی که با آنها در مکالمه و ارتباط کلامی هستیم، این احساس متفاوت جلوه می کند، گاهی این اضطراب شدت بیشتری دارد و گاهی کمتر است. معمولا ترس از اشتباه یا اینکه مکالمه شما چگونه به نظر می آید یا بقیه در مورد مکالمه و سطح صحبت هایتان چگونه فکر می کنند می تواند یکی از دلایل عمده این استرس ها باشد.

درونگرا بودن و یا برونگرایی چه تاثیری روی مواجه با این اضطراب ها دارد؟

اشخاصی که درون گرا هستند معمولا زیاد اهل صحبت کردن نیستند و حتی در زبان مادری خود وارد مکالمات و گفت وگوها نمی شوند. ولی اشخاصی که برون گرا هستند کاملا برعکس و حسابی به دنبال مکالمه کردن با مردم هستند. جالب است بدانید هر دو گروه استرس را در مقیاس متفاوت تجربه می کنند.

بیایید رک باشیم، اگر به دنبال یادگیری زبان هستید حتی اگر آدم گوشه گیر و درون گرایی هستید باید مکالمه را تمرین کنید. چرا که در غیر این صورت دلیل یادگیری تان چیست؟ مگر نه اینکه زبان برای ایجاد ارتباط و مکالمه است؟ بنابراین چگونه می خواهید با گوشه گیری مکالمه تان را قوی کنید؟ معمولا تغییر عادت خیلی سخت است اما شدنی است.

ممکن است شما یک ورزشکار خیلی عالی در کلاستان باشید و از همه یک سر و گردن بالاتر، اما به هنگام شرکت در بازی های گروهی احساس غیر حرفه ای بودن به شما دست بدهد. یا به عنوان مثال مصاحبه شغلی دارید و عملکرد شما در حرفه تان بسیار قوی است اما عملکردتان در واکنش با کارهای گروهی و مصاحبه ها ضعیف است.

اما باید این را بدانید که ارزش یک بار امتحان کردن را دارد. حتی اگر شخصی درون گرایی هستید با تلاش خود تبدیل به فرد درون گرای اجتماعی شوید. برای هر موفقیتی باید بهایی پرداخت و این بها در زمینه زبان فقط و فقط تمرین است.

پیشرفت در یک مهارت بدون انجام آن امکان پذیر نیست

کسی را می شناسید که فقط با دانستن تئوری قوانین و نحوه رانندگی بتواند راننده شده باشد؟ یا بدون آشپزی کردن آشپزی ماهر؟ پس در مرحله اول لازم است بدانید که شما بدون مکالمه کردن، توانایی مکالمه خود را نمی توانید افزایش دهید. درست است گوش دادن، نوشتن ، خواندن، همه اینها  توانایی های بسیار خوبی هستند، ولی فقط مکالمه می تواند مهارت مکالمه شما را بهتر کند. قرار گرفتن در محیط (به ویژه در کلاس) اضطراب را تشدید می کند و حتی ممکن است ذهنتان کاملا قفل شود و چیزی به ذهنتان خطور نکند. تنها راه موفقیت و غلبه بر اضطراب تمرین زیاد است، یعنی آنقدر تمرین کنید تا موضوع صحبت ، جملات، کلمات و ساختارها ملکه ذهنتان شود. آنقدر تمرین کنید تا جایی که دیگر کلمات خود به خود بر زبانتان جاری شود.

هیچ راه میانبری وجود ندارد فقط تمرین و تمرین و تمرین!

روش های متفاوتی برای تمرین می توانید استفاده کنید. یکی دیگر از بهترین روش های یادگیری زبان انگلیسی در خانه این است که با دوستان خود یک جلسه برگزار کنید. لازم نیست یک مهمانی بزرگ باشد، حتی یک دورهمی کوچک هم یک روش خوب برای تمرین زبان انگلیسی است. پادکست های انگلیسی گوش دهید و در ارتباط با موضوع مطرح شده و با استفاده از کلماتی که در پادکست شنیدید یک بحث انگلیسی داشته باشید.

می توانید در مورد تعطیلات ناامید کننده خودتان که به خاطر بارندگی به هم خورده است یا در مورد مسابقه هیجان انگیز والیبالی که از تلویزیون تماشا کردید بنویسید، یا اتفاقات روزمره خود را یادداشت کنید زیرا نوشتن یکی دیگر از روش های موثر در یادگیری است و برخی افراد از طریق نوشتن یادگیری بهتری خواهند داشت. ولی بعد از نوشتن آنقدر جملات را تکرار کنید تا صدای خود را بعد از تکرار بشنوید. (inner voice)  یا صدای خود را ضبط کرده و بارها گوش دهید. در این صورت حتی به اشتباهات تلفظی خود تا حدودی پی برده و تصحیح خواهید کرد، یا می توانید مکالمات و جملات ضبط شده خود را به مدرس و یا دوستی که سطح خیلی بالاتری دارد بفرستید تا نظرات خود را برای بهتر شدن به شما ارائه دهد. فراموش نکنید که تلفظ صحیح کلمات را حتما از دیکشنری چک کرده سپس تکرار کنید.